ویرایش متن فارسی

یکی از مشکلات کسانی که فارسی تایپ می کنند (حالا می تونه برای پایان نامه باشه یا وبلاگ یا هر چیز دیگه) اینه که نرم افزار ورد به طور خودکار فاصله و نیم فاصله و خطاهای نشانه گذاری را رعایت نمی کنه و اشتباهات املایی را در زبان فارسی شناسایی نمی کند همچنین بیشتر اوقات نمی توان اعداد را بطور فارسی تایپ کرد و برای رفع این اشکال ها و ویرایش متن باید کلی زمان گذاشت تا متن را بتوان رفع اشکال کرد.

اما به جای زحمت و از دست دادن وقت می توان از تارنمای ویراستباز که بصورت آنلاین خدمات ارایه می دهد استفاده کرد همچنین می توانید از تارنمای ویراستیار استفاده کنید و نرم افزار ارایه شده آن را رایگان دانلود کنید این نرم افزار علاوه بر ویژگی های بالا این امکان را به شما می دهد که پینگلیش تایپ کنید و متن فارسی را تحویل بگیرید (این نرم افزار امکانات متنوع و خیلی خوبی دارد و می توانید آن را بطور رایگان بر روی ورد نصب کنید)، البته برای پینگلیش نوشتن می تونید از بهنویس و گوگل هم استفاده کنید که در مورد بهنویس فقط حالت آنلاین آن رایگان است. در ضمن نمیشه صد در صد به این نرم افزار ها اعتماد کرد و همیشه کارشون با خطا همراه است ولی باز هم خیلی کمک می کنند.

نژاد پرستی (۱)

مدت هاست دوست دارم این مبحث را باز کنم ولی کمی برام سخته در مورد این موضوع بنویسم ابتدا بهتر با متن زیر شروع کنم و در پست های بعدی این موضوع را کامل کنم.

اگر بخواهید مهم ترین ایراد "ما" [ایرانی‌ها] را بگویید، پاسختان چیست؟ دکتر زیباکلام: اگر بخواهم ایرادهای "ما" را بگویم، اولین و مهم ترین آن این است که ما نژاد پرستیم؛ بغض و کینه و نفرت داریم از اعراب، بغض و کینه و نفرت داریم از افغانی ها، برای خودمان خیلی دسته گل های الکی می فرستیم؛ مثل: «ملت بزرگ ایران»، «ملت قهرمان ایران»، «ملت شجاع، سرافراز و ... که به نظر بنده همه قلابی هستند! و دست بر قضا با مثالی فوتبالی ادامه داده و می‌‌گوید: نژاد پرستی ما و بزرگ پنداشتن خودمان بسیار وحشتناک است. از خدای دو جهان می خواستم که به کره ببازیم [اشاره به دیدار رفت ما کره جنوبی در مسابقات انتخاباتی جام جهانی برزیل که با پیروزی یک بر صفر ایران به اتمام رسید] چراکه وقتی می بریم، تمام آن چیزهایی که به خودمان می‌گوییم را باور می کنیم، درست مثل معتادی که با کشیدن مواد نشئه می شود. 

البته این کتاب بارها مورد نقد قرار گرفته ولی متاسفانه این قسمتش واقعا درسته و به نظرم هیچ حرفی در این جمله نیست که ما چه بخواهیم چه نخواهیم نژاد پرستیم. ادامه دارد ...
منبع متن اصلی: تابناک

جواب بعضی از سوالات کسانی که برای GRE آماده می شوند

- با خوندن 1100 چه نمره ای می گیرم (1100 می تونه هر کتاب دیگه ای با حدود این تعداد کلمات باشه زیاد مهم نیست)؟

فقط اگر کلمه حفظ کنید و سطح بالایی نداشته باشید به نظرم حدود 360 ( به معنای 13 درست 143) میشید.

- با خوندن 3500 چه نمره ای می گیرم؟

فقط اگر کلمه حفظ کنید و سطح بالایی نداشته بشید میتونید احتمال بالای 400 را به خودتون بدهید.

