واقعا برام غیر قابل پیش بینی بود هرچند که در معادلات ساخته ذهنم جواب می داد، ساعت ها فقط به شکل، ظاهر و رفتار آدما با دقت نگاه می کردم به این امید که هیچ وقت این روز و آرمان هایی که براشون زندگی می کنم را فراموش نکنم. هر چند روز سخت و باورنکردنی بود ولی امیدوارم تلاشم بیشتر بشه و هدف متعالیم را فراموش نکنم هر چند که مشخص شد روز به روز دارم تنهاتر میشم ولی مجبورم به انتظار بشینم، فقط امیدوارم انتظار زیاد باعث فراموشی آرمان هام نشه.
البته با این اتفاقات کمی سست و سرد شدم ولی هنوز اطمینان دارم در مسیر درستی قرار دارم ولی امیدوارم و از خدا میخوام هیچ روزی از این آرمان ها پشیمان نشم و تو عمر اندکم با چشمای خودم به نتیجه رسیدن اهدافم را ببینم.
وقتی شروع به خوندن وبلاگ دانشجوها و مهاجرین کردم متوجه شدم اکثر نویسنده ها افسردن یا از روزگارشون ناراضی یا در شرایط سختی هستن یا خود را یک دانای کل می دونند که کسی (نه خانواده نه دوستان نه جامعه) مرتبه و مقام والای اونارو درک نمیکنه و همه این نویسندگان وبلاگ را وسیله ای برای تخیلیه احساسات و ایده های ارزشمند خود که کسی اونا رو درک نمی کنه و متوجه نمیشه، می دونند معمولا هم وبلاگاشون در زمان سختی هاشون شروع میشه و وقتی بجاهای خوب میرسه به طور ناگهانی به پایان میرسه (احتمالا نویسندشون به شرایط روحی پایداری میرسه و دیگه نیاز به نوشتن نمیبینه) البته وبلاگ هایی هستن که واقعا آدم از روحیه نویسندشون لذت میبره ولی به نظرم اکثر نویسندگان از تنهایی و کمبود روابط با محیط اطرافشون رنج می برند.
البته در مورد خودم بگم که با نوشتن آرامش پیدا می کنم و از موقعی که شروع به نوشتن کردم به ثبات شخصیتی بهتری نسبت به گذشته رسیدم و حتی وقتی میام کار اشتباهی کنم نوشته های وبلاگم و توصیه هام یادم میاد و نمیتونم دیگه هر کاری بکنم، فقط امیدوارم دچار ویژگی های بد وبلاگ نویسی نشم البته میدونم بعضیاش تو وجودم هست ولی امیدوارم به مرور کمتر شه (که به نظرم شده).
شما برای هر دانشگاهی بخواهید اقدام کنید باید به تاریخ هایی که به عنوان ددلاین برای شما مشخص کردند توجه کنید تا فرصت گرفتن پذیرش را از دست ندهید. اگر هدف شما ترم پاییز باشد، معمولا ددلاین ها از یک دسامبر شروع شده و در ژانویه و فبریه به اوج خود می رسند و در اوایل آوریل به پایان می رسند. در مورد دانشگاه های آمریکا که باید اپلیکیشن فی بپردازید، معمولا دانشگاه ها قبول می کنند تا ددلاین اپلیکیشن فی را بپردازید و بقیه مدارک و ارسال نمرات را بعد ددلاین کامل کنید (تقریبا برای همه دانشگاه ها این مورد صادق هستش)، حتی بعضی دانشگاه ها شما بعد از ددلاین هم اگر با دانشگاه هماهنگ کنید بهتون اجازه میدن تا اپلای کنید در کل تا اونجایی که من دیدم همه دانشگاه ها با شما کنار میان ولی قبلش باید باهاشون هماهنگ کنید. وقتی ددلاین تموم میشه دانشگاه از فرداش بررسی مدارک را شروع نمیکنه و شما وقت دارید تا نمره زبان و مدارک ارسال کنید یادمه یکی از دوستام یک ماه بعد ددلاین نمره جی آر ایش به دانشگاه رسید و پذیرش گرفت یا یک دوست دیگم دو هفته بعد ددلاین به دانشگاه کنتاکی رایانامه زده بود میشه اپلای کرد (ددلاین را فراموش کرده بود)، اونام جواب مثبت داده بودن یعنی حتی اگر پولم واریز نکرده باشید هنوزم بخت پذیرش دارید (البته احتمال وقوع این مورد کمتر هستش).
