ستاره مسافر
این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت ...ستاره مسافر
این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت ...درباره من
دوستان سلام ، من زی هستم هم اکنون مشغول تحصیل در کشور هلندم و خاطرات و تجربیاتم را در وبلاگ ستاره مسافر با شما به اشتراک می گذارم.
ادامه...
کلاس زبان
آزمون زبانم را چند میشم؟
یک سوالی که برای همه قبل از زبان خوندن پیش میاد اینه که من نمرم در نهایت چند میشه؟ و یا چند وقت زمان نیاز دارم؟
راستش نمیشه جواب دقیقی داد ولی من به نظرم ازمون زبان رابطهٔ مستقیمی با عملکرده مغز شما داره (البته شاید حرفم مسخره به نظر برسه) در اینجا بیشتر بحثم آزمون تافل هستش فکر کنم قبول دارین که این آزمون مهارت های اکادمیک شما را میسنجه از گوش دادن به متنهای علمی گرفته تا نت برداشتن و همچنین سریع خوندن و درک یک مطلب علمی در زمان کم و تایپ کردن به وسیلهٔ رایانه! اگر تو دوره دانشگاه سره کلاس برین و به استادا گوش بدین (گوش دادن را یاد بگیرید) سریعتر در لیستنینگ رشد می‌کنید! من خودم چون گوش دادن را یاد نداشتم پدرم در اومد تا این مهارت را یاد گرفتم و جالب بود وقتی بعد آزمون رفتم سره کلاس ها دیگه اصلا خوابم نمیگرفت و راحت میتونستم سر جام بشینم و از حرف استادا لذت میبردم! یا مثلا نت برداشتن و جزوه نوشتن در کلاس بهتون کمک میکنه که راحتتر به لاتین یادداشت بردارین همچنین اگر تمرین هاتون را با رایانه انجام بدین تایپتون سریعتر میشه. دانشجوهایی هم که بیشتر منابع لاتین میخونن ناخوداگاه زبانشون خوب میشه و تندخوانی هم یاد میگیرن به همین دلیل هستش دانشجوهایی که بعد ارشد امتحان زبان میدن نمرشون بهتر میشه چون کلی با کتابا لاتین ور رفتن (به نظرم ریدینگ رو همه‌چیز تاثیر می‌گذره و باعث بهبود همهٔ مهارت ها میشه) حالا منظورم از تقویته مهارت چیه؟! برای مثال دوستم برادری پنج ساله داره که وقتی متن انگلیسی میشنوه میتونه دقیقا تکرار کنه بدونی که بفهمه معنی کلمات چیه! ولی من اون اوایل اصلا هیچی نمی‌فهمیدم! حالا بعضی این مهارت را دارن بعضی باید تقویتش کنند.
استادم میگفت شما زبان آموزان مثل یک قالب یخ میمونید که دارن حرارتش میدن اولش آب نمیشه ولی یک دفعه شروع میکنه به آب شدن، پس فکر نکنید پیشرفت نمیکنید (گاهی اوقات آدم فکر میکنه دیگه پیشرفتی نداره) عملا ما تو این مدت داریم پیشرفت میکنیم، راستش اینطوری که من فهمیدم وقتی شروع میکنیم به خوندن، داریم برای خودمون ظرفیت سازی میکنیم (فرض کنید یک مکعب میسازید) بعد در ماه آخر باید به حداکثرتون برسید (باید مکعب را تا میتونید پر کنید) پس شما باید بیشتر ظرفیت سازی کنید و اگرم مهارتاتون قوی باشه باید کمتر زحمت بکشید! مثلا اگر شما در ماه قبل آزمون تلاش خودتون را کرده باشین و مثلا ۸۰ گرفته باشین اگر بخواین به ۹۰ برسین باید چند ماه دیگه بخونید و مهارتاتون را افزایش بدین تا به این نمره برسید. اینم بگم در نمره های پایین راحتتر میشه نمره را افزایش داد و هر چی میره بالاتر افزایش نمره سختتر میشه.
