شریک زبان

یکی از راه های بهبود اسپیکینگ پیدا کردن شریک (پارتنر) زبان جهت گفتگو هستش، حالا می تونید این افراد را با توجه به هدفتون از طریق اپلای ابراد (هدف بیشتر کاربران آمادگی برای آزمون هستش) پیدا کنید یا عضو تارنماهایی (وبسایت ها) بشید که به همین دلیل درست شده اند.

شما با جستجوی عبارت Language Partner یا .... در گوگل می تونید با کلی تارنمای مختلف آشنا بشید (البته به نظر من کانورسیشن اکسچنج و اینتر پالز از همه بهتر اومدن) مورد دیگه هم این که هدف آدما از عضو شدن در این جور تارنماها متفاوته، یکی فقط می خواد صحبت کنه، یکی دوست بین المللی پیدا کنه و یکی هم در مقابل زبانی که به شما یاد میده زبانتون را یاد بگیره (کم نیستن آدمایی که دوست دارن فارسی یاد بگیرن) همچنین می تونید با توجه به کشور و شهر مقصدتون شریکای زبانتون را پیدا کنید و علاوه بر بهبود زبانتون در مورد اون شهر و کشور از دوستتون اطلاعات مفیدی بگیرید، البته باید کمی بگردید تا فرد مناسب را با توجه به هدفتون بیابید ولی اگر فرد مورد نظر پیدا بشه گفتگو و یادگیری از اون بدون شک مفیدتر از مطالعه ده ها کتاب و شرکت در کلاس های زبان خواهد بود. به نظرم اگر زمان دارید این فرصت را از دست ندهید.....

پدر جان روزت مبارک

سفرنامه رم - روز دوم

صبح زود برای بازدید از فروم تراژان (شامل ستون تراژان، کلیسای مریم مقدس، بازار تراژان و ...) و یادبود امانوئل دوم (و سرباز گمنام) که در نزدیکی محل اقامتمون قرار داشت به سمت میدان ونیزی حرکت کردیم (تمام این بناها تقریبا در کنار میدان قرار دارند).

بعد از بازدید از میدان، فروم و همچنین داخل قصر (رایگان همچنین بعد از ظهرها بسته است) و جمع شدن سایر دوستان به طرف واتیکان راه افتادیم* (با توجه به طولانی بودن توضیحات واتیکان آن را در یک پست جداگانه توضیح می دهم و سفرنامه را از بعد از خروج از واتیکان ادامه می دهم) بعد از بازدید چند ساعته از واتیکان با توجه به نقشه های موجود از خیابان Della Conciliazione به سمت قلعه سنت آنجلو که در نزدیکی این مکان قرار داشت راه افتادیم (بهتر است این دو مکان در یک روز مورد بازدید قرار گیرند).

نمای خیابان از بالای کلیسای واتیکان

البته از داخل این قصر انتظار و تصور عجیبی نباید داشته باشید (خیلی از دوستان به نظرشون پولشون را دور ریخته بودند) و اگر به ساختمان های تاریخی و موزه ها علاقه ندارید بهتره به درون سازه نرید (البته من که پشیمون نیستم). با تاریک شدن هوا و تمام شدن شارژ دوربین (به همین خاطر تصاویر کامل نیست) تصمیم گرفتیم با مترو (ترمینی) به محل اقامتمون برگردیم (از باجه های فروش بلیت کاغذی می خرید و دستگاه بر روی بلیت اطلاعات شما را ثبت می کنه و تا یک زمان مشخص می تونید هر چند بار از قطار استفاده کنید)، متروی رُم واقعا قدیمی بود (یه چیزی مثل خود رم ولی به نظرم زیاد بهش نمی رسیدن) متاسفانه نتونستم عکس بگیرم (دورینم شارژ نداشت) ولی برای من خیلی دور از تصور بود، حتی بعضی از ایستگاه هایش ترسناک بود (یک دفعه به ایستگاه های اطراف شهر رفته بودیم ایستگاه ها و قطارها، فیلم های زامبی را تداعی می کرد)! به هر حال با خروج از مترو و خرید چند یادگاری از دست فروش های مهاجر (دست فروش ها با این که جنساشون ارزانتره ولی باید 50 تا 70 درصد ازشون تخفیف گرفت!) که تعدادشون هم در رم زیاد هست به هاستلمون برگشتیم، البته با اون همه خستگی بالا رفتن از پله های دوارِ هاستل (مسافرخانه!) بسیار بسیار قدیمیمون که برامون فیلم های ایتالیایی و مافیایی را تداعی می کرد (آسانسور یا بهتر بگم بالابر با سکه کار می کرد) واقعا کار دشواری بود.

* بهتر بود با توجه به این که خیابان دل کرسو در امتداد میدان ونیزی بود به این خیابان می رفتیم (اکثر دیدنی های رم در امتداد این خیابان).

**متاسفانه به علت فاصله سفر و  نوشتن سفرنامه بسیاری از اتفاقات و جزئیات را فراموش کردم، امیدوارم اطلاعات نادرست نداده باشم (بعضی از تصاویر را هم از نت گرفتم).

