چرخ زندگی

اینم از چرخ زندگی ما آدم ها! جالب که حدود دو سوم عمرمون فرمون دست خودمونه! ولی گاهی نمی فهمیم و یادمون میره که اصلا فرمونیم هست! تو این مدت هم که فرمون دستمونه می تونیم سریع بریم، آروم بریم، خلاف بریم و خلاصه هرجور که بخوایم می تونیم بریم. البته نمیشه اثر بقیه چرخ ها را در نظر نگرفت، گاهی تصادف می کنیم، میفتیم، بنزین تموم می کنیم ولی با این حال نیز فرمون همچنان در دست ماست.

بعضی وقتام فقط نشستیم (نشستم) و انتظار داریم بقیه رکاب بزنند، هل بدند یا گاز بدهند. گاهیم که فقط گاز میدیم، فرمون را رها کردیم. گاهیم پشت فرمون نشستیم و نظاره گر سبقت بقیه آدما هستیم و فقط حسرت می خوریم و هیچ تلاشیم نمی کنیم. آخرشم که با مرور زمان سرعتمون کم میشه و می تونیم فکر کنیم دیگه نمی تونیم سریع بریم بعد از مدتیم مجدد فرمون را چه بخوایم چه نخوایم ازمون می گیرند و به زور می برنمون زیر خاک و اون موقع است باید جواب جاهایی که با فرمون خودمون رفتیم پس بدیم.