سحاب چشم گربه (Cat’s Eye Nebula) موقع انفجار و فرو پاشی ستارگان، گازها و موج های حاصله ترکیبی بسیار زیبا بمانند گل رز ایجاد می کنند. عکس ناسا (NASA) که توسط تلسکوپ هابل (Hubble Telescope) گرفته شده است :
این پدیده در قرآن مجید در سوره الرحمن آیه ۳۷ بیان گردیده است: هنگامی که آسمان از هم پاشیده شود و مانند رنگ سرخی رز(گلگون) درآید.
پروردگار شما، خداوندی است که آسمان ها و زمین را در شش روز [شش دوران] آفرید؛ سپس به تدبیر جهان هستی پرداخت؛ با شب، روز را می پوشاند؛ و شب به دنبال روز، به سرعت در حرکت است؛ و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید، که مسخر فرمان او هستند. آگاه باشید که آفرینش و تدبیر از آن اوست. پر برکت است خداوندی که پروردگار جهانیان است. (اعراف ۵۴)
همانطور که در این آیه ذکر شده است شب با سرعت فوق العاده زیادی (شب با سرعـتی تـقـریباً معادل ۱۶۶۹ کـیـلـومـتر در ساعـت) در خـط استوا پیوسته روز را دنبال می کند و آن را می پوشاند.
خداوند در آیه ۱۰۴ سوره ی انبیاء می فرماید:در آن روز که آسمان را چون طوماری در هم میپیچیم، سپس همان گونه که آفرینش را آغاز کردیم، آن را بازمیگردانیم؛ این وعدهای است بر ما و قطعاً آن را انجام خواهیم داد.
آفرینش با انفجاری بزرگ آغاز شد، انفجاری که آن را Big Bang یا مَهبانگ می نامیم. همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است بعد از ۱۳.۷ میلیارد سال وضعیت کنونی حاکم است و جهان همچنان
در حال انبساط است.
وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿سوره الذاریات آیه ۴٧﴾
و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت میبخشیم!
چند نکته از این آیات مستفاد می شود.
اول اینکه آغاز آفرینش با یک نیروی عظیم بوده؛ دوم این که جهان در حال گسترش است؛ و در نهایت این که روزی این دستگاه عظیم خلقت به حال اول خود بازگشت خواهد داشت و چگونگی این بازگشت را نیز برایمان گفته است: همانطور که آفرینش را آغاز کردیم. روزی خواهد رسید که قدرت آن انفجار بزرگ که سبب این تفرق شده و میلیاردها کهکهشان را بوجود آورده، تمام خواهد شد و میل جاذبه ای که این اجسام به یکدیگر دارند سبب رجوع آنها به سمت نقطه ای می شود که ما آن را تکینگی ابتدای خلقت می نامیم و اما چطور می شود آن تکینگی را یافت. اگر روزی برسد که انسان تمام جرم جهان را اندازه گیری کند، با انتگرالگیری روی تمام این جرمها می تواند مرکز جرم آن ها را بیابد و احتمال قریب به یقین نقطه ی حاصل، محل وقوع انفجار بزرگ است.
جایزه نوبل فیزیک سال 2011 به سه محقق اعطا شده است که در دهه ۱۹۹۰ کشف کردند روند انبساط جهان در حال شتاب گرفتن است. جایزه نقدی مرتبط، میان سال پرلموتر و آدام ریس از آمریکا و برایان اشمیت از استرالیا تقسیم خواهد شد. این سه نفر آنچه را ابرنواخترهای "نوع یک آ" خوانده می شود بررسی کردند و نتیجه گیری آنها این بود که اشیا دورتر از این نوع با سرعت بیشتری در مقایسه با نمونه های نزدیکتر، حرکت می کنند. رصدهای آنها حاکیست که نه فقط جهان در حال انبساط است، بلکه انبساط آن به طور بی امانی سرعت می گیرد.
حال کمی در آیه زیر تامل کنید و ببینید در پژوهش و اثبات اعتقاداتمون چقدر ضعف داریم و بی توجه هستیم. وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (آیه ۴۷ سوره ذاریات) و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم و همواره آن را وسعت میبخشیم (آیه اشاره به انفجار بزرگ Big Bang و گسترش جهان Hubble's law دارد).