سفرنامه ونیز

تا دلتون بخواد از ونیز این شهر افسانه ای!!! در همه جا از کتاب های درسی تا خیالاتمون سفرنامه، داستان و مطلبه پس وقتتون را با مطالب تکراری نمی گیرم راستش نمی دونم شاید برای کسی که که اولین بار هست میاد اروپا و اونم بعدش تو فلورانس و ونیز ولش میکنند اینجا جالب و متفاوت باشه ولی برای من خیر!!!

راستش شاید یکی از بهترین سفرهای ایتالیام بود ولی نه به خاطر شهر بلکه بخاطر کارناوال!!! صادقانه بگم به نظرم بی دلیل نیست که این شهر معروف شده ولی از نظر شهری زیباترین نیست به نظرم امستردام که همون ونیز شمال هست زیباتر بود...!!!

بگذریم حالا هرچی من بگم تا نبینید باور نمی کنید برای رسیدن به این شهر بدون خودرو، امکان سفر با هواپیما (فرودگاه مارکوپلو)، قطار و خودرو (پارکینگ خارج شهر) هستش.

 برای حمل و نقل درون شهری نیز قایق های اختصاصی (گوندولا) که کرایشون اگر اشتباه نکنم برای نیم ساعت حدود صد و پنجاه یورو هست و یا قایق های اتوبوسی (واپرتو) در شهر رفت و آمد کنید (یک ساعته هفت یورو و بیست و چهار ساعته بیست و هفت یورو)، البته میشه پیاده هم در شهر رفت و آمد کرد، ولی تمام کارها خدماتی با قایق انجام می شوند مانند پست، آمبولانس و ... حالا من نمیدونم اگر این کانال ها در ایران عزیز خودمون بود روزی چندتا بچه غرق میشدن و ...؟!

شهر قدیمی ونیز دارای کوچه های باریک و خانه های کوچکی است که دیدن آن ها خالی از لطف نیست...

 همچنین در سراسر شهر امکان خرید ماسک ها و صنایع شیشه ونیز مهیاست که این مغازه ها نیز از دیدنی های ونیز محسوب می شوند...

در ایام کارناوال که توصیه میشه فقط در این زمان به این شهر سفر کنید (ژانویه و فبریه)!!! مردم بومی با ماسک های متنوع در شهر تردد می کنند و با مسافران و علاقه مندان عکس میندازند...

از دیگر نقاط دیدنی ونیز می توان به میدان سنت مارک، پل افسوس ها، گراند کانال، کلیسای سنت مارک، کاخ دوج ها، پل ریالتو، برج کلیسا سنت مارک، سانتا ماریا دلا سالوت، آرسنال، ریوا دلی اسکیاوونه، زاتره، خانه طلایی، مکتب بزرگ سنت مارکو، کلیسای سن زاکاریا، تئاتر ققنوس، موزه تاریخ نیروی دریایی، مدونا دل اُرتو و ... اشاره کرد.

* نمیگم بد بود چون هرجایی زیبایی خودش را داره ولی نمی تونم قبول کنم رویایی و منحصربه فرد بود!!! فقط متفاوت بود
* بعضی تصاویر از اینترنت...
* در مورد دیدنی ها توضیحات زیاده پس وقتتون را با مطالب تکراری نمی گیرم...
* بعضی تصاویر از ونیز واقعی خوش رنگترند...

سفرنامه باردونکیا

باردونکیا Bardonecchia یک دهکده کوچک در مرز فرانسه و ایتالیاست که در سال 2006 میزبان بازی های المپیک زمستانی بود. این دهکده زیبا در میان کوه های آلپ واقع شده و به علت موقعیت مکانی مردم توانایی صحبت به زبان فرانسه را نیز دارند (آدرس خیابان و کوچه ها به دو زبان ایتالیایی و فرانسوی نوشته شده است)

این دهکده با طبیعت بی نظیرش یکی از نقاط پر طرفدار برای ورزش های زمستانی محسوب میشه، برای رسیدن به این دهکده به علت واقع شدن در بین کوه های آلپ باید از تونل های فراوان و گاها طولانی عبور کرد. هرچه به اون محدوده نزدیک میشدیم بر شدت باران افزوده میشد که بعد از عبور از آخرین تونل با این صحنه روبرو شدیم!

یک لحظه یاد داستان آلیس در سرزمین عجایب افتادم خیلی عجیب بود این طرف تونل باران و آن طرف برف شدید، خلاصه بعد از رسیدن به دهکده در هتل المپیک مستقر شدیم.

طبیعت زیبای این روستا برای من فوق العاده بود و واقعا تجربه جالب و متفاوتی را رقم زد. روستا شامل محدوده اسکی و خانه های زیبای مسکونی، تفریحی و اقامتی در این بخش و در کوهپایه می باشد که اتوبوس های رایگان در این مسیرها در رفت و آمدند.

این روستا همان طور که در نقشه بالا صفحه هم مشاهده می کنید دارای پیست های گوناگون با شیب و ارتفاعات متفاوت است، همچنین با توجه به نوع طبیعت این محل  بعضی از پیست ها به نظرم واقعا خطرناک بود (خدا را شکر زنده ام).

در این جا معمولا آدمای روستایی نسبت به شهرنشیتان مهربانترند و همچنین مردم جتوب نسبت به شمال ... برای من که این تفاوت ها در این روستا قابل احساس بود. حالا به امید خدا در آینده از تفاوت ها میگم.. ولی این جا شمال و جنوب دو کشور متفاوت حساب میشه که جز زبان بقیه ویژگی هاشون متفاوته!

از نکات جالب تعداد زیاد فرانسویان در این بخش (به علت همجواری) بود و همچنین آمورش اسکی به بچه های زیر پنج سال که فکر می کنم در این روستا برای همه مردم یکی از ضروریات هست. نکته دیگه هم این که از طبیعت بی نظیر این منطقه الان عکس مناسبی در دسترس ندارم البته هر وقت به دستم برسه این جا قرار میدم.

قطار در ایتالیا

خطوط ریلی قطار تقریبا در سراسر ایتالیا کشیده شده و با قطار می توانید به تمام شهرهای مهم و حتی سایر کشورها سفر کنید. البته شاید اولش با ورود به ایستگاه های قطار کمی گیج بشید ولی نگران نباشید چون تقریبا همه کارکنان با زبان انگلیسی آشنا هستند و برای خرید بلیت نیز می توانید از روش های مختلفی استفاده کنید.

1- خرید از باجه بلیت فروشی (بلیتریا):

می توانید از فروشندگان داخل ایستگاه بلیت را تهیه کنید. همچنین بلیت بعضی قطارهای رجیناله در روزنامه فروشی و مغازه های ایستگاه (تاباکی) عرضه می شود.

2- خرید اینترنتی:

می توانید با مراجعه به تارنمای ترن ایتالیا بلیت مورد نظر را تهیه کنید در ضمن معمولا اگر بلیت را زودتر تهیه کنید و از پیشنهادهای ویژه استفاده کنید بلیت قطارهای تندرو را می توانید با پنجاه درصد تخفیف خرید کنید (و سایر پیشنهادهای ویژه). در ضمن می توانید اپلیکیشن قطار را هم که به زبان انگلیسی نیز موجود هست را بر روی گوشی خودتون نصب کنید (آگاهی از زمان، قیمت و ایستگاه ها).

3- خرید از دستگاه های خودکار فروش:

شاید بهترین و آسانترین روش خرید استفاده از این دستگاه های فروش هستند که به راحتی و با کمی دقت می توانید بلیت خود را تهیه کنید. هم با پول نقد (نه همه دستگاه ها) و هم با کارت بلیت قابل خرید است. فقط اگر با پول خرید می کنید پیشنهاد می شود پول زیادی در دستگاه قرار ندهید (برای بلیت 16 یورویی 500 یورو در دستگاه قرار ندهید!!) اگر با کارت خرید می کنید که هیچی ولی در صورت خرید با پول نقد فراموش نکنید باقی مانده پول را از داخل دریچه بردارید (همان دریچه دریافت بلیت).

