ستاره مسافر

این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت ...

ستاره مسافر

این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت ...

تو نیکی کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز

اگر وارد روند پذیرش گرفتن شدید و هدف بزرگی‌ هم برای خودتون انتخاب کردید، لطفا و خواهشا به دوستانتون کمک کنید و اطلاعات لازم را بهشون بدید. حتما در رزومه و انگیزنامه نوشتن به هم کمک کنید، مخصوصا در آزمون زبان که رقابتی نیست به هم کمک کنید، هرچی‌ باهم تبادل نظر و ایده کنید نمرهٔ خودتون افزایش پیدا میکنه پس منابع و نکات جالب را در اختیار هم قرار بدید، در مورد انتخاب دانشگاه هم با هم تبادل نظر کنید، البته قبول دارم عده ای کاری نمیکنند و از اطلاعات شما سؤ استفاده میکنند و انتظارهای عجیب دارند، ولی‌ لازم نیست حتما در مورد همهٔ جزئیات و استادا صحبت کنید ولی‌ وقتی‌ با هم صحبت می‌کنید ممکن اطلاعاتی‌ از سیستم و سیاست دانشگاه ها گیرتون بیاد و یا نکته ای از شهر و یا ایالت دانشگاه به دست بیاورید. در ضمن نمیگم تو کل دانشگاه داد بزنید که دارین میرین و هرکی‌ کمک می‌خواد بگه! (راستش به نظرم کسی‌ موفق که آروم کارش را پیش ببره). درضمن اگر تصمیم ندارید به دیگران کمک کنید (حق شماست) لطفا حداقل اطلاعات غلط ندید! در مورد اروپا هم به نظرم هر اطلاعاتی‌ که میتونید به بقیه بدید و حتی دوستنتون را تشویق کنید تا جاهایی که شما اپلای می‌کنید اونم بفرسته. چون چیزی از شما کم نمیشه و همه پذیرش میگیرن! و وقتیم میرید اونجا می‌بینید انقدر هموطن اونجا هستش که دوست شما جایی را اشغال نمیکرده! تازه خلقیات دوست شما حتما به خودتون از آدمای غریبه بیشتره، تازه اونجا هم کلیم میتونید به هم کمک کنید و از هم پشتیبانی‌ کنید، اگر با یکدیگر همکاری کنید میتونید شریک پستی هم شید و کلی‌ از هزینه هاتون را کم کنید، پس حتما یک دوست با هدف مشترک برای خودتون پیدا کنید تا اگر مشکلی داشتید یا از روند طولانی پذیرش گرفتن خسته شدید با هاش صحبت کنید و انگیزه بگیرید و یا میتونید با هم زبان کار کنید، همچنین میتونید تقسیم وظایف کنید (در پیدا کردن دانشگاه و ...) اگرم واقعا می‌بینید دوستتون رقیبتونه! خوب با یکی‌ که رشتش با شما تفاوت داره همکاری کنید. کلا من سعی‌ کردم در زمان اپلای به همه کمک کنم البته تا جایی که تونستم البته قبول دارم بعضیا انتظارای عجیب دارن، البته صادقانه بگم آنقدر که کمک کردم از دوستم پاسخ و کمکی‌ ندیدم، ولی‌ از جاهای دیگه به نظرم جبران شد (آدمایی که فکرشون را نمی کردم خدا را شکر به من کمک کردن). یک نکتهٔ دیگم اینه که برای بعضیا سخته (از جمله تا حدودی خودم) تا اطلاعاتشون را بعد از پذیرش در اختیار دوستان قرار بدند چون گاهی فکر میکنند (شایدم حسادت) که باید متفاوت باشند و خودشون فقط باید از این موقعیت استفاده کنند ولی‌ مطمئن باشید اگر به دوستتون و آشنایانتون کمک نکنید، بعدا کلی‌ آدم بدتر همکلاس شما میشن بعدم اگر به همه کمک کنید از دوست گرفته تا آشنای خیابونی، بعدا که برید مثلا اروپا کلی‌ پایگاه در کشورای مختلف پیدا می‌کنید و هم برای سفر خوبه و هم شاید بعدا به اون دانشگاه برید که اون وقت دوستتون میتونه کمک کنه که پذیرش بگیرید. البته متاسفانه قبول دارم بعضیا زود آدم را فراموش می کنند!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد