داستان گرفتن گواهی تمکن مالی خودم

پدرم اول به بانک مراجعه کرده بود و تقاضای گواهی تمکن مالی کرده بود و بانک گفته بود باید برین شعبه ارزی و نمیشه تازه اگرم بدن فارسی میدن و باید خودتون ترجمه کنین و باید یک پولیم برای صادر شدن مدرک بدین و یا باید حساب ارزی باز کنید یا برین بانک خصوصی! من از دوستام پرسیدم گفتن ما راحت رفتیم گواهی لاتین را در ده دقیقه گرفتیم! به بابام این مطلب را گفتم و پدر جانم رفته بود حرفای من را انتقال داده بود و رییس جان بعد از کلی زنگ زدن به اینور و اونور گفته بودن آخر هفته بیاین نامه را بگیرید! بعد از چند روز گواهی رسید ولی این نامه تراکنش حساب لاتین حساب پدرم بود! 

بابام نامه را به من داد و گفت دیگه از این بهتر بهت نامه نمیدن و اگه چیز دیگه بخوای باید کلی زمان بذاری و ...! منم از پدر تشکر کردم و فهمیدم دیگه بهتر از این نامه نمیتونم بگیرم ولی وقتی با دوستام صحبت کردم و اپلای ابراد را خواندم دیدم نامم با همه فرق داره و رفتم به بابام گفتم نامم با بقیه فرق داره، بابام گفت رییس گفته نمیشه و باید بری تهران و ...، اینجا بود که مادرم وارد عمل شدن و رفتن بانک و کل بانک را بهم ریختن تا بالاخره نامه مورد نظر صادر شد! فقط تنها مشکل این بود تا حالا کسی چنین نامه ای ازشون نخواسته بود و نمیدونستن باید چیکار کنند ولی وقتی مامانم رفته بود مجبورشون کرده بود به همه زنگ بزنند البته مامانم تا شعبه مرکزی و قسمت ارزی هم رفته بود و مطمئن شده بود که همچین نامه ای را شعبه باید صادر کنه وشعبه ارزی گفته بود به ما ربطی نداره وقتی حسابتون یک جای دیگست! و گفته بود چطور بانکتون همچین چیز ساده ای را نمیدونه! در نهایتم من نامه تمکن مالی لاتین را بدون پرداخت هزینه گرفتم (بعضی بانک ها پول میگیرن) بابام هم بعد دیدن نامه کلی از دست رییس بانک ناراحت شد که یک هفته سر کارش گذاشته!

نتیجه این که اگر کارتون جایی گیر کرد مامانتون را بفرستید! چون کاری که باید تو دو هفته انجام بشه دو ساعته تموم میشه! همچنین شاید سایرین دوست داشته باشن بهتون کمک کنند ولی ممکنه در اون زمینه اطلاعات لازم و کافی را نداشته باشند (بخاطر همین گاهی می ترسند کاری کنند چون می ترسند مسئولیتشون را از دست بدن) که شما باید مجبورشون کنید اطلاعات لازم را بدست بیارن.

گواهی تمکن مالی

به احتمال زیاد شما به گواهی تمکن مالی برای تحویل دادن به دانشگاه یا سفارت احتیاج پیدا می کنید. معمولا دانشگاه های آمریکا بعد از پذیرش برای صدور I 20 از شما این مدرک را تقاضا می کنند و شما نیز باید برای صادر شدن I 20 این مدرک را پست کنید، در مورد سفارت ها هم معمولا چه آمریکا باشه چه اروپا از شما این گواهی را تقاضا می کنند تا مطمئن شوند هزینه های یکسال اول را دارید، در مورد سفارت های اروپایی معمولا هر سفارتی یک عدد ثابتی برای خودش داره و شما باید به همان اندازه در حسابتون پول باشه (البته بعضی کشور ها مثل هلند (و شایدم نروژ) هستن که شما باید هزینه یکسال اول را به یورو براشون بفرستین که عملا بعد از این کار گواهی از شما تقاضا نمی شود چون شما پول را تهیه کردین) ولی در مورد آمریکا شما با توجه به هزینه های دانشگاه، زندگی و بیمه که در I 20 تون نوشته شده باید در حسابتون پول داشته باشین همچنین وقتی میگن گواهی مالی یعنی پول نقد و نمیشه اون را با سند و مدرک و ... جایگزین کرد. 

