گاهی اوقات انقدر بلا سرمون میاد که دیگه تحملی برای ادامه نداریم! و از خدا روزی هزار بار می پرسیم آخه چرا؟ اصلا چرا من؟ و از خدا خواهش می کنیم که یک زندگی ساده و آروم بده و بی خیال ما بشه! خیلیامونم فکر می کنیم زندگی خوب یعنی یک جای آروم و مرتب.....
اما همانطور که می بینید همیشه نظم و زیبایی و لذت ایجاد نمی کنه! شعارگونست ولی شاید بشه گفت همین بی نظمی ها زندگیمون را جذاب، خاطره انگیز و خوشمزه می کنه هرچند گاهی اصلا به چشم نمیاد.
کلا این بی نظمی هاست که مارو میسازه و شاید هم بعد مدتی باعث خیر بشه برامون. البته منظورم از بی نظمی های زندگی بی قانونی های موجود در جامعه و رفتارهای موجود بین آدما نیست.
*** یادمه سال ها پیش عده ای از دوستان داشتن به یک استاد آمریکایی می گفتن اینجا زندگی مشکله چون همش استرس داریم و نمی دونیم چی پیش میاد و فردامون چی میشه! استاد یه نگاهی کرد و گفت: اگر اینا نباشه پس زندگی چه معنایی داره!؟!