*** شما با حفظ کلمه ظرفیت سازی می کنید، مهم اینه که با تمرین بتونید از کلمات استفاده کنید، در ضمن توجه کنید خیلی از نمرات وربال به ریدینگ تعلق می گیره پس فقط به حفظ کلمه نیاز ندارید.

- روزی چند ساعت بخونم؟

اگر بخواهید منابع موجود را بخوانید عملا مجبورید روزی پنج ساعت مفید وقت بگذارید تا در زمان مشخص منابع را تمام کنید.

-  اگر کلاس برم وربال را چند میشم؟

در کلاس جی آر ای نکته ای یاد نمی گیرید ولی خوب استاد مجبورتون می کنه تا درس بخونید و تمرین حل کنید که عملا مجبور می شید زمان مور نیاز برای نمرتون را بگذارید (معمولا هم وربال اگر به کلاس اعتماد کنید و تمرین هاشو حل کنید معمولا 360 تا ؟؟4 میشید چون عملا دارید بطور فشرده چند ماه مطالعه می کنید) همچنین این کلاس ها ناخودآگاه ترستون را نسبت به سوالات وربال از بین میبره (مخصوصا ریدینگ ها).

- ریاضیم خیلی خوبه میشه نخونم؟

اگر دوست داری حداکثر 770 (161 به معنای 9 غلط) بگیری اصلا نخون (در حالت کلی)! در جی آر ای این تعداد غلط به این معنا نیست که سوال را یاد نداری به این معناست که بی دقتی و وقت کم آوردی پس باید با زدن تست با نکات سوالات آشنا بشید چون اکثرا یک سری سوال ساده سرکاری به نظرم مخصوصا میدن تا غلط بزنید (اکثرا بعد آزمون همه فکر می کنند 800 می شوند ولی ...)

هیچی نخوندم شانسی بزنم؟ نه، تا جایی که می تونید خودتون بزنید و بعد از نا امیدی به بغل دستی و شانستون اعتماد کنید.

- اگر وربال را شانسی بزنم حدودا چند میشم؟

در شیوه جدید احتمال شانسی زدن را با گذاشتن دو گزینه درست کم کردن و به نظرم در شیوه جدید نمره دهی خوش شانس باشید 135 (5 تا درست) بشید.

- ریدینگ های آزمون چون سخته شانسی بزنم؟

اشتباه نکنید در هیچ آزمونی همه سوالات سخت نیست و این بیشتر حرف مردمه، پس سوالی را از دست ندهید (یک دوستم که نمره بالایی گرفت می گفت ریدینگ ها از اول به آخر آسان میشه (آخریا آسونتره) پس اول آخریا را بزنید و وقتی وقت کم آوردید سخت ها را شانسی بزنید.)

زمان مورد نیاز برای جی آر ای GRE

بستگی داره چه نمره ای لازم دارید چون در مورد جی آر ای واقعا نمیشه نظر قطعی و حتی حدودی داد! مورد دیگه ای هم که در این آزمون مخصوصا شیوه جدید مهمه دانش زبان شماست نه حفظیات. اما به نظر من برای کسانی که یک سطح معمولی دارند و با زبان بطور جدی همراه نبودند با آشنایی با سوالات ریاضی و زدن چند نمونه تست و حفظ تعدادی لغت قبل از امتحان و تصمیم به شانسی زدن بیشتر سوالات وربال، نمرشون خوشبینانه به نزدیک 1100 میرسه (معمولا اگر ریاضیتون خیلی خوب باشه بین 1050 تا  1080 در مجموع) اگر حدود سه ماه مفید زمان بگذارید (در این مدت فقط وقت می کنید لغت حفظ کنید) نمره شما حداکثر به 1200 میرسه (معمولا اگر ریاضیتون خوب باشه بین 1130 تا  1180 در مجموع) و اگر حتما می خواهید مطمئن شوید که نمره بالا 1200 کسب می کنید باید به نظرم حداقل حدود 5 تا 6 ماه درس بخونید و بعد از حفظ کلمه به تست زنی و خواندن متن بپردازید (یعنی حداقل دو ماه بعد حفظ لغت تست بزنید نه این که در این زمان فقط کلمه حفظ کنید) و برای نمرات بیشتر از این باید زمان بیشتری بذارید البته ممکن کسی سطح دانش زبانش بالاتر باشه و سریعتر به نمره مورد نیازش برسه ولی به نظرم معمولش برای کسی از صفر شروع به حفظ لغت می کنه این زمان مورد نیازه.