• به نظرم گرفتن گواهی مالی از بانک های خصوصی راحتتر هستش و معمولا بیشتر از بانک های دولتی به این مشکل برخوردن و اطلاعات کاملتری دارند.

• لازم نیست مدت زمان زیادی پول در حسابتون باشه و حتی در بعضی بانک ها شما میتونید به محض گرفتن گواهی پول را از حسابتون خارج کنید و همچنین فکر نمی کنم هیچ سفارت یا دانشگاهی بتونه استعلام کنه که این پول همچنان در حسابتون هست یا خیر (اگر بخواد بدونه ازتون تقاضای تراکنش میکنه).

• از نظر زمانی (زمان صادر شدن) هم بستگی به سفارت یا دانشگاه داره که گواهی تا چند ماه قبل را قبول دارند البته به نظرم حداکثر تا 6 ماه قبل را قبول کنند، پس سعی کنید آخرین زمانی (البته در زمان مناسب! نه در شب قبل) که می تونید این گواهی را بگیرید.

• برای کمتر کردن هزینه پست می تونید برای هر دانشگاهی که در آمریکا اپلای می کنید هم زمان با ارسال مدارک فرم های مالی و گواهی تمکن مالی را هم بفرستین تا بعد از پذیرش زمان را برای گرفتن و فرستادن گواهی تمکن مالی به دانشگاه از دست ندین همچنین هزینه پست مجدد هم دیگه لازم نیست بدین البته شاید مجبور بشید موقع رفتن سفارت دوباره تقاضای یک گواهی دیگه بدین چون ممکن گواهی خیلی قدیمی بشه! ولی به نظرم ارزشش را داره همچنین من برای هر دانشگاه پرینت رنگی تمکن مالی را فرستادم و اصلش را برای خودم نگه داشتم البته بعضی بانک ها همزمان چند تا صادر می کنند ولی بانک من کلا یک دونه صادر کرد.

• در ضمن بعضی از دانشگاه ها با هاتون کنار میان و اسکن نامه را هم قبول می کنند در ضمن علاوه بر این بعضی از دانشگاه ها تقاضا می کنند که ضامنتون متنی را امضا کنه و قبول کنه از شما حمایت مالی می کنه حالا میتونه این فرم آماده باشه یا خودتون بنویسید (بستگی به دانشگاه داره) حتی بعضی از سفارت ها تقاضا می کنند این فرم محضری باشه.
  

  To Whom It May Concern:

  I hereby guarantee without reservation to provide financial support for Ant Z (name of applicant) for educational costs and living expenses in the amount of 40000$ as required for the first year and each subsequent year while this student is enrolled at ... University. I realize that I am fully responsible, and will be held accountable by the university, for maintaining the terms of this declaration. Please do not hesitate to contact me regarding any further information that you might need. 

  Best Regards,

  Z's Father

• بانک ها گواهی را به  ریال صادر می کنند (البته اگر حساب ارزی دارید با توجه به ارزتون گواهی صادر میشه) که البته بعضیاشون نرخ برابری ارز را هم در پایین صفحه درج می کنند. در ضمن شما نمی تونید متن نامه را عوض کنید و هر بانک برای خودش فرمت ثابتی داره.

• اگر به بانکتون که در آن حساب دارید مراجعه کردید و در این زمینه اطلاعاتی نداشتن ازشون تقاضا کنید از شعبه مرکزی قسمت ارزی اطلاعات بگیرند، من خانوادم برای گرفتن این گواهی دو هفته درگیر بودند چون رییس محترم اصلا از این نامه اطلاعاتی نداشتن.

