جزیره گنج

چند وقت پیش دوستم زنگ زد و از من پرسید، نظرت چیه برم کشور ....... کلی‌ به من پول میدن بعدم جز دانشگاه های معروف دنیاست، بعدم درسم تموم شه میتونم برم آمریکا! به دوستم گفتم هدفت از رفتن چیه! گفت رسیدن به یک زندگی‌ خوب در یک کشور پیشرفته، البته با توجه به سنم دیگه قدرت ریسک ندارم!! گفتم دوست جون، اصلا این دانشگاه به شما کلی‌ پول داد ولی‌ آیا حاضری تو این کشور برای زندگی‌ بمونی‌! خودت میدونی چقدر زندگی‌ با این مردم با فرهنگ متفاوتشون سخته! پس این پول به چه دردت میخوره! گفت بعدش میرم آمریکا! گفتم شما میگی‌ سنم زیاده! بعد که درست تمام شد بعده پنج سال می‌خوای یک رونده جدید شروع کنی‌! اون موقع احتمالا چند تا بچه داری! خوب با توجه به هدفت یک جا برو که سریعتر وارد زندگیت بشی، بعضی از کشورا وقتی‌ داری درس میخونی میتونی کارای مهاجرتت رابکنی‌ بعضی از کشورام که خودت میدونی نخواستی درس را ادامه بدی بهت اجازه میدن که کار کنی‌، البته خوب اگر قصدت برگشت بود میتونست برات گزینهٔ خوبی حساب بشه.

گاهی اوقات متاسفانه یادمون میره که هدفمون چیه و خودمون را توی یک جزیرهٔ گنج زندانی می‌کنیم که پولامون و مدرکمون به هیچ دردی نمیخوره! تازه جزیره‌ هم امکاناتی نداره تا بتونی‌ پولت را استفاده کنی‌! البته تا چند وقت خودت را گول میزنی‌ که جز معدود آدم هایی‌ هستی‌ که تونستن وارد جزیره‌ بشن! بعدم خودت را با آزادیا جزیره‌ سرگرم میکنی‌ بعدم که به خودت میای و می‌فهمی تو جزیره‌ خبری نیست، به خودت میگی‌ برای ما که فرقی‌ نداشت ولی‌ بچه هامون با این همه گنج در آینده خوشبخت میشند و ... .