در مورد اروپا کمی شرایط فرق می کنه اول اینکه هر کشور و دانشگاه سیاست خاص و به کلی متفاوت خودش را داره و از همه مهمتر به نظرم پاسخگوییشون ضعیف هستش و نمیشه باهاشون راحت و سریع ارتباط گرفت و مطمئن شد که چه کاری میشه انجام داد. ولی از اونجایی که در اروپا معمولا دانشگاه های کمی از شما اپلیکیشن فی درخواست می کنند و فقط باید مدارک را برای دانشگاه پست کنید و در بعضی جاها همون پست مدرکم نیاز نیست، بخاطر همین به نظرم اگر کمی هم از ددلاین گذشت بازهم بخت خود را آزمایش کنید چون تازه اگر مدارکم قبول نکنند شما خیلی ضرر مالی نمی کنید، همچنین در پست مدارک این طوری فکر نکنید اگر مدارکتون یک ساعت یا حتی چند روز دیر برسه، کلا شما را حذف می کنند ولی اینم قبول دارم آدم در اون لحظه کلی استرس داره و همش میترسه مدارک را قبول نکنند.
* در مجموع به نظرم برنامتون را با توجه به ددلاین ها تنظیم کنید ولی اگر یک زمان اتفاقی افتاد و مشکلی براتون پیش اومد بازم تلاشتون را بکنید و فکر نکنید همه چی تموم شده، راستش اونام مثل خودمون هستن.
* بعضی دانشگاه ها که معمولا در آمریکای شمالی و استرالیا هستن دارای دو ددلاین متفاوت هستن که کسایی که فاند بخواهند باید تا قبل ددلاین اول اپلای کنند. همچنین ممکن حتی ددلاین هر گروه در یک دانشگاه فرق کنه پس باید خوب تارنمای گروه و دانشگاه را بررسی کنید.
* هر اتفاق پیش بینی نشده براتون افتاد کافیه از مسئولین دانشگاه سوال بپرسید و اونا هم راهنماییتون می کنند، در ضمن وقتی میگم ددلاین ها خیلی بحرانی نیستن منظورم این نیست که بعد یک ماه از ددلاین تازه شروع کنید به اپلای! قرار نیست همه دانشگاه ها باهاتون راه بیان، من این موضوع را باز کردم تا اگر شما زمانی اتفاقی براتون افتاد که تا ددلاین مشخص شده توسط دانشگاه نشد اپلای کنید کلا فکر نکنید همه چی تموم شده و باید برید سربازی یا خونه شوهر!
اوایل که با قانون مورفی آشنا شده بودم برام به شدت جالب بود چون دیدم اون چیزی که بیشترمون تجربش را داریم و گاهی اوقات منتظرش هستیم و بهش اعتقاد داریم سال هاست بصورت یک قانون درآمده و به هر کسی که می رسیدم شروع به توضیح قانون خاطره انگیز مورفی می کردم البته این قانون واقعی است ولی برداشت های متنوعی ازش شده، این قانون به زبان ساده میگه اگر قرار باشه یک اتفاق بد بیفته در بدترین زمان ممکن، اون اتفاق میفته، مثلا:
وقتی به فایلای مهم داخل رایانت احتاج داری، هاردت می سوزه!
فردا ددلاین دانشگاهته اما شبش اینترنت قطع میشه یا رایانت که رزومت و همه فایلات توشه از کار میفته! (همان طور که در پست های قبل گفته بودم این اتفاق برای من افتاد و به محض این که انگیزه نامم بعد یک ماه تمام شد لپتابم سوخت)
خودکارت همیشه مینویسه ولی زمانی که نیازش داری (میخوای یک شماره مهم را یادداشت کنی) نمینویسه!
پرز موکت میتونه زیبا باشه ولی دقیقا شب امتحان برات جلوه میکنه و ساعت ها میشینی و بهش نگاه میکنی!
خودروت همیشه خوب کار می کنه ولی وقتی عجله داری یا صبح زود امتحان داری روشن نمیشه!
به محض این که صف قبلیت را به علت کندی عوض کنی و به صف جدید بری، صف قبلی سریعتر حرکت میکنه!
هیچ وقت باران نمیاد ولی وقتی خودروت را میشوری فرداش بارون شدیدی میاد!
یک وسیله سال ها بلا استفادست ولی به محض اینکه میندازیش دور، بهش احتیاج پیدا میکنی!
و ...
