اعضای قبیله سرخ پوست از رییس جدید می پرسن: آیا زمستان سختی در پیش است؟ رییس جوان قبیله که هیچ تجربه ای در این زمینه نداشت، جواب میده « برای احتیاط برید هیزم تهیه کنید» بعد میره به سازمان هواشناسی کشور زنگ میزنه: آقا امسال زمستون سردی در پیشه؟ پاسخ: «اینطور به نظر میاد»! پس رییس به مردان قبیله دستور میده تا بیشتر هیزم جمع کنند و برای اینکه مطمئن بشه یه بار دیگه به سازمان هواشناسی زنگ میزنه. شما نظر قبلی تون رو تایید می کنید؟ پاسخ: صد در صد! رییس به همه افراد قبیله دستور میده که تمام توانشون رو برای جمع آوری هیزم بیشتر صرف کنند. بعد دوباره به سازمان هواشناسی زنگ میزنه. آقا شما مطمئنید که امسال زمستان سردی در پیشه؟ پاسخ: بگذار اینطوری بگم؛ سردترین زمستان در تاریخ معاصر! از کجا می دونید؟ پاسخ: چون سرخ پوست ها دیوانه وار دارن هیزم جمع می کنن!
حالا تو روند پذیرشم با این مشکل روبرو میشید مثلا در یکی از دانشگاه های معروف کشورمون رسم هستش که رزومه را با عکس بفرستند، بعد از طرف می پرسی چرا عکس؟ میگن کار غیر حرفه ای هستش! میگه فلانی با عکس فرستاده و پذیرش با فاند گرفته (حالا سوال پیش میاد فلانی اگر بدون عکس می فرستاده پذیرش نمی گرفته؟!) یا در اون دانشگاه به همه پیشنهاد میشه کتاب 1100 را بخونند چون شاگرد اولشون این کتاب را خونده و نمره خوب گرفته! (مجدد سوال پیش میاد اگر این شاگرد اول به جای 1100 کتاب دیگه ای می خوند، نمرش تغییری می کرد؟!) کلا تو روند پذیرش باید یاد بگیریم منطقی فکر کنیم (با خواندن نظرات و مشورت کردن یاد می گیرید منطقی باشید) و خودمون تصمیم بگیریم همچنین اصلا نباید آیندمون را با توجه به کارهای دیگران تعیین کنیم.
حتما شنیدید که میگن در فرستادن مدارک و اطلاعات برای
دانشگاه ها مبنا بر صداقته و از شما معمولا مدرکی برای اثبات حرفاتون نمی خواهند.
این مطلب صد در صد درسته ولی دیگه نباید اونا رو احمق تصور کرد! پس سعی کنید مثلا
در نوشتن رزومه اطلاعات معقول بدید مثلا تعداد زیادی مقاله ردیف نکنیم و فکر نکنیم
کمیت مهمتر از کیفیته! و یا مثلا سفارت رفتید ازتون پرسیدن برنامتون برای آینده
چیه نگید قصدم ماندن هستش! استدلال یکی از دوستان این بود چون مبنا بر صداقته من
راستش را بگم تا آن ها بفهمند آدم خوبیم (چون همه میگن قصدشون برگشتن هستش ولی
راستشو نمی گن)، ولی اگر این حرفو در هر سفارتی بگید در جا ریجکتید!
در نتیجه به خودتون برای جمع آوری مدارک سختی ندهید (برای اثبات حرفاتون) ولی طرف مقابل را هم احمق تصور نکنید، سعی کنید تا جایی که می تونید واقعیت را بگید و در صورت نیاز کمی اغراق کنید. مطمئن باشید یک خط حرف کاملا غیر واقعی علاوه بر این که در روند پذیرش تاثیری نداره (اولش فکر می کنید اگر ننویسید پذیرش نمی گیرید ولی بعد می فهمید سر کار بودید) گاهی باعث مشکلم براتون میشه.
اصلیترین مدارک پذیرش تحصیلی شامل نمره زبان (تافل TOEFL یا آیلتس IELTS) و جی آر ای GRE، رزومه، انگیزه نامه، توصیه نامه، ریزنمرات و گاهی گواهی تمکن مالی میشه که در ادامه به طور کوتاه در مورد هر کدوم کمی توضیح میدم. برای کسب اطلاعات بیشتر به توضیحات جامع مدرک مورد نظر در همین وبلاگ مراجعه کنید.
