اگر نیاز به فیلم های خبری و اموزشی کوتاه و مفید برای تقویت زبان یا اوقات بی کاری در موضوع های گوناگون دارید می تونید به تارنماهای خبری CNN ،The Daily Show ،Press TV ،Economist ،Reuters ،Washington Post دانشگاهی دانشگاه برکلی، Edx ،Cours Era آموزشی Real-English ،English Meeting ،Better at English ،English Course Video Learners TV و موضوعات گوناگون History مراجعه کنید همچنین اگر دنبال تارنمایی هستید که علاوه بر ارایه ویدیو به آموزش (تکرار جمله، قطع جمله، کاهش یا افزایش سرعت بیان مطلب و سنجیدن تلفظ شما) بپردازد می توانید به English Central مراجعه کنید.
در مورد ویدیو های دانشگاهی باید این مورد را اشاره کنم که این تارنماها ویدیو کلاس های دانشگاهی در موضوعات گوناگون را ارایه می دهند که می تونه خیلی مفید باشه. در ضمن همانطور که قبلا بهتون گفتم اگر بیشتر بگردید تارنماهای مفید دیگه ای هم می تونید پیدا کنید.
بعد نوشت: پیشنهاد می کنم تارنمای TED را به هیچ عنوان از دست ندهید (اگر وقت کافی دارید) در مورد تمام موضوعات ویدیو های قابل فهم، علمی، گوناگون (از موضوع گرفته تا لهجه) و بسیار بسیار مفیدی داره.
همان طور که قبلا توضیح دادم فرم I20 اگر توسط دانشگاه با پست عادی ارسال بشه حدودا سی روزه به دستتون میرسه ولی اگر تصمیم داشته باشید سریعتر I20 کاغذی به دستتون برسه (حدود پنج روز) می تونید از شرکتEshipglobal استفاده کنید، بدین منظور ابتدا به دانشگاه اطلاع می دهید که تصمیم به استفاده از این روش دارید (باید در فرصت تعیین شده به دانشگاه اطلاع بدید در غیر این صورت دانشگاه با پست عادی بصورت رایگان براتون می فرسته) سپس به شرکت کاراپست رایانامه بزنید (i20@karapost.com) و مشخصات کامل پستیتون را براشون بفرستید (به علت تحریم شرکت های پستی، شما باید از این شرکت استفاده کنید این شرکت بسته شما را در دبی تحویل می گیرد و به شما تحویل می دهد) بعد از دریافت آدرس پستی این شرکت در دبی (در وقت اداری پاسخگویند) وارد تارنمای شرکت Eshipglobal شوید و ثبت نام کنید بعد از وارد شدن به صفحتون گزینه آبی رنگ Receive a Package From Universities را انتخاب کنید سپس دانشگاهتون را از ایالت های مشخص شده پیدا کنید و مشخصات دانشجوییتون را وارد کنید فقط بجای آدرس خودتون باید آدرس شرکت کاراپست در دبی را وارد کنید (توجه کنید Dubai City کد پستی و ایالت و استان نداره) بعد هم باید شرکتی که دوست دارید مدرکتون با اون تا دبی ارسال بشه انتخاب کنید (FEDEX توصیه میشه) در انتها هم باید پول را (حدود 55 دلار برای ارسال به دبی) بصورت آنلاین واریز کنید (یا با کارت اعتباری یا با استفاده از شرکت های ایرانی پرداخت پول آنلاین) بعد Tracking Number دریافتی را بعلاوه آدرس دقیق محل دریافت بسته و تصویر فیش واریزی (برای رساندن مدارکتون توسط کاراپست که حدود صد هزار تومان میشه) برای رایانامه کاراپست ارسال کنید و منتظر بستتون بمانید.
البته شما می توانید اگر دوست و آشنایی در آمریکا دارید همه آی 20 ها را با پست عادی (حتی اگر با پست سریع هم سفارش بدید باز هم نسبت به ارسال به ایران ارزانتر میشه) برای اون بفرستید (در آمریکا چند روزه می رسه تا جایی که یادمه، باز هم بپرسید) و دوستتون هم همه مدارک را با پرداخت یک بار پول پست برای شما ارسال کنه و یا اگر فقط نیاز به تصویر آی 20 دارید براتون اسکن بگیره.