امیدوارم منظورم از مهارت ها را فهمیده باشد (خیلی بد توضیح دادم)، با توجه به حرفام میشه از معدلامون یک حدسی برای خودمون بزنیم البته خوب ممکنه یکی این مهارتش قوی باشه ولی به درس دانشگاهش توجهی نکرده باشه ولی من برای کسی که معدلش بین ۱۵ تا ۱۶ باشه و کلا منبع زبان اصلی نخونده باشه با دانستن نکات اولیه و مطالعه ۳ ماهه (البته اگر ماه آخر فشار بیارین) معمولا (حداکثر) به ۹۰ تافل و شش و نیم ایلتس دست پیدا میکنه و اگر بیشتر می‌خواد باید بیشتر زمان بگذاره. این شخص باید بدونه حداکثرش اینه (معمولا و به نظرم) و اگر بیشتر می‌خواد باید بیشتر وقت بذاره و برای خودش ظرفیت سازی کنه و برنامه ریزی بلند مدت کنه، و اگر بخواین از ۹۰ به ۱۰۰ برسید باید یکسال خودتون را با زبان کمی درگیر کنید یا ۳ ماه مداوم اضافه بر گذشته مجدد و خیلی خیلی خوب بخونید. در نهایت اگر دوست دارید سریع تر پیشرفت کنید خودتون را با زبان درگیر کنید، متن زیاد بخونید و سعی کنید گوش دادن را یاد بگیرید.
روز امتحان تافل
موسسهٔ معرفت مهر۹۰
صبح زود راه افتادم ولی چون طرح ترافیک بود مجبور شدم کلی پیاده برم! برای معدود دفعات در زندگیم بود که استرس داشتم و تمام آب بدنم داشت بخار میشد! به علت بی تجربگی یک بطری آب گرفتم و تا ته خوردم! وارد موسسه شدم (کلاس زبان بود) کلا ظرفیتش کم بود (یک اتاق کوچولو) فکر کنم حدود ۱۵ نفر بودیم، اول رفتیم توی اتاق و فرم ها رو پر کردیم به نظرم اجازه نداد با خودمون چیزی تو ببریم! فقط نکتهٔ مهم اینجا این بود که حتما گذرنامه می‌خواست یا کارت ملی و شناسنامه با گواهی امضا! که البته شنیدم الان دیگه روی گذرنامه حساسیت نداره (یادمه یکی گواهی امضا نداشت گفت تا نیاری نمرت را گزارش نمی کنم). آزمون سر وقت شروع نشد همه مضطرب بودن و می‌ترسیدن آزمون کنسل شه (من که بدم نمی اومد) یادمه اونجا آدما شروع کردن به صحبت و داشتن از ایندشون که داره تباه میشه صحبت میکردن (من برام جالب بود چون هنوز اتفاقی نیفتاده بود که اینا داشتن شلوغ می کردن) کار به جایی رسید که داشتن زنگ میزدن به ETS !!! (به جان خودم هنوز اتفاقی نیفتاده) که خدا رو شکر خانوم جدیه اومد و گفت برید نفر به نفر عکس بندازین و برین تو! می‌خواستم سعی کنم نفرات وسط برم تو که به من ردینگ لانگ نخوره (فکر می‌کردم اگر دیر برم بخاطر تنظیم وقت بهم لسنینگ لانگ میخوره)! ولی ناگهان به قسمتی از بدنم فشار اومد که مجبور شدم برم بازدید اتاق اندیشه! این فکر کنم حداکثر پنجمین دفعه بود که توعمرم بیرون میرفتم ....! ولی یادتون باشه واقعا این آزمون استرس داره، من که تو تمام عمرم بی‌خیال بودم اینجا نتونستم! تازه داشتم الکی میرفتم آزمون بدم! بعدم به عنوان آخرین نفر رفتیم تو و نفهمیدیم بر ما چه گذشت و بین دو قسمت و در زمان استراحت پریدیم بیرون یک آب انگور اهدایی زدیم و برای ششمین دفعه رفتیم سبک سازی (۴ دفعه در کل عمر و ۲ دفعه در۲ ساعت)!رفتیم مجدد تو کلاس که دیدیم مدادا و کاغذا رو عوض کردن! و ادامهٔ امتحان... در نهایت وقتی آزمون تموم شد دیدم فقط من موندم! از خانمه تشکر کردم و زدم بیرون فقط یک ایراد الان یادم اومد، تو اون اتاق یک کولر گازی بود که کاملا رو من سوار بود! و باعث شد سرما بخورم البته اگر زبون داشتم خاموشش می کردن ولی متاسفانه خجالتی هستم دیگه! یک مشکله دیگم این هست که یکم بچه ها به هم نزدیکن و شاید صداها همدیگه رو اذیت کنه! که البته با تمرین این مشکل را میتونید حل کنید! تقریبا این مشکل همه جا هست!
موسسه امیربهادر آبان ۹۱
این موسسه در مجموع به نظرم عالیه و همه چی حساب شدست و از بس که آزمون برگزار کردن با کوچک ترین مشکل بچه ها اشنایند! صبح تاکسی مارو خیابون پشتی گذاشت و گفت پیاده برو چون یک طرفست! منم فقط امیدوار بودم تاکسی ما رو اشتباه پیاده نکرده باشه که بالاخره خدا رو شکر رسیدیم (ته یک کوچه بود)، رفتیم به سمت زیرزمین موسسه! تو صف رفتیم و بعد جلوی اسممون یک تیک زدن و فرستادنمون به بوفه، برای پر کردن فرم امتحان و تحویل وسایل مانند موبایل و کلید (در صندوق میذاشتن و به شما کلید تحویل می دادند) و خرید خوردنی (میذاشتن آب و خوردنی به محل امتحان ببریم).
