با کلی خرید از سوپر اومدم بیرون بطوریکه از خریدای زیاد جلوم را به زور می دیدم که متاسفانه نمیدونم یه دفعه چی شد کیسه پرتقالم پاره شد و تو اون لحظه به معنای واقعی کلمه وا رفتم (همه این اتفاقات و تفکرات تو یک صدم ثانیه اتفاق افتاد) موندم چکار کنم!!! با خودم گفتم بی خیال شم و برم چون هر کدومشون به یک طرف رفته بود، با اون همه بار که نمی شد دنبال پرتقال دوید!!! تو این فکرا بودم که (بعد یک صدم ثانیه) آدما در دو ثانیه همه را جمع کردن...هر کی رد شد یک پرتقال انداخت تو کیسه!!! پیرزن، پیرمرد، بچه، مادر، دختر پسر با قیافه نا متعارف و متعارف!!! فقط تنها کاری که کردم، گفتم ممنون!!!
راستش همه قشر و همه سن به من کمک کردن! با هر فرهنگ و هر قیافه (اغراق نمی کنم)!!! ولی اگر همین اتفاق در شهرای بزرگ ما اتفاق می افتاد چی می شد!!! اولش که باعث شادی یه عده ای میشدی... بعدشم باید می دویدی دنبال پرتقال ها و به نصیحت آدما گوش می کردی!!!... تا چند وقت تو شوک رفتارشون بودم، واقعا تحسین برانگیز بود... بعدم تفاوت آدمام نشون میده این رفتار درونشون نهادینه شده (همه شکل و همه سن)... همان طور که گفتم!!! غیر قابل درکند... و برای ما غیر قابل پیش بینی (البته این داستان در یکی از خیابونای خوب یک شهر کوچک اتفاق افتاد)...
* این داستان در ادامه متن کجایی هستی نوشته شده...
آقا اول شما بفرمایید!!! بله؟؟ شما بفرمایید... من خریدام زیاده شما جلوتر از من بفرمایین...اُه ممنون.. خیلی ممنون...
شما ایتالیایی نیستین؟درسته؟ بله درسته.... درست حدس زدم... از یک ایتالیایی بعیده این کارا... ولی اهل کجا هستید؟ ایران...اُه ایران.. خیلی خوب... متاسفانه آدما فرق کردن...بهترین آرزوها برای ایران...
راستش اوایل که اومده بودم رفتار محترمانه و دوستانشون برام خیلی جالب بود، ولی الان نه...نمی دونم چطور بگم... درکشون نمی کنم... شاید خوش برخورد باشند و روابط و قوانین اجتماعی را بهتر از ما رعایت کنند ولی درونشون این نیست، نمیشه انتظار محبت داشت... به همین خاطر یه نوبت دادن طرف را انقدر به فکر فرو می بره و در مورد مشکلات شهرنشینی صحبت می کنه... البته این فرد یک مرد میانسال بود (شبیه استاد دانشگاه ها) که به فکر فرو رفت... همین فرد اگر یک شخص جوان بود می گفت ممنون و پشت سرش را هم نگاه نمی کرد (البته نه همه)... بازم می گم درکشون نمی کنم... رفتاراشون قاعده خاصی نداره... شاید بخاطر اینه که آداب اجتماعی به عنوان یک اصل پذیرفته شده است براشون و نا خودآگاه انجام میدن... در دو پست آینده نیز دو تجربه متفاوت دیگه میذارم امیدوارم جالب باشه....
خطوط ریلی قطار تقریبا در سراسر ایتالیا کشیده شده و با قطار می توانید به تمام شهرهای مهم و حتی سایر کشورها سفر کنید. البته شاید اولش با ورود به ایستگاه های قطار کمی گیج بشید ولی نگران نباشید چون تقریبا همه کارکنان با زبان انگلیسی آشنا هستند و برای خرید بلیت نیز می توانید از روش های مختلفی استفاده کنید.
