روز امتحان تافل

در کل نگران شرایط آزمون نباشین همه چی‌ استاندارده (البته ۹۹ درصد)! فقط خواهشا بخاطر اینکه روز آزمون مشکل پیدا نکنید، لطفا حتما با خودتون چند تا کارت شناسایی ببرید یعنی‌ کارت ملی و شناسنامه و اگر شد گذرنامه (فقط گذرنامه را گم نکنید که یک جورایی بیچاره میشید) یک کاغذیم باید از تارنمای ETS یا رایانامتون چاپ کنید! اینا رو داشته باشید راحت میرید امتحانتون را میدید! من خودم در دو موسسهٔ مختلف در مهر ۹۰ و دیگری آبان ۹۱ امتحان دادم، که تجربم را از این دو مرکز براتون مینویسم.

موسسهٔ معرفت مهر۹۰

صبح زود راه افتادم ولی‌ چون طرح ترافیک بود مجبور شدم کلی‌ پیاده برم! برای معدود دفعات در زندگیم بود که استرس داشتم و تمام آب بدنم داشت بخار میشد! به علت بی‌ تجربگی یک بطری آب گرفتم و تا ته خوردم! وارد موسسه شدم (کلاس زبان بود) کلا ظرفیتش کم بود (یک اتاق کوچولو) فکر کنم حدود ۱۵ نفر بودیم، اول رفتیم توی اتاق و فرم ها رو پر کردیم به نظرم اجازه نداد با خودمون چیزی تو ببریم! فقط نکتهٔ مهم اینجا این بود که حتما گذرنامه می‌خواست یا کارت ملی و شناسنامه با گواهی امضا! که البته شنیدم  الان دیگه روی گذرنامه حساسیت نداره (یادمه یکی‌ گواهی امضا نداشت گفت تا نیاری نمرت را گزارش نمی کنم). آزمون سر وقت شروع ‌نشد همه مضطرب بودن و می‌ترسیدن آزمون کنسل شه (من که بدم نمی‌ اومد) یادمه اونجا آدما شروع  کردن به صحبت و داشتن از ایندشون که داره تباه میشه صحبت میکردن (من برام جالب بود چون هنوز اتفاقی نیفتاده بود که اینا داشتن شلوغ می کردن) کار به جایی رسید که داشتن زنگ میزدن به ETS !!! (به جان خودم هنوز اتفاقی نیفتاده) که خدا رو شکر خانوم جدیه اومد و گفت برید نفر به نفر عکس بندازین و برین تو! می‌خواستم سعی‌ کنم نفرات وسط برم تو که به من ردینگ لانگ نخوره (فکر می‌کردم اگر دیر برم بخاطر تنظیم وقت بهم لسنینگ لانگ میخوره)! ولی‌ ناگهان به قسمتی‌ از بدنم فشار اومد که مجبور شدم برم بازدید اتاق اندیشه! این فکر کنم حداکثر پنجمین دفعه بود که توعمرم بیرون میرفتم ....! ولی‌ یادتون باشه واقعا این آزمون استرس داره، من که تو تمام عمرم بی‌خیال بودم اینجا نتونستم! تازه داشتم الکی‌ میرفتم آزمون بدم! بعدم به عنوان آخرین نفر رفتیم تو و نفهمیدیم بر ما چه گذشت و بین دو قسمت و در زمان استراحت پریدیم بیرون یک آب انگور اهدایی زدیم و برای ششمین دفعه رفتیم سبک سازی (۴ دفعه در کل عمر و ۲ دفعه در۲ ساعت)!رفتیم مجدد تو کلاس که دیدیم مدادا و کاغذا رو عوض کردن! و ادامهٔ امتحان... در نهایت وقتی‌ آزمون تموم شد دیدم فقط من موندم! از خانمه تشکر کردم و زدم بیرون فقط یک ایراد الان یادم اومد، تو اون اتاق یک کولر گازی بود که کاملا رو من سوار بود! و باعث شد سرما بخورم البته اگر زبون داشتم خاموشش می کردن ولی‌ متاسفانه خجالتی هستم دیگه! یک مشکله دیگم این هست که یکم بچه ها به هم نزدیکن و شاید صداها همدیگه رو اذیت کنه! که البته با تمرین این مشکل را میتونید حل کنید! تقریبا این مشکل همه جا هست!

