تامل

خداوند در آیه ۱۰۴ سوره ی انبیاء می فرماید:در آن روز که آسمان را چون طوماری در هم می‌پیچیم، سپس همان گونه که آفرینش را آغاز کردیم، آن را بازمی‌گردانیم؛ این وعده‌ای است بر ما و قطعاً آن را انجام خواهیم داد.

آفرینش با انفجاری بزرگ آغاز شد، انفجاری که آن را Big Bang یا مَهبانگ می نامیم. همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است بعد از ۱۳.۷ میلیارد سال وضعیت کنونی حاکم است و جهان همچنان در حال انبساط است.

وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿سوره الذاریات آیه ۴٧﴾

و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‌بخشیم!

چند نکته از این آیات مستفاد می شود.

اول اینکه آغاز آفرینش با یک نیروی عظیم بوده؛ دوم این که جهان در حال گسترش است؛ و در نهایت این که روزی این دستگاه عظیم خلقت به حال اول خود بازگشت خواهد داشت و چگونگی این بازگشت را نیز برایمان گفته است: همانطور که آفرینش را آغاز کردیم. روزی خواهد رسید که قدرت آن انفجار بزرگ که سبب این تفرق شده و میلیاردها کهکهشان را بوجود آورده، تمام خواهد شد و میل جاذبه ای که این اجسام به یکدیگر دارند سبب رجوع آنها به سمت نقطه ای می شود که ما آن را تکینگی ابتدای خلقت می نامیم و اما چطور می شود آن تکینگی را یافت. اگر روزی برسد که انسان تمام جرم جهان را اندازه گیری کند، با انتگرالگیری روی تمام این جرمها می تواند مرکز جرم آن ها را بیابد و احتمال قریب به یقین نقطه ی حاصل، محل وقوع انفجار بزرگ است.