***چندین هفته نوشتن این مطالب زمان برد، هنوزم جای کارداشت ولی دیگه وقتم بهم بیشتر اجازه نمیده تا ...

توپ تنیس

ﺑﭽﻪ ﺍﻭﻝ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﻣﻌﺪﻟﺶ ﺑﯿﺴﺖ ﻣﯿﺸﻪ، ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﺍﺳﺖ ﮐﯿﻒ ﺑﺨﺮﻡ؟ ﻣﯿﮕﻪ ﻧﻪ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ...ﺗﺎ ﭘﻨﺠﻢ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﻣﻌﺪﻟﺶ ﺑﯿﺴﺖ ﻣﯿﺸﺪﻩ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﻭﺍﺳﺶ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺧﻮﺏ ﺑﺨﺮﻩ، ﭘﺴﺮﻩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻪ ﻧﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ. ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ﺗﻮﻫﻤﺶ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ؟ ﻣﯿﮕﻪ ﺑﻌﺪﺍ ﻣﯿﮕﻢ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ...ﺩﯾﭙﻠﻤﺷﻢ ﺑﺎﻣﻌﺪﻝ ﺑﺎﻻ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﺍﺳﺖ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺑﺨﺮﻡ ﻣﯿﮕﻪ؟ ﻣﯿﮕﻪ ﻧﻪ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ...ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﻭﺍﺳﺖ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺨﺮﻡ؟ ﻣﯿﮕﻪ ﻧﻪ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲﻣﯿﺨﻮﺍﻡ .ﺑﺎﺑﺎﺋﻪ ﻣﯿﭙﺮﺳﻪ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺩﺭﺩﺕ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ ﺁﺧﻪ ﺗﻮ؟ ﻣﯿﮕﻪ ﺑﻌﺪﺍ ﻣﯿﮕﻢ ...ﻭﻗﺖ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﻭﺍﺳﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺨﺮﻡ ﻣﯿﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻡ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ... ﺑﻌﺪ ﭼﻨﺪﺳﺎﻝ ﺑﺎﺑﺎﻫﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﻔﺴﺎﯼ ﺁﺧﺮﺷﻮ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﺯﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻤﯿﺮﻡ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻮ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯽ ﺑﻬﻢ ﺑﮕﻮ .ﭘﺴﺮﺵ ﻣﯿﮕﻪ ﺍﻻﻥ ﻣﯿﺎﻡ ﭘﯿﺸﺖ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﮕﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ .ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﭘﺴﺮﻩ ﺗﺼﺎﺩﻑ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻫﯿﭽﮑﺴﻢ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ ﺍﻭﻧﻬﻤﻪ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﯿﺲ ﺭﻭ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ. ﻓﺤﺶ ﻧﺪﻳن ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﻢ ﻣﺜﻪ ﺷﻤﺎﻫﺎ!

گاهی اتفاقات زندگیمون مثل همین توپ تنیس میمونه و تا آخرین لحظه که دارن میذارنمون تو قبر معلوم نمیشه که چی درسته چی غلطه اکثر اوقات هم هیچکی واقعیت را جز خدا نمی فهمه... گاهی باید ریسک کرد و گاهی هم اعتماد ... به نظرم به جای سرگرم شدن با سوال های فراوان و زجر کشیدن و از دست دادن وقت، فقط باید زندگی کرد...

ریز نمرات دبیرستان

همیشه فکر می کردم دریافت ریز نمرات رسمی دبیرستان و پیش دانشگاهی کار خیلی دشوار و نا مشخصی هستش اما خوشبختانه این طور که فکر می کردم نبود. برای گرفتن ریز نمرات دوره دبیرستان شما اول تشریف می برید دبیرستان و از مسئول بخش رایانه تقاضا می کنید که ریزنمرات چهار ساله* را برای شما صادر کند فقط فراموش نکنید که مدرسه علاوه بر مهر، عکس شما را برروی ریزنمرات بچسباند (همراه خود عکس مناسب ببرید)، بعد از الصاق عکس و زدن مهر دبیرستان تشریف می برید اداره ناحیه، در این جا هم بعد از امضای مسئول تایید مدارک مقطع متوسطه و امضای معاون و مهر اداره ناحیه تشریف می برید اداره کل آموزش پرورش استان در این اداره هم ابتدا بر روی مدارک و ریزنمراتتون تمبر می چسبانند سپس بعد از امضای مسئول و معاون، مهر اداره را می زنند و تحویل شما برای ترجمه رسمی می دهند. راستش کمی دوندگی داره ولی مانند ریزنمرات دانشگاه اما و اگر ندارد، در ضمن فرهنگیان نیز بسیار مودب محترم و مهربان هستند.

 * اگر محل تحصیل پیش دانشگاهی شما با دبیرستانتون یکی نیست باید به همین شیوه یک ریزنمره هم از مدرسه محل تحصیلتون برای مقطع مورد نظر بگیرید و همین مراحل را برای رسمی شدن مدرک انجام دهید.

 ** مدرک اصل دیپلم و پیش دانشگاهی هم باید بهتر است هم زمان با ریز نمرات به تایید اداره کل برسانید.

 ***اگر در هنگام مراجعه، دانشجو هستید کارت دانشجویی را همراه خودتون ببرید.

 ****ریز نمرات شما حتما باید دارای مهر اداره کل باشد تا توسط دارالترجمه ها ترجمه رسمی (مهر قوه قضاییه) شود.