تقریبا در همه کشورا می تونید رشته ای که به زبان انگلیسی تدریس میشه را پیدا کنید به همین دلیل شما به مدرک زبان (تافل یا آیلتس) احتیاج دارید، اگر هم رشته به زبان آلمانی، ایتالیایی یا فرانسوی تدریس میشه باید مدارک مربوطه را تهیه کنید. اگر آزمون تافل بدید نمرتون معمولا بعد ده تا چهارده روز در تارنمای ای تی اس ثبت میشه و حدود یک هفته هم طول میکشه تا نمرتون بدست دانشگاهتون در آمریکا برسه.
این مدرک را معمولا برای نود و نه درصد دانشگاه های آمریکا برای ادامه تحصیل در مقطع ارشد یا دکترا احتیاج دارید البته بعضی از دانشگاه ها در کشورهای دیگر هم ممکنه این نمره را تقاضا کنند ولی در کل اگر هدف اصلیتون ادامه تحصیل در آمریکا هستش نیاز به این مدرک دارید. از روزی که امتحان را میدید (داخل ایران) معمولا یک ماه بعد نمرتون را میتونید اینترنتی ببینید و حداکثر چهل روز بعد از روز امتحان نمرتون به دست دانشگاه مورد نظرتون در آمریکا میرسه.
رزومه معمولا در دو صفحه با فرمت تقریبا خاصی تهیه میشه که شما در آن به شرح سوابق تحصیلی و کاریتون می پردازید. معمولا حدود دو هفته طول میکشه تا بتونید یک رزومه اولیه تهیه کنید.
در انگیزه نامه شما باید در یک یا دو صفحه انگیزتون برای انتخاب رشته و دانشگاه مورد نظر همچنین نقاط عطف زندگیتون و هدف از تحصیلتون و برنامه بعد درستون را شرح دهید، به نظرم حداقل یک ماهی طول میکیشه تا بتونید یک رزومه خوب بدون اشکال و تحسین برانگیز تهیه کنید.
نامه ای است که یک شخص ترجیحا مشهور که حالا هر کسی میتونه باشه از جمله استادای دانشگاه، استاد راهنما، رییس گروه یا دانشگاه و مدیر محل کارتون شما را تایید و حتی تمجید می کنه و به سایرین پیشنهادتون می کنه. در ضمن خود توصیه نامه نوشتن کاری نداره ولی چون یکی دیگه باید براتون امضا کنه کلی از وقتتون را میگیره چون انقدر باید پیگیری و رفت آمد کنید تا فرد مورد نظر وقت کنه و امضا کنه.
برای هر جا که بخواهید اقدام کنید به ریز نمره احتیاج دارید و با توجه به دانشگاهتون می تونید این مدرک را تهیه کنید. معمولا اگر مسئول مورد نظر مرخصی نباشند و مدارک مورد نیاز دانشگاه را داشته باشید یک ساعته ریزنمراتتون را می تونید بگیرید.
این مدرکم معمولا برای سفارت و در بعضی از کشورا مانند آمریکا و ... علاوه بر سفارت توسط دانشگاه (در صورت نگرفتن بورس تحصیلی) در خواست می شود و مقدار آن هم کشور به کشور و دانشگاه به دانشگاه تفاوت میکند. این مدرک با توجه به بانکتون در همان لحظه یا حداکثر چند روزه صادر میشه.
مدرک موقت یا دانشنامه
این مدرک معمولا بعد پذیرش و در موقع ثبت نام در دانشگاه و یا بعضی از کشورا توسط سفارت از شما درخواست می شود ولی معمولا در موقع پذیرش گرفتن در نود هشت درصد موارد نیازی به این مدرک نیست و در زمانی که در حال تحصیل هستید می تونید اقدام به گرفتن پذیرش کنید. مدرک موقت (قابل ترجمه نیست) سریعتر آماده میشه ولی دانشنامه (مدرک اصلی قابل ترجمه) تا چند ماه هم میتونه صادر شدنش طول بکشه البته اگر به مدرکتون نیاز داشته باشید و پیگیری کنید میتونید زمانش را به یک ماه و کمتر کاهش بدید.