موسسه امیربهادر آبان ۹۱

این موسسه در مجموع به نظرم عالیه و همه چی‌ حساب شدست و از بس که آزمون برگزار کردن با کوچک ترین مشکل بچه ها اشنایند! صبح تاکسی مارو خیابون پشتی‌ گذاشت و گفت پیاده برو چون یک طرفست! منم فقط امیدوار بودم تاکسی ما رو اشتباه پیاده نکرده باشه که بالاخره خدا رو شکر رسیدیم (ته یک کوچه بود)، رفتیم به سمت زیرزمین موسسه! تو صف رفتیم و بعد جلوی اسممون یک تیک زدن و فرستادنمون به بوفه، برای پر کردن فرم امتحان و تحویل وسایل مانند موبایل و کلید (در صندوق میذاشتن و به شما کلید تحویل می دادند) و خرید خوردنی (میذاشتن آب و خوردنی به محل امتحان ببریم).

بعد از پله ها رفتیم بالا و تو اتاق نشستیم یک آقایی آمد و قوانین را توضیح داد بعد به ترتیب اسم هایی‌ که دم در زده بودن صدامون زدن و ما مدارک شناسایی را تحویل دادیم (باید ۲ تا باشه گذرنامه و کارت ملی‌ و یا شناسنامه ) متاسفانه یک نفر فقط یک کارت شناسایی  آورده بود قبل امتحان فرستادش بره گواهی امضا بگیره از محضر (دیگه ببینید چه استرسی به طرف وارد میشه!) بعدم باز رفتیم یک اتاق دیگه برای گرفتن عکس و بعد فرستاده شدیم طبقه بالا برای امتحان! سر جلسم یک خانوم خوش برخورد، آرامش دهنده و عاقل مراقبمون بود که مشخص بود اهمیت آزمون برای بچه ها را میدونه و هم با تمام مشکلات آشنایی داره! مثلا قبل آزمون به بچه ها توصیه کرد خوراکیاشون را باز کنند که سر جلسه صدای خش خش بچه ها را اذیت نکنه! یا جلوگیری از بلند صحبت کردن و نوع تذکر دادنش برام خیلی‌ جالب بود!

وسط بریکم زدیم بیرون و مانند آزمون قبلی‌ باید می‌رفتیم آرامش درون! ولی‌ جالب بود تو این مرکز حساب اینم کرده بودن! از اونجایی که میدونستن صف سنگینی‌ تشکیل میشه لطف میکردن و همه را در طبقات تقسیم میکردن که کسی‌ معطل نشه! برای من خیلی‌ جالب بود که انقدر به کارشون اهمیت میدن! بعد از اتمام کار هم این دفعه با آسانسور رفتیم بالا و ادامهٔ امتحان! و در نهایت هم به عنوان آخرین نفر از آزمون آمدیم بیرون! یادمه قبل آزمون تو فروم از اینجا ایراد گرفته بود که خیلی‌ باید از اینور به اونور برید ولی‌ برای من خوب بود چون باعث شد استرسم به صفر برسه! گفته بودن بعضی‌ نفرات که پشت پنجره میفتن نور اذیتشون میکنه! لطف کرده بودن پنجره را پوشونده بودن! نمایشگر رایانه ها هم از این قدیمیا بود ولی‌ راستش اصلا اذیت نکرد! به نظرم به همه چی‌ فکر کرده بودن و کلی‌ آدم داشتن برای امتحان تلاش میکردن! که اگر قرار بود، عملکردم مثل شرایط برگزاری آزمون می‌ بود من الان باید بالای ۱۰۰ می‌ شدم نه این نمرهٔ افتضاح! در کل تا حالا من از محیطای آزمون بد نشنیدم فقط بعضیا میگن چون بچه ها نزدیک به هم هستن ممکنه در زمان صحبت کردن باعث حواس پرتی شه! که اونم من باتمرین حلش کردم! راستی‌ مرکز سنجشم جای خوبیه! و از اونم خیلی‌ تعریف میکنند!

نتیجهٔ کلی‌ این که فقط به فکر خوندن باشید و وقت ارزشمندتون را برای فکر کردن به شرایط امتحان از دست ندید.