• فکر می کنم همه بانک ها بتونند این گواهی را به انگلیسی صادر کنند ولی اگر نکردند بهتر مدرک را ترجمه کنید.

• سعی کنید به بانکی مراجعه کنید که با شما آشنا باشه تا اگر براتون مشکلی پیش آمد کاراتون سریعتر راه بیفته. البته اگر به شعبه های بزرگتر و معروفتر مراجعه کنید احتمالا اطلاعاتشون از این گواهی بیشتر باشه.

• گواهی مالی با تراکنش مالی متفاوته، بانک در تراکنش ریز حسابتون (گردش حساب) را مینویسنه که شاید یک یا چند صفحه A3 بشه ولی گواهی مالی یک صفحه A4 هستش که فقط میگه چقدر تو حسابتون هست در ضمن هر دو مدرک میتونه به انگلیسی صادر بشه (من هر دو را گرفتم) اگر زمانی گردش حساب خواستین انگلیسی هم تقاضا بدین که اگر لازم شد پول ترجمه ندین.

• یکی از دوستام در یک بانک خصوصی چند تا حساب داشت و همه حساب ها را براش در یک گواهی اعلام کرده بودن (معمولا همه بانک ها همین کار را می کنند).

• برای خیلیا این سوال پیش میاد که ما باید معادل دلار چند تومنی پول تهیه کنیم چون الان سه نرخ مرجع، مبادله ای و ازاد داریم!؟ این بستگی به سفارت داره یک سفارت با نرخ آزاد حساب میکنه یک سفارت دیگم با مبادله ای! به همین دلیل قبلش از سفارت یا بچه هایی که به اون سفارت مراجعه کردن سوال کنید (بانک با قیمت ارز مبادله ای حساب را تبدیل می کند).

• در مورد کسانی که که بورس کامل گرفتن دیگه ممکنه این گواهی درخواست نشه (بستگی به سفارت) ولی بهتر باز هم این گواهی را تهیه کنید اگر هم بورس کمی از هزینه هاتون را پوشش میده شما باید به اندازه هزینه های باقی مانده، تمکن خود را ثابت کنید مثلا اگر از یک دانشگاه آمریکایی بورس گرفتید و فقط هزینه شهریه بهتون بخشیده شده شما باید حداقل به اندازه هزینه های باقی مانده (شامل زندگی و بیمه) که در I20 اعلام شده تمکن خود را اثبات کنید.

• سعی کنید پدر یا مادرتون حامی مالی شما باشند و فکر نکنید اگر یک نفر در خارج از کشور حامی شما بشه بهتر هستش چون اونوقت باید ثابت کنید که چرا اون فرد داره از شما حمایت می کنه و.... البته خوب اگه پدر مادرتون شرایط لازم را نداشتن و حتی اگر نتونستین به اندازه یک شب پول مورد نظر را جور کنید اون موقع بحث دیگری است.

ارسال ریز نمره

یکی از مدارکی که همه دانشگاه ها از شما درخواست می کنند ریز نمرات شما هستش که با توجه به سیاست دانشگاه ها و کشور ها شما باید ریز نمره درخواست شده را در اختیار آن ها قرار دهید. معمولا دانشگاه ها از شما انتظار دارند که به یکی از سه حالت زیر ریزنمرتون را براشون ارسال کنید.

1. دانشگاه هایی که فقط از شما اسکن ریز نمرات را درخواست می کنند و بعد پذیرش از شما انتظار دارند که نسخه اصلی ریز نمره را ارسال و یا تحویل دهید، معمولا تمام دانشگاه های کشور انگلستان و بعضی از دانشگاه های اروپا فقط اسکن نمرات را درخواست می کنند البته تعدادی از این دانشگاه ها هم در آمریکا (مثلا کلمسن و ارگن) قرار دارند.