وقتی در حال یادگیری زبان جدیدی هستیم گاهی اوقات واقعا خسته میشیم و نیاز به استراحت داریم در این اوقات پیشنهاد میشه فیلم، سریال یا مستند نگاه کنیم که علاوه بر رفع خستگی برای یادگیریمون مفید هم هست (البته می تونید ویدیو کست و یا اخبارم گوش بدید ولی گاهی آدم فقط میخواد کمی تفریح کنه).
برای دیدن فیلم بهتر ابتدا با فیلم های کارتونی شروع کنید که دارای سرعت و لغات متعادلتری هستند همچنین سعی کنید فیلم ها را در نسخه های با کیفیت تهیه کنید که امکان جلو عقب کردن بهتری داشته باشند تازگیا نسخه های فیلم های خارجی که به صورت مجاز به بازار میان علاوه بر زبان فارسی و انگلیسی دارای زیر نویس فارسی و انگلیسی هستند که به نظرم برای یادگیری خیلی خوب هستش. سعی هم کنید خودتون را عادت بدید که فیلم ها را در چند قسمت ببینید (البته کمی سخت و شایدم عذاب آور باشه) و هر قسمت را به دقت بررسی کنید و اصطلاحات و کلمات آن را یاد بگیرید و در صورت لزوم نکات ارزشمند آن را یادداشت کنید. اگر بتوانید بازیگر بشید و متن های آن را برای دیگران و حتی خودتون تکرار کنید که دیگه معرکست و به احتمال زیاد اون مطالب براتون کاربردیم میشه. اگرم دوست دارید دارید ریدینگتونم به طور مستقیم تقویت بشه می تونید در مورد اون فیلم در اینترنت تحقیق کنید و بخونید. در مورد اینم که چطوری گوش بدین همیشه معلم هام می گفتن حتما بدون زیر نویس گوش بده ولی من هیچ وقت این کار را نمی کردم و زیرنویس فارسی میذاشتم (به نظرم اونام همین کار را می کردن و الان که زبان یاد گرفتن یادشون رفته که چطوری یاد گرفتن) چون به نظرم برای تازه کارها خیلی سخته که از اول اینگلیسی گوش بدن بعلاوه به نظرم جز سردرد چیزی برشون نداره. البته اگر به صورت تیکه تیکه گوش بدین وقت دارین که هم چند بار بدون زیر نویس و هم با زیر نویس فارسی و اینگلیسی فیلم یا سریال را گوش بدین (حالت ایده آل) که این طوری واقعا تاثیر گذار هستش (یکی از دوستان که لهجش طوری بود که همه فکر می کردن یک آمریکایی اصیله، فقط با گوش دادن چند باره به هر فیلم این توانایی را کسب کرده بود ) البته شاید اگر تصمیم به امتحان زبان در آینده نزدیک داشته باشید این فرصت چند باره گوش دادن براتون فراهم نباشه بعلاوه من واقعا از این کار متنفر بودم بخاطر همین سعی کردم سریال های کوتاه را انتخاب کنم و کم کم با زیر نویس فارسی شروع کردم (با این که کار زیاد درستی نیست) و به زیرنویسی اینگلیسی رسیدم و الانم بعد از مدتی با عادت کردن گوشم می تونم زیر نویس را حذف کنم (معمولا سریال ها کوتاه هستند و بیشتر مطالبشون بعد مدتی تکراری میشن و در هر قسمت مطالب جدید کمی دارند). اینم بهتون بگم قرار نیست شما در مدت کوتاهی که زبان می خونید انقدر سطحتون بالا بره که همه فیلم هارو بفهمید (معمولا دایره لغت آزمون با فیلم ها متفاوت هستش) حتی دوستان نمره بالا هم در آزمونا می گرفتن ولی درکی از فیلمی که می دیدن نداشتن در ضمن بعضیام فیلم را خوب می فهمیدن ولی در آزمون مشکل داشتن (چون تمرین کافی برای آزمون نداشتن)! پس در مجموع در صورت نفهمیدن فیلم به خودتون نگرانی راه ندید. فقط باید همیشه به این نکته خیلی مهم توجه کنید که برای چه فیلم نگاه می کنید گاهی یادمون میره که هدف از دیدن فیلم چیه و فقط فیلم دیدن میشه هدفمون و از کار اصلی که درس خوندن فراموش می کنیم.
بعد نوشت: این را باید اعتراف کنم که نمیشه فیلم های سینمایی حتی کارتون ها را کامل متوجه شد!!! حتی اگه تافل 100 داشته باشین! چون متن ها و دیالوگ ها واقعا دارای کلمات خاصی هستن... پس انتظار نداشته باشین با خواندن کلمات آکادمیک همه فیلم را متوجه بشید، مگر این که ساعت ها روی یک فیلم وقت بذارید و بعد از مدتی راه بیفتید. البته این روش به درد خیلی قبل و یا بعد آزمون میخوره، ولی واقعا تاثیر گذاره...
کشور بلژیک برخلاف وسعتش دارای دانشگاه های معتبر و با سابقه ایست که دوره های تحصیلی به سه زبان اینگلیسی، فرانسه و هلندی در دانشگاه های آن تدریس می شود همچنین بلژیک نسبت به خیلی از کشورای دیگه اروپایی از سطح رفاه بالاتری برخوردار است که به نظرم این مورد می تونه برای انتخاب مورد تاثیر گذاری باشه.
از نکات مهم تحصیل در این کشور این هستش که دولت برای تحصیل یارانه می دهد پس با کمی جستجو می توانید رشته بدون شهریه مورد نظر خود را در بلژیک پیدا کنید (لیست وزارت علوم) از نظر گرفتن پذیرش هم نسبت به خیلی جاهای دیگه آسانتر پذیرش میدن ولی به شدت از نظر درسی (در بعضی دانشگاه ها) بهتون سخت می گیرند در ضمن مثل سایر کشور های اروپایی دانشجویان ارشد نباید انتظار کار دانشجویی برای استاد و یا دانشگاه داشته باشند ولی در مقطع دکترا در صورت گرفتن کمک هزینه و پرداخت مالیات به دولت مانند هلند می توانند از مزایای متنوعی (گرفتن اقامت) استفاده کنند. در ضمن قبل از مراجعه به سفارت بلژیک هم پیشنهاد می کنم حتما فروم بلژیک بخش سفارت را در اپلای ابراد مطالعه بفرمایید. برای اطلاعات کلی نیز می تونید به تارنمای رایزن علمی جمهوری اسلامی ایران در منطقه شنگن (اطلاعات واقعا خوبی میده) و یا به این تارنما مراجعه کنید (به نظرم این تارنمای خارجی واقعا ارزش خوندن داره)، در آخر هم می توانید برای دستیابی به اطلاعات بیشتر به وبلاگ ها (1 و 2 و3) و تارنماهای (1 و 2 و 3) ایرانیان مقیم بلژیک مراجعه کنید.
حتما بارها شنیدید یا خوندید که فلانی بورس شده و شاید گاهیم آرزو کردید که شما هم بتونید بورس بگیرید اما وقتی کسی بورس میشه یعنی چی؟ چقدر بهش میدن؟ پول دریافتی هزینه هاشو جواب میده؟ آدم خاصی بوده؟ برای پاسخ به این سوال ها باید انواع بورس هارو (البته اصلیاش) را بررسی کنیم.
کمک هزینه هایی که در قبال آن از شما هیچ انتظاری ندارند:
اسکلار شیپ یا فلوشیپ
اسکولارشیپ (Scholarship) یا فیلوشیپ (Fellowship) معمولا به دانشجویانی که سرآمد هستند اهدا می شود و در مقابل آن هیچ انتظاری از دانشجو ندارند. هر دانشگاه و هر کشور نیز شرایط خاص خود را برای اهدای این نوع بورس ها دارند یک دانشگاه ممکن معدل را در نظر بگیره و دیگری رزومه دانشجورو، پس اهدای این نوع بورس فقط به سیاست دانشگاه بستگی داره. بیشتر دانشگاه ها وقتی براشون اقدام می کنید خود بخود شما را برای این بورس در نظر می گیرند (آمریکا) و بعضی نیز جداگانه باید برای بورس هاشون اقدام کنید. در ضمن ممکن هر دانشگاهی برای خودش یک سری بورس تحصیلی برای زنان، دانشجویان کشورهای جهان سوم و ... داشته باشه (پس همیشه لازم نیست نخبه بود باید این جور بورس هارو جستجو کرد). در مورد مقدار پولی هم که می دهند دانشگاه به دانشگاه و کشور به کشور متفاوت هستش و قرار نیست پول اهدایی تمام هزینه هارو پوشش بده مثلا بورس اراسموس تمام هزینه ها حتی پول هواپیما را پوشش میده ولی بعضی از این بورس ها فقط ممکن هزینه زندگی را به زور پوشش بدن یا مثلا در آمریکا فقط ممکن شهریه دانشگاهتون را ببخشند یا نصفش را از شما بگیرند. بعضی کشورها هم بورس هایی برای نیازمندان دارند که بعد از دریافت یک سری از مدارک کمک هزینه ای به دانشجو اهدا می کنند.