در مورد ریاضیم با مطالعه درسنامه ها یک هفته ای با نکات آشنا میشید ولی به نظرم برای نمره کامل باید تا می تونید تست (مخصوصا آمار و احتمال) از کتاب های مختلف بزنید (بعدا کتاب ها را معرفی می کنم) چون در آزمون جدید بر خلاف سابق تعداد کمی نمره کامل این بخش را می گیرند. به همین خاطر به نظرم بعد یادگیری نکات باید حدود دو تا سه ماه برای ریاضی وقت بذارید (وقتی میگم وقت بذارید نه این که فقط ریاضی بخونید منظورم در کنار بخش های دیگه هستش).

پررو ها

پررویی در شکل ذاتی اش یک ویژگی شخصیتی است. ویژگی شخصیتی هم متاسفانه یا خوشبختانه مثل «قد» آدمیزاد توزیعش نرمال است. یعنی ما ادم خیلی قد بلند کم داریم، آدم خیلی قد کوتاه هم خیلی کم ولی تا دلتان بخواهد آدم متوسط القامه داریم. حالا در مورد «رو داشتن» هم همینطور است. در شکل ذاتی اش ما باید تعداد کمی آدم خیلی پررو، تعداد کمی آدم خیلی کم رو و تعداد خیلی زیادی آدم با میزان روی متوسط داشته باشیم. برای همین به نظرم این میزان پررویی که الان در جامعه رواج دارد، نه یک ویژگی شخصیتی که یک پدیده اجتماعی است. نمی شود همزمان چندین و چند نفر را در محل کار و ساختمان مسکونی و اتوبوس همیشگی و رسانه ملی همیشگی و اقوام درجه هفتت داشته باشی که هر چندین نفر هم ذاتا پررو باشند. ما پررویی را یاد گرفته ایم. پررویی جواب داده است. ما پررویی را و جواب دادن پررویی را دیده ایم و آن را مثل یک نقاب زده ایم روی صورتمان و مثل یک ژست یادش گرفته ایم. از آن طرف اگر فرهنگ ما در ذات خودش کم رویی و ماخوذ به حیا بودن را تشویق می کرده، حالا دقیقا با پدیده ای روبرو است که دقیقا آن طرف پاندول کم رویی است. انگار که ماری توی آستین خودش پروروانده باشد که حالا نمی داند با آن چه کار کند. تعارف نداریم که قبح پررویی ریخته است و انگار همه ما داریم پررویی را مثل یک رفتار عادی می پذیریم. البته پشت این پررویی کاذب، یک اعتماد به نفس کاذب هم خوابیده است که این روزها مثل یک سکه تقلبی در بازار کتاب ها و کلاس های روانشناسی عامه پسند آن را می فروشند. چیزی که زمانی در فرهنگ عامه نام دو پهلوی «زرنگ بازی» بودن را می گرفت، حالا در بسته های شیک و علمی نما به خورد همان هایی می خورد که همیشه آرزوی زرنگ بازی را داشتند و چه کسی است که نداند پررویی یکی از لازمه های زرنگ بازی است. (به نظر من پررویی همان بی ادبی و خودخواهی است که محترمانش میشه پررویی که متاسفانه داره به یک عادت تبدیل میشه)

منبع: مشاوره خانواده، همشهری جوان