A copy of your unofficial transcripts from each institution of attendance should be attached to and submitted with the online application for admission. Official transcripts are only required of those applicants who are offered admission.

سعی کنید دانشگاه هایی که چنین سیاست هایی را دارند، پیدا کنید و براشون درخواست پذیرش بدین چون به علت این که پول پست و ترجمه نمیدین کلی در زمان و هزینه هاتون صرفه جویی میشه.

2. دانشگاه هایی که انتظار دارند ریز نمراتتون را قبل از ددلاین مشخص شده دریافت کنند. معمولا اکثر دانشگاه ها مخصوصا در آمریکا از شما این انتظار (بد و نا بجا) را دارند.

Official transcripts must be sent directly to the Graduate Admissions from each college or university you have attended.  Transcripts must be sent directly to our university from the institutions(s). In the case of international students, an official transcript may be sent in a sealed school envelope along with other supporting documents.

برای انجام این خواسته باید از طریق دانشگاه یا دارالترجمه ریز نمره لاتین تهیه کنید و برای دانشگاه مورد نظرتون بفرستید همچنین زیاد در تهیه ریز نمره سختگیری نکنید همانطور که در پست های قبلی توضیح دادم من ریز نمراتم را در یک پاکت معمولی با آدرس خونمون برای دانشگاه های آمریکا فرستادم و هیچ کدومشون هم از من ایرادی نگرفتند.

3. دانشگاه هایی که انتظار دارند ریز نمرات شما توسط سفارت یا بعضی از موسسات تایید شوند مثلا بعضی از دانشگاه های آلمان و اتریش در صورتی که مدارکتون مهر سفارت بر روی آن نخورده باشد قبول نمی کنند و یا بعضی از دانشگاه های آمریکایی (مثلا بعضی از دانشگاه های ایالت فلوریدا) تا ریز نمرات شما را موسساتی مانند WES یا ECE که به همین منظور درست شدن تایید نکنند مورد بررسی قرار نمی دهند. البته این موسسات دردسر های خودشونم دارند مثل نیاز به رسمی فرستادن مدارک با مهرهای گوناگون و زمان انتظار برای دریافت تاییدیه مدارکتون. در ضمن تا دانشگاهی از شما این درخواست را نکرده به این موسسات به هیچ وجه مراجعه نکنید.

Official transcripts from the Registrar of each college or university you have attended are to be sent to the Graduate College. If transcripts are from a foreign university, they must be translated into English. All students who have attended a college/university outside the United States must have a professional transcript evaluation by a member of the National Association of Credential Evaluation Services (NACES). Transcript evaluations should be sent directly to the Graduate College.

یکی از دوستانم برای یکی از همین دانشگاه ها در آمریکا فرستاده بود به خیال اینکه مدارکش را بررسی می کنند اما بهش اعلام کردند در صورتی که ریز نمرات تایید شده شما توسط WES به دانشگاه نرسه ریجکت میشید، که البته شد. البته من خودم باشم هیج وقت برای اینجور دانشگاه ها مدارکم را نمیفرستم چون واقعا حوصله ندارم مگر این که شرایط خیلی خاصی باشه.

چند جا اپلای کنم؟

وقتی‌ میخوایم وارد روند گرفتن پذیرش بشیم سوال برامون پیش میاد چند جا و کدوم کشورا باید اپلای کنیم؟ به نظرم در قدم اول باید به بودجمون نگاه کنیم و بعد با آگاهی‌ از اون شروع به فرستادن مدارک کنیم، ولی‌ به نظرم حتی اگر نظرتون آمریکا، کانادا یا استرالیاست حتما برای دانشگاه های اروپا اقدام کنید! چون معمولا راحتتر و در زمان کمتری پذیرش میگیرید(مخصوصاً در ارشد) و خیالتونم راحت میشه که یک پذیرش تو دستتون هست پس به نظرم هر جا تو اروپا تونستید بفرستید چون معمولا در 95 درصد دانشگاه ها اپلیکیشن فی هم نمیخوان و یک پست مدارک کار شما را راه میندازه (ممکنه به اونم نیاز نباشه) بعدم سعی‌ کنید چند کشور مختلف بفرستید و در هر کشورم چند دانشگاه گوناگون، بخاطر اینکه از آینده خبر نداریم و اینطوری دستتون باز میمونه که اگر یک دانشگاه یا یک سفارت اذیتتون کرد گزینه دیگه ای داشته باشید.