کمک هزینه هایی که در قبال پرداخت از شما انتظاراتی دارند:
Research Assistant
شما معمولا فقط برای گرفتن این بورس با استاد رایانامه نگاری می کنید (هدف از ارتباط با استاد) و اگر بتونید با فعالیت های پژوهشی که قبلا داشتید نظر استاد را جلب کنید می توانید به گرفتن حقوق از استاد امیدوار باشید البته باز هم قرار نیست پول اهدایی استاد کافی باشد ممکن فقط هزینه های زندگی شما را پوشش بده البته بعضی از دانشگاه های آمریکا این قانون را دارند که بعد از کمک پژوهش (RA) یا کمک استاد شدن (TA) شهریتون بخشیده میشه و بعضی استادام انقدر بهتون پول میدن که بتونید پول شهریتون را هم بدید. البته معمولا این کمک هزینه را معمولا دانشجویان تحصیلات تکمیلی دریافت می کنند مخصوصا دانشجویان دکترا به همین دلیل توصیه میشه دانشجویانی که برای آمریکا و کانادا اقدام می کنند اگر میخوان احتمال گرفتن این کمک هزیه را افزایش بدن برای دکترا اقدام کنند البته یادتون باشه ممکنه یک استاد مثل یک حیوان زبان بسته از شما کار بکشه و در مقابل پولی که میده خوب اذیتتون کنه (البته خوشبختانه قانونی تصویب کردن که دیگه استاد نتونه جز کار دانشگاهی به دانشجو کار دیگه ای بده...........). هر دانشجویی این شانس را داره تا بتونه RA بگیره البته اگر بتونه توانایی هاش را به استاد اثبات کنه، مبلغ دریافتی دانشجویان هم بین 1000 تا 2000 (حدودا) متغیر هستش.
Teaching Assistant
این کمک هزینه تحصیلی را معمولا دانشگاه ها به دانشجویان با معدل و نمره زبان بالا (تسلط کافی بر روی زبان اینگلیسی) اهدا می کنه بخاطر همین برای گرفتن این کمک هزینه باید از سابقه خوبی برخوردار باشید تا بتونید امید به گرفتن آن داشته باشید البته تا اونجایی که میدونم نسبت به کمک پژوهش (RA) تعداد کمتری این شانس را پیدا می کنند تا بتونند این فرصت را بدست آورند. وظیفه این دانشجویان هم این هستش که ورقه ها را تصحیح کنند و کلاس های حل تمرین و آزمایشگاه را برگزار کنند. در آمریکا شما در هفته اجازه 20 ساعت کار (کمک پژوهش یا کمک استاد) در طول سال تحصیلی دارید. به این نکته نیز توجه کنید که در صورت گرفتن (TA) شما باید تلاش بیشتری نسبت به (RA) بکنید چون علاوه بر انجام پروژه تحصیلی خود باید درس هم بدهید ولی در (RA) شما هم زمان بر روی پروژه خود نیز کار می کنید. به همین دلیل با وجودی که تقریبا حقوق هر دو یکی است ولی (RA) به صرفه تر می باشد.
نکته پایانی: پس وقتی می شنوید که دوستتون 20000 هزار دلار کمک هزینه گرفته نگین خوش بحالش! 20000 عدد بزرگیه ولی ممکن هزینه زندگی و تحصیل در اون شهر یا کشور 40000 باشه پس عملا بقیش را باید خودش تامین کنه پس کمک هزینه گرفتن مهم هستش ولی باید بدونیم چقدر از چقدر هستش (حتی ممکنه از یک جا فاند 10000 بگیرید و یک جا 20000 تایی ولی با توجه به هزینه ها 10000 به صرفتون باشه)! بعدم قرار نیست این پول را در راه خدا بریزند تو جیب شما ازتون حسابی کار می کشند (البته نه همه نوعش). در ضمن تعدا کمک هزینه آمریکا بیشتر از اروپا هستش ولی اکثرا باید برای دریافت پول کار کنید ولی اروپا اکثرا از نوع در راه خدا هستش ولی تعداد آن کمتر هستش.