یک روز داشتم به یکی از دوستان که هیچ وقت روش حساب نمی کردم این قانون را توضیح میدادم که دوستم به محض شنیدن قانون مورفی و مثالاش در جواب گفت من اصلا این قانون راقبول ندارم! اینا فقط عاقبت فراموشی و ناشکریمونه! ممکن همون خودکار بارها در زمان های حساس کمکت کرده باشه ولی از اونجایی که فکر می کنیم همیشه خودکار باید بنویسه ازش اصلا ممنون نیستیم یا هزاران بار بارون میاد و ما اصلا هیچ توجهی بهش نداریم و همشون از یادمون میره ولی همون روزی که برامون مشکل پیش میاد یادمون میمونه و فکر می کنیم بدشانس ترین آدم روی زمین هستیم! جز معدود دفعاتی در زندگیم بود که سکوت کردم چون دیدم واقعا راست میگه...
هُلند کشوری است کوچک از قلمروهای پادشاهی هلند در شمال غربی اروپا با شانزده و نیم میلیون جمعیت که بیشترشان مسیحی پروتستان هستند. جمعیت مسلمانان هلند نزدیک به یک میلیون نفر است. زبان رسمی هلند، هلندی است در کشور هلند در حدود ۶۵ هزار فارسی زبان سکونت دارند (۳۰ هزار ایرانی و ۳۵ هزار نفر از کشور افغانستان). حکومت هلند پادشاهی مشروطه است که در آن شاه یا ملکه نقش چندان تعیین کنندهای در سیاست ندارد و بیشتر نماد وحدت ملی است. پایتخت هلند شهر آمستردام است، اما به منظور تمرکززدایی بسیاری از وزارتخانهها و سفارتخانهها در شهر لاهه یا پیرامون آن مستقر شدهاند.
هلند از شرق با آلمان همسایه است و از جنوب با بلژیک و از غرب نیز از طریق دریا با بریتانیا. بندر روتردام دومین شهر بزرگ هلند است و از نظر مساحت و تعداد اسکلههایی که دارد، بزرگترین بندر اروپا نیز به شمار میرود. ۲۵ درصد از زمینهای کشور هلند پایینتر از سطح دریای آزاد قرار دارد و ۲۱ درصد از جمعیت آن در این مناطق زندگی میکنند. حدود ۵۰ درصد از زمینهای هلند نیز ارتفاعی کمتر از یک متر از سطح دریا دارد، به این خاطر است که نام این کشور در زبان هلندی Nederland به معنی «سرزمین پست» است. واژه هلند که در زبان فارسی و همچنین انگلیسی و عربی و بسیاری زبانهای دیگر برای این کشور بهکار میرود در اصل نام منطقهای از این کشور بوده که برای اشاره همه کشور بهکار رفته است. واژه هلندHolland در زبان هلندی میانه به شکل Holtland بود و معنی آن سرزمین چوب است. هلند در پرورش و تجارتِ گُل مقام اول را در جهان داراست. دامداری و کشاورزی نیز از پایههای اقتصاد هلند محسوب میشود. هلندیها علیرغم کوچکی کشورشان سهم بزرگی در تجارت و بانکداری جهانی دارند. هلند در واقع یک دلتای سرسبز است که رودخانههایی چون راین از میان آن میگذرد. از این رو هلند کوه ندارد و ارتفاع بلندترین تپه در جنوب این کشور ۳۲۲ متر بیشتر نیست. بخشهای وسیعی از سرزمین هلند را کشتزارها و چراگاههای سرسبز تشکیل میدهند و دریاچه هاو نهرها و جنگلهای طبیعی و مصنوعی در آن به وفور یافت میشود. هلند سرزمینی پر باران است با زمستانهای طولانی و تابستانهای کوتاه و ملایم. بادهای تند بخصوص در مناطق ساحلی از ویژگیهای جوی آن است و سیلاب های موسمی تهدیدی همیشگی اما کنترل شده برای این سرزمین کوچک محسوب میشوند. مهار آب دریا و رودخانهها همواره یکی از چالشهای هلند بودهاست و آنها در این کار و نیز در ایجاد خشکی در دریا بسیار پرتجربه هستند. در سده ۱۷ میلادی، در زمانی که جمهوری هلند در اوج خود بود، استادان بزرگی همچون رامبرانت، یوهانس ورمر و بسیاری دیگر فعالیت میکردند. نقاشهای مشهور سده ۱۹ و ۲۰ هلند، ون گوگ و پیت مپندریان بودهاند. موریس اشر هنرمند گرافیست این دوران بود. هلند خانهٔ فیلسوفهای بزرگی چون اسپینوزا و دزیدریوس اراسموس بودهاست. تمام کارهای اصلی دکارت در هلند انجام شدهاست. برای اطلاعات بیشتر می تونید به مجموعه کتاب های چاپ شده توسط وزارت امور خارجه (مباحث کشورها و سازمان های بین المللی) کشور هلند (شماره 45) رجوع کنید.
منبع این متن: ویکی پدیا