بعد از پله ها رفتیم بالا و تو اتاق نشستیم یک آقایی آمد و قوانین را توضیح داد بعد به ترتیب اسم هایی که دم در زده بودن صدامون زدن و ما مدارک شناسایی را تحویل دادیم (باید ۲ تا باشه گذرنامه و کارت ملی و یا شناسنامه ) متاسفانه یک نفر فقط یک کارت شناسایی آورده بود قبل امتحان فرستادش بره گواهی امضا بگیره از محضر (دیگه ببینید چه استرسی به طرف وارد میشه!) بعدم باز رفتیم یک اتاق دیگه برای گرفتن عکس و بعد فرستاده شدیم طبقه بالا برای امتحان! سر جلسم یک خانوم خوش برخورد، آرامش دهنده و عاقل مراقبمون بود که مشخص بود اهمیت آزمون برای بچه ها را میدونه و هم با تمام مشکلات آشنایی داره! مثلا قبل آزمون به بچه ها توصیه کرد خوراکیاشون را باز کنند که سر جلسه صدای خش خش بچه ها را اذیت نکنه! یا جلوگیری از بلند صحبت کردن و نوع تذکر دادنش برام خیلی جالب بود!
وسط بریکم زدیم بیرون و مانند آزمون قبلی باید می‌رفتیم آرامش درون! ولی جالب بود تو این مرکز حساب اینم کرده بودن! از اونجایی که میدونستن صف سنگینی تشکیل میشه لطف میکردن و همه را در طبقات تقسیم میکردن که کسی معطل نشه! برای من خیلی جالب بود که انقدر به کارشون اهمیت میدن! بعد از اتمام کار هم این دفعه با آسانسور رفتیم بالا و ادامهٔ امتحان! و در نهایت هم به عنوان آخرین نفر از آزمون آمدیم بیرون! یادمه قبل آزمون تو فروم از اینجا ایراد گرفته بود که خیلی باید از اینور به اونور برید ولی برای من خوب بود چون باعث شد استرسم به صفر برسه! گفته بودن بعضی نفرات که پشت پنجره میفتن نور اذیتشون میکنه! لطف کرده بودن پنجره را پوشونده بودن! نمایشگر رایانه ها هم از این قدیمیا بود ولی راستش اصلا اذیت نکرد! به نظرم به همه چی فکر کرده بودن و کلی آدم داشتن برای امتحان تلاش میکردن! که اگر قرار بود، عملکردم مثل شرایط برگزاری آزمون می بود من الان باید بالای ۱۰۰ می شدم نه این نمرهٔ افتضاح! در کل تا حالا من از محیطای آزمون بد نشنیدم فقط بعضیا میگن چون بچه ها نزدیک به هم هستن ممکنه در زمان صحبت کردن باعث حواس پرتی شه! که اونم من باتمرین حلش کردم! راستی مرکز سنجشم جای خوبیه! و از اونم خیلی تعریف میکنند!
نتیجهٔ کلی این که فقط به فکر خوندن باشید و وقت ارزشمندتون را برای فکر کردن به شرایط امتحان از دست ندید.
آزمون تافل اینترنتی (Internet Based Test - iBT)
آزمون تافل اینترنتی یکی از آزمون های بین المللی زبان انگلیسی با اعتبار دو ساله است (بعد از آزمون مدرک شما دو سال اعتبار دارد که مورد استفاده قرار بگیرد) که به طور منظم در کشورمون برگزار میشه و هر ساله تعداد زیادی از دانشجویان در داخل کشور در آن شرکت می کنند. با توجه به اطلاعات کاملی که در اینترنت موجود (بطور نمونه اپلای ابراد و ویکی) دیگه نیاز نمی بینم تا وقت شما را با اطلاعات تکراری بگیرم. فقط به این نکته اشاره کنم آزمون تافل به سه شکل برگزار میشه که آزمون اینترنتی تقریبا هر هفته و کاغذی آن در زمان های مشخص در ایران برگزار میشه (آزمون کاغذی اسپیکینگ نداره و دیگه داره حذف میشه) در ضمن با توجه به روز بودن و برگزاری تافل اینترنتی شما بهتر می تونید برای آینده برنامه ریزی کنید همچنین هر ساله شایعه