سایر مدارک
ممکن بعضی از دانشگاه ها یا بعضی از کشورها مدارک خاصی را از شما درخواست کنند مانند ریز نمرات دبیرستان یا پیش دانشگاهی یا هر چیز عجیب دیگه ای! راستش چون من حوصله اینجور دانشگاه ها که کلی مدرک اضافه میخوان را نداشتم اصلا براشون اقدام نکردم.
ارائه رزومه Resume (کارنامک) حرفه ای، با نگارش استاندارد، یکی از نقاط قوت شما در فرآیند پذیرش است و احتمال پذیرشتون را افزایش خواهد داد. هر کسی برای ترتیب مطالب گفته شده نظری داره ولی من خودم در نهایت به این ساختار رسیدم:
Contact Information
Education
Professional Experiences
Research Interests
Publications
Honors and Awards
Technical Training
Skills
Memberships
Extracurricular Activities
References
چند توصیه مهم
*مطمئن شید رزومتون (Curriculum vitae) عاری از اطلاعات غلط و یا اشتباهات دستوری، املائی است. رزومه نهایی را ۱۰۰ بار بخوانید و به دوستانتان التماس کنید در مورد آن نظر بدند (بعضی وقت ها چشای خود آدم نمیبینه!). من خودم تازه بعد از یک سال فهمیدم رزومم غلط داره!
*معمولا رزومه ها (CV) بیشتر از 2 صفحه نیستند و توصیه میشه بدونه عکس باشند. مگر اینکه ازتون بخوان! حالا اگر بیشتر میشه فونتش را کوچیک کنید و اگر کمتر میشه فونتش را بزرگ! رزومتون هم هر چقدر ساده تر باشه به نظر من بهتره (بچه های هنر را نیمیدونم). به نظر من اگر می خواهید متفاوت جلوه کنید برین یک سایت به اسم خودتون بزنید و کارایی که کردین توش بذارین! یا لینک لینکدین را تو رزومتون بذارید (البته فکر نکنید این کار را بکنید، استادا میفتن به پاتون تا برین براشون کار کنید).
*بعضی چیزا برای خودتون جالبه و فکر میکنید مهمه و شایدم سال ها براش تلاش کردین، ولی اگر به حرفه شما مربوط نباشه نباید در رزومه نوشته شه. درضمن از قراردادن اطلاعات فردی مثل قد، وزن و ... خودداری کنید (خلاصه این که خودتون را تبلیغ نکنید!).
*با قیمت های مختلف رزومه مینویسن ولی بهترین نویسنده خودتون هستین! ۱۰ تا رزومه بذارین جلوتون و شروع کنید به نوشتن! خواهشا پولتون را دور نریزین! به خودتون اعتماد کنید، هر چند اولش سخته! به نظرم اگر خواستین بدین بیرون فقط برای رفع اشکال بدین.
*برای پر کردن رزومه، اگر در یک قسمتی ضعف دارین، میتونید به درسایی که نمرهٔ خوب گرفتید اشاره کنید، میتونید به پروژه هایی که انجام دادین اشاره کنید (حتی پروژه هایی که برای یک درس انجام دادین) اگر هیچ کدوم از این ها رو ندارین میتونید قسمت علایق را به جای ذکر مورد، بصورت توضیحی و جمله ای توضیح بدین! یا حتی همایش هایی که شرکت کردین (البته فکر نکنید باعث میشه تا بورس کامل شید)! کلا تلاشتون را بکنید تا به ۲ صفحه برسین!
*از آنجا که مبنا بر صداقته پس هرچی در رزومهٔ خودتون مینویسید کاملا درسته! پس خواهشا زیاد بزرگ نمایی نکنید! شاید یک جا گیر افتادید!
*در ضمن فکر نکنید بخاطر ذکر نکردن و یا اشتباه ذکر کردن یک عمل یا یک لغت رد میشید (دیده شده کسانی سال ها رو ترتیب ساختار و شکل رزومشون تلاش می کنند!) کلا خودتون را براش نکشید! همه پذیرش میگیرند! خیالتون راحت!
*** در آخر هم بگم من در بهترین دانشگاه دنیا درس نمیخونم و سطح علمیم هم بالا نیست فقط حرفایی که نوشتم تجربه ۲ ساله ام بود که گفتم شاید به درد بعضی ها بخوره! پس شاید همش درست نباشه!