چرا انقدر بدشانسم!

چند وقت پیش یکی از هم دانشگاهیام (دوستم) را بعد چند وقت دیدم به همین دلیل شروع کردیم به مرور خاطرات گذشته تا بحث به درس و معدل و ... رسید دوستم داشت از وضعیت درسی و معدل 17 خودش می گفت و ... منم همزمان با حرفای اون تو دلم می گفتم خوش بحالش چقدر کارش درسته و از وضعیت درسی خودم ناراحت شدم راستش اوایل ورود به دانشگاه تا قبل از اینکه من درس خوندن را ول کنم اوضاع درسیمون مثل هم بود (البته تقریبا) تا اینکه یک دفعه گفت: ای خدا من چرا انقدر بدشانسم!!! نه تو زندگی شانش آوردم نه تو درس و نه نمره!!!! دوست داشتم بدترین فحش دنیا را بهش نثار کنم (ولی متاسفانه عرضه این کار را هم ندارم)! گفتم دوست جان اگر تو بدشانسی پس من چیم (دوستم از بلاهایی که سر خودم در دوران تحصیلی اوردم، آگاه بود)؟؟ تو این دو سالم تا الان فقط بیست هزار یورو بورس از دست دادم، معدلی دیگه برام باقی نمونده، عقب افتادم، ولی نمیگم بدشانسم (من با این اوضام تا حالا نگفتم بدشانسم)!!! بعدم یک نگاهی بهش کردم و گفتم: تو بدشانس نیستی، تو فقط خیلی خیلی پررویی!