پس سعی‌ کنید هیچ شانسی را از دست ندید، اولش ممکنه داغ باشید با خودتون بگید این دانشگاه یا کشور در سطح من نیست یا دوستام با شرایط بدتر از من رفتن جاهای بهتر، ولی‌ ممکنه بعدا اتفاقی‌ بیفته و نظرتون عوض شه (راستش دوستان فرایند اپلای یک سال طول میکشه ما ها هم تو این یک سال کلی‌ تغییر می‌کنیم چه برسه به شرایط اطرافمون)! اما در مورد آمریکا و کانادا به نظرم در سه سطح دانشگاه هارو طبقه بندی کنید دانشگاه های بهتر دانشگاه های هم سطح و دانشگاه های بدتر. حالا سوال پیش میاد برای هر گروه چند تا بفرستیم، من به بودجم نگاه می‌کنم مثلا اگر بودجم در حد ۴ دانشگاه هستش، ۲ تا رو هم سطح میفرستم و یکی‌ را بدتر و یکی‌ را بهتر از وضعیت خودم میفرستم، البته آخرم خودتون تصمیم گیرنده هستید! البته حتما قبلش کلی‌ تحقیق در مورد دانشگاه ها و استاداشون می‌کردم، چون سیاست دانشگاه ها متفاوته و اصلا به رنک ربطی‌ نداره، ممکنه یک دانشگاه رنک پایین سیاستش این باشه تا وقتی‌ استاد پیدا نکنی‌ (دکترا) پذیرش نده یا یک دانشگاه رنک بالا سیاستش این باشه به همه پذیرش بده ولی‌ بورس نکنه. دوستای خودم کسایی که قبلش حسابی‌ تحقیق کرده بودن ۴ دانشگاه فرستادن و از ۳ دانشگاه پذیرش گرفتن و کساییم که بدون تحقیق رفتن جلو حدود ۸ جا فرستادن و حدودا از 5 جا پذیرش گرفتن هرچند باید برای دکترا درصد پذیرش را باید کمتر در نظر گرفت. در ضمن توجه کنید پذیرش گرفتن آسونه ولی‌ بورس گرفتن سخته، نگران پذیرش نباشید بالاخره میگیرید اگر واقعا هم برای پذیرش از آمریکا خیلی‌ نگران هستید، میتونید برای دانشگاه های خارج از رنک (US News) اقدام کنید که به احتمال 226.5! درصد (معمولا) پذیرش میگیرید، راستش تا حالا ندیدم کسی‌ که مینمم ها رو داشته باشه و پذیرش نگرفته باشه (آمریکا هزاران دانشگاه داره که خیلی‌ از دانشگاه هاش با اینکه معروفند ولی‌ در رنک جهانی‌ جایی ندارند، پس تو این همه دانشگاه یک جا برای شما پیدا میشه)! از اروپا هم تا حالا ندیدم کسی‌ دست خالی‌ برگرده. پس نگران پذیرش نباشید و بیشتر برای گرفتن بورس و پیدا کردن استاد تلاش کنید.

