انگیزه نامه Motivation Letter

یکی از مدارکی که اغلب دانشگاه ها به هنگام اقدام برای پذیرش از شما میخواند انگیزه نامه Motivation Letter هستش. یکی از مهمترین دلایل درخواست چنین نامه ای شناخت بیشتر شما، سنجش اشتیاق شما برای دریافت پذیرش و ادامه تحصیل و البته میزان سازگاری شما و اهدافتان با ساختار و امکانات موجود در آن دانشگاه می باشد. یک انگیزه نامهٔ قوی می‌‌تونه تأثیر بسزایی در جلب نظر استاد در گرفتن پذیرش و مخصوصاً کمک هزینه تحصیلی‌ داشته باشه. به نظرم برای خیلی‌ از دانشگاه ها این نامه فرمالیته است و اصلا بهش نگاه نمیکنند! ولی‌ برای بعضی از دانشگاه ها مخصوصاً در مقطع دکترا اهمیت فراوانی‌ پیدا میکنه و تا اینجا که دیدم وقتی‌ استاد می‌خواد روتون قضاوت کنه، انگیزه نامتون را میخونه! برای مثال دوستم در یک دانشگاه بسیار خوبه آمریکایی‌ پذیرش گرفت! بعد که رفت دنباله استاد، استاد انگیزه نامه را خونده بود و چند تا ایراد  گرفته بود مثلا اینکه در آینده نمی‌خوای دکترا بخونی؟ رفیقم هم گفته بود هدف زندگیم اینه! بعد استاد گفته بود پس چرا هیچ اشاره ای نکردی! علاوه بر اینکه باید از هدف آیندتون بگید، کلا به نظرم آدم باید یکم متفاوتم جلوه کنه و به یک نقطه عطف هم تو زندگیش اشاره کنه که باعث شده تغییر کنه، همچنین سعی‌ کنید صفحهٔ نوشتارتون ساده باشه، همچنین این متن یک جورایی نشان دهندهٔ قدرت نوشتارتون هست، پس حسابی‌ دقت کنید. درضمن معمولا محدودیتی برای تعداد کلمه ها ندارین ولی‌ زیاد طولانیش نکنید. من خودم ۱۰۰ تا انگیزه نامه گذاشتم جلوم و از روشون نوشتم (بهتون ایده میده)، البته خودم عوضش کردم! ولی‌ به نظرم شما در انتها به یکی‌ بدین که غلطاش را در بیاره چون متن طولانی بدون اشکال نمیشه! انگیزه نامه را بیرونم مینویسند ولی‌ باور کنید میتونید خودتون بنویسید فقط یکم وقت بذارین، اونایی هم که ببیرون مینویسند فکر نکنید آدمای خاصین، یک متن دارند، فقط اسمتون را عوض میکنند (البته نه همه جا) ولی واقعا اگه نتونستید بنویسید خودتون هم همین کار را بکنید! راستی‌ بعضی از دانشگاه ها هم به جای یک متن چند تا سوال میپرسند که باید بهشون جواب بدین که میتونید از همون متن انگیزه نامه، برای پاسخ به سوالات استفاده کنید. 

یادش بخیر، وقتی‌ داشتم انگیزه نامه می نوشتم نزدیک یک ماه وقت گذاشتم، حدود ساعت سه صبح بود که مطمئن شدم بهترین انگیزه نامه دنیا را نوشتم و همین طوری داشتم به صفحهٔ لپتابم نگاه می‌کردم و لبخند میزدم که ناگهان ... لپتابم سوخت! متاسفانه هیچ جام ازش بکآپ نگرفته بودم! فرداش هم که داشتم میرفتم لپتاب را بدم درست کنند تصادف کردم! تا چند وقت تو خودم بودم که چی‌ کارکنم (لپتابم هم درست نشد) و فکر می‌کردم، آیا این اتفاق ها نشانه چیزیه! در آخر هم مجبور شدم یک روزه انگیزه نامه بنویسم ولی‌ هیچ شباهتی‌ به اون اولیه نداشت! تا امروز هم این داستان یادم رفته بود، ولی‌ مجدد دارم بهش فکر می‌ کنم!