کتابخانه فاطمه ها، کوچکترین کتابخانه ایران

در روزگاری که فرهنگ و هنر چه از جهت ارزش گذاری و چه ازلحاظ امکانات مادی مورد کم لطفی جامعه قرار می گیرد، حرکات خودجوش فرهنگی بسیار شریف و محترم جلوه می کنند. در تیرماه سال ۱۳۸۹ فرزاد میرشکاری در روستای دهکهان از توابع کهنوج کرمان حرکتی را آغاز کرد، که به مرور زمان بر سر زبان ها افتاد و طرفداران خاص خود را از میان مردم روستا و حتی سایر شهرها بدست آورد. بی تکلف بودن این حرکت مصداق جمله " هر آنچه از دل برآید بر دل نشیند" است.

برای ایجاد این حرکت تنها یک فکر سالم و شوق کودکانی بی آلایش و عزمی مصرانه لازم بود که فرزاد میرشکاری و فاطمه ها در خود دیدند. آنها بدون آنکه از کسی توقع داشته باشند خود به فکر مرتفع ساختن نیاز و علاقه خود افتادند تا ثابت کنند که قطعه مفقوده فرهنگ سازی تنها بودجه و امکانات نیست بلکه یک ذهن خلاق و دلی مشتاق است. پس از رسانه ای شدن موضوع راه اندازی کتابخانه فاطمه ها در دی ماه سال ۹۰ به تدریج توجه نهادها و مسئولین به این اتفاق نو جلب شد. این بار نیز مانند همیشه خیرین از قافله عقب نماندند و انسانی خیرخواه در تیرماه سال ۹۱ با ساخت کتابخانه جدید و بزرگتر شرایط را برای اعضای کتابخانه مطلوبتر ساخت. فرزاد میرشکاری با تلاش ها و پیگیری های خود گام های مفیدی در جهت توسعه کتابخانه چه از لحاظ فیزیکی و چه از لحاظ فعالیت را بدون هیچ چشم داشتی انجام داده است. او کتابخانه را تبدیل به یک پایگاه فرهنگی آموزشی برای سنین مختلف روستا کرده تا کتابخانه فاطمه ها (وبلاگ) حرکتی پیشرو باشد.

منبع متن: علی نبوی، الف