اهمیت مقاله

مقاله جز مواردی است که میتونه شانس شما را در پذیرش گرفتن و استاد پیدا کردن افزایش بده به همین دلیل متاسفانه یا خوشبختانه اخیرا نوشتن مقاله در بین دانشجوها رشد چشمگیری داشته و به همین دلیل بنگاه هایی‌ برای نوشتن مقاله هم درست شدند. حالا یک سوال پیش میاد مقاله چطوری به ما کمک میکنه!؟ موضوعش مهمه؟ تعدادش مهمه؟ استادی که باهاش کار کردیم مهمه؟ محل چاپش مهمه؟ تعداد صفحش مهمه؟ یا ترتیب اسممون مهمه؟ خوب در کل  به نظرم همه اینا مهمه و باید بهش توجه کرد اما فقط داشتن مقاله و موارد ذکر شده باعث تغییر سرنوشت شما نمیشه! مثلا اگر شما ۱۰ تا مقاله در مورد کشاورزی داری و همه را در بهترین مجلات چاپ کردید انتظار نداشته باشید بتونید از گروه مکانیک پذیرش بگیرید. یا فکر نکنید چون کلی‌ پول دادید مقاله برات نوشتن حتما برات اتفاق خوبی خواهد افتاد.

مقاله به شما کمک میکنه که خودتون و علایقتون را به استاد و دانشگاه معرفی‌ کنید و به استاد نشون بدید که زمینه کاری مشترک دارید و این فرصت را ایجاد کنید که بتونید در مورده کاراتون و ویژگی‌ هاتون باهاش بحث کنید و نظرش را به خودتون جلب کنید بخاطر همین هم اگر موضوع های جدید، به روز و داغتر کار کنید اون وقت شانستون برای پیدا کردن استاد بیشتر میشه چون استادای بیشتری هستن که دارن روی اون موضوع کار میکنند. من یکی‌ از دوستانم برای مقطع ارشد وقتی‌ دنبال استاد میگشت همین مقاله های ساده کارشناسی(که شاید خیلیاش کیفیت لازم را نداره) نظر استاد را جلب کرده بود و بهش اجازهٔ همکاری داده بود(البته موضوع کاری تقریبا مشترکی را داشتن).

مقاله تقریبا حاصل تمام کار شماست و استاد هم دوست داره به کسی‌ پول بده که  کمکش کنه و در مورد موضوع تحقیق اطلاعات خوبی داشته باشه. پس فقط مقاله مهم نیست موضوع آن مهمتره که به شما کمک میکنه نظر استاد را جلب کنید و بعدش که استاد نظرش جلب شد کیفیت را بررسی می کنه که کجا چاپ شده و.... البته نوشتن مقاله بی‌ شک نشان دهنده روحیه پژوهشی شما هستش و حتما نباید یک موضوع کاملا مشترک با استاد داشته باشید تا بتونید بورس بگیرید. البته هر چه استاد خاصتر باشه انتظارش از مقاله شما هم بالاتر میره!

* در مقطع دکترا همه انتظار دارند که دانشجو مقاله داشته باشه ولی در مقطع ارشد (کسی‌ که کارشناسیش را تموم کرده و داره میره ارشد) کسی‌ ازش انتظار مقاله نداره ولی‌ خوب اگر داشته باشه خودش را خاص میکنه. البته در همهٔ رشته ها در مقطع کارشناسی مقاله دادن آسان نیست(در بعضی از رشته های مهندسی‌ آسونتر هستش)، همچنین زیاد استادها بچه های کارشناسی را در نظر نمیگیرند که این کار را سختتر میکنه.

* بعضی‌ از دوستای من بدون داشتن مقاله از کارشناسی پذیرش مستقیم به دکترا گرفتن البته خوب با این وضعیت کمی‌ سخته به دانشگاه های خوب رفت همچنین اونایی هم که از دانشگاه های کمی‌ بهتر پذیرش دکترا مستقیم داشتن همون اول(قبل رفتن) نتونستن استاد پیدا کنند و با خرج خودشون رفتند، البته کار نشد نداره. ولی‌ با داشتن مقاله خوب میتونید قبل از رفتن استاد پیدا کنید.