 

- در ایستگاه های شلوغ مثلا میلان عده ای در کنار دستگاه ها ایستادن و با کمک کردن و حرف زدن کاری می کنند که شما از برداشتن بقیه پولتان فراموش کنید (اکثرا از این روش استفاده می کنند)!!! بعضی ها هم شاید تقاضای پول کنند.

- خرید از دستگاه های خودکار گاهی با کارت ریسکی است (چند دقیقه مانده به حرکت قطار) چون ممکنه گاهی وقت ها ارتباط بانک قطع شده باشه و شما نتوانید خرید کنید (جهت اطمینان همیشه پول همراه داشته باشید).

- دستگاه ارایه شده در فیلم کمی قدیمی است ولی تقریبا مشابه دستگاه های جدید عمل می کند.

بلیت و قطار:

از نکات مهم قبل از سوار شدن قطار پانچ کردن بلیت هستش!!! باید بلیت را در این دستگاه ها قرار دهید تا بر روی آن تاریخ و زمان بخورد. معمولا مامور قطار در داخل قطار بلیت را چک می کند و در صورت پانچ نشدن می تواند شما را جریمه کند.

قطارهای کوپه ای شماره صندلی، کوپه و واگن دارند ولی رجیناله نه! هر جا خواستید می توانید بشنید فقط باید توجه کنید واگنتون با درجه خریداری شده یکی باشد (روی واگن نوشته شده درجه یک و دو).

- کلاس درجه یک و دو با هم هیچ تفاوتی از نظر امکانات ندارند (در رجیناله) فقظ آدماشون با هم فرق می کنند!!!

- یک دفعه یک دقیقه مانده به حرکت قطار سوار شدم و وقت نکردم بلیت را پانچ کنم، به انتهای قطار رفتم و خوشبختانه مامور را دیدم و بلیت را نشان دادم و بعد از بررسی گفت ایرادی نداره، بشین و خودش با خودکار تاریخ و نام ایستگاه را زد .(ظاهرا میشه خودمونم این کار را انجام بدیم)

قیمت قطارها:

قطار ها دارای قیمت های مختلف، کلاس ها مختلف و همچنین سرعت های مختلف هستند. که در حالت عادی قطار رجیناله و کلاس درجه دو آن از همه ارزانتر و به صرفه تر هستش (معمولا مدت زمان سفر دو برابر قطار پر سرعت) در ضمن از دیگر ویژگی های این قطار ها (رجیناله) این هست که تا چند ساعت اگر از قطار جا بمانید می توانید از همان بلیت استفاده کنید (قطارهای رجیناله بعدی).

ایستگاه های قطار:

معمولا در ایستگا های بزرگ بر روی تابلوی بزرگی ورود و خروج قطارها اعلام می شود و با توجه به تابلو می توانید سکوی قطار مورد نظر خود بیابید.

در خارج از ایستگاه نیز اتوبوس های شهری، تاکسی و ... برای رسیدن به مسیرهای گوناگون موجود است. همچنین در ایستگاه های مرکزی (چنتراله) اتوبوس مستقیم به فرودگاه و بلعکس با قیمت مناسب موجود است.

سفر با بلابلاکار

در کشورهای اروپایی و آمریکایی سفر با بلابلاکار blablacar تقریبا رایج هستس این طوریم عمل میشه که یک راننده وقتی قصد سفر داره مسیرش را در تارنما بلابلاکار اعلام میکنه و هزینه سوختش را با بقیه سهیم میشه (اشتراک گذاشتن خودرو شخصی) و معمولا برای مسافران هم ارزونتر میشه و هم سریعتر به مقصد می رسند...

حالا سوال پیش میاد چطوری میشه به راننده اطمینان کرد؟ هیچ جوری! فقط از روی تصویر فرد، نوع ماشین، نظرات مردم در تارنما در مورد اخلاق و طرز رانندگی راننده و داشتن شماره موبایل و پروفایل شبکه های اجتماعی راننده (برقراری تماس)... قیمتام مناسبه ولی با توجه به نوع ماشین و فرد متفاوته....

* حتما محل قرار و محل مقصد را هماهنگ کنید، چون مهم هستش شما را در کجای شهر مقصد پیاده می کنند. اگر حومه شهر پیاده کنند باز باید کلی پیاده روی یا کلی پول اتوبوس بدین.
* در سفری که من داشتم زمان یک سوم و هزینه تقریبا پنجاه درصد نسبت به قطار کاهش پیدا کرد...

سفر با هواپیمایی ترکیش

از ویژگی های خوب هواپیمای ترکیش پرواز از اکثر شهرای بزرگ ایران هستش البته بصورت ترانزیت یعنی اول به فرودگاه استانبول وارد میشید و بعد از کمی توقف در قسمت ترانزیت به مسیر هواییتون ادامه می دهید. کیفیت پروازم مثل همه پروازهای بین المللی خوب ولی پذیرایی معمولی (برای مسافرین اقتصادی) از نظر اجازه بار هم دقیق متوجه نشدم ولی به من سی کیلوگرم و به بعضی دوستانم بیست و سه کیلو (در بلیت نوشته میشه) برای چمدان اصلی و در مورد چمدان داخل کابین هم می تونید از عکس زیر میزان بار را کامل متوجه بشید (یک چمدان و یک وسیله شخصی). البته چمدان های داخل کابین را به دقت چمدان اصلی بررسی نمی کنند (گاهی اوقات با توجه به مکان و زمان برای چمدان اصلی گاهی اجازه کمی اضافه بار را میدهند) مثلا چمدان های داخل کابین من را فقط با دست بلند کرد تا مطمئن بشه وزنش غیر عادی نیست...در ضمن اگر مثلا دو نفره سفر می کنید فکر نکنید چون 60 کیلو اجازه بار دارید همه را میشه ریخت تو یه چمدون....حتما باید وزن چمدون برای جا به جایی توسط انسان معقول باشه (اگر دو چمدون نذارید ازتون معمولا قبول نمی کنند)...

بعد از رسیدن به استانبول با توجه به زمان پروازتون می تونید در ترانزیت استراحت و حتی از تور داخل شهر استانبول بصورت رایگان (با توجه به وقفه پرواز)  استفاده کنید... البته این گشت برای مسیر رفت توصیه نمیشه چون واقعا طول پرواز و توقف خسته کنندست و اگر اولین بار بصورت دانشجویی دارید سفر می کنید در بدو ورود بسیار خستتون میکنه (روزای اول، کار خیلی زیاده، همچنین کارهای قبل سفر خیلی خستتون می کنه).

ترانزیت فرودگاه استانبول بزرگ، زیبا و شلوغ هستش و دیدنش خالی از لطف نیست... در ضمن مثل سایر پروازهای ترانزیت چمدان ها به پرواز بعدی انتقال پیدا می کنند، اگرم با توجه به تاخیر پرواز اول به پرواز بعدی نرسید شرکت هواپیمایی مورد نظر مثلا اینجا ترکیش شما را با پرواز بعدی به مقصد بعدی میفرسته.

* راستی هر چه زودتر رزرو کنید معمولا بلیتتون ارزونتر میشه...

*از تارنمای ترکیش هم می تونید بلیت و هم محل صندلیتون را رزرو و انتخاب کنید..

* بعد از پروازمی توانید درخواست کارت عضویت ترکیش را با مراجعه به سایت یا آژانس هواپیمایی بدین.