1- خرید از باجه بلیت فروشی (بلیتریا):
می توانید از فروشندگان داخل ایستگاه بلیت را تهیه کنید. همچنین بلیت بعضی قطارهای رجیناله در روزنامه فروشی و مغازه های ایستگاه (تاباکی) عرضه می شود.
2- خرید اینترنتی:
می توانید با مراجعه به تارنمای ترن ایتالیا بلیت مورد نظر را تهیه کنید در ضمن معمولا اگر بلیت را زودتر تهیه کنید و از پیشنهادهای ویژه استفاده کنید بلیت قطارهای تندرو را می توانید با پنجاه درصد تخفیف خرید کنید (و سایر پیشنهادهای ویژه). در ضمن می توانید اپلیکیشن قطار را هم که به زبان انگلیسی نیز موجود هست را بر روی گوشی خودتون نصب کنید (آگاهی از زمان، قیمت و ایستگاه ها).
3- خرید از دستگاه های خودکار فروش:
شاید بهترین و آسانترین روش خرید استفاده از این دستگاه های فروش هستند که به راحتی و با کمی دقت می توانید بلیت خود را تهیه کنید. هم با پول نقد (نه همه دستگاه ها) و هم با کارت بلیت قابل خرید است. فقط اگر با پول خرید می کنید پیشنهاد می شود پول زیادی در دستگاه قرار ندهید (برای بلیت 16 یورویی 500 یورو در دستگاه قرار ندهید!!) اگر با کارت خرید می کنید که هیچی ولی در صورت خرید با پول نقد فراموش نکنید باقی مانده پول را از داخل دریچه بردارید (همان دریچه دریافت بلیت).
- خرید از دستگاه های خودکار گاهی با کارت ریسکی است (چند دقیقه مانده به حرکت قطار) چون ممکنه گاهی وقت ها ارتباط بانک قطع شده باشه و شما نتوانید خرید کنید (جهت اطمینان همیشه پول همراه داشته باشید).
- دستگاه ارایه شده در فیلم کمی قدیمی است ولی تقریبا مشابه دستگاه های جدید عمل می کند.
بلیت و قطار:
از نکات مهم قبل از سوار شدن قطار پانچ کردن بلیت هستش!!! باید بلیت را در این دستگاه ها قرار دهید تا بر روی آن تاریخ و زمان بخورد. معمولا مامور قطار در داخل قطار بلیت را چک می کند و در صورت پانچ نشدن می تواند شما را جریمه کند.
- کلاس درجه یک و دو با هم هیچ تفاوتی از نظر امکانات ندارند (در رجیناله) فقظ آدماشون با هم فرق می کنند!!!
- یک دفعه یک دقیقه مانده به حرکت قطار سوار شدم و وقت نکردم بلیت را پانچ کنم، به انتهای قطار رفتم و خوشبختانه مامور را دیدم و بلیت را نشان دادم و بعد از بررسی گفت ایرادی نداره، بشین و خودش با خودکار تاریخ و نام ایستگاه را زد .(ظاهرا میشه خودمونم این کار را انجام بدیم)
قیمت قطارها:
قطار ها دارای قیمت های مختلف، کلاس ها مختلف و همچنین سرعت های مختلف هستند. که در حالت عادی قطار رجیناله و کلاس درجه دو آن از همه ارزانتر و به صرفه تر هستش (معمولا مدت زمان سفر دو برابر قطار پر سرعت) در ضمن از دیگر ویژگی های این قطار ها (رجیناله) این هست که تا چند ساعت اگر از قطار جا بمانید می توانید از همان بلیت استفاده کنید (قطارهای رجیناله بعدی).
ایستگاه های قطار:
معمولا در ایستگا های بزرگ بر روی تابلوی بزرگی ورود و خروج قطارها اعلام می شود و با توجه به تابلو می توانید سکوی قطار مورد نظر خود بیابید.
در خارج از ایستگاه نیز اتوبوس های شهری، تاکسی و ... برای رسیدن به مسیرهای گوناگون موجود است. همچنین در ایستگاه های مرکزی (چنتراله) اتوبوس مستقیم به فرودگاه و بلعکس با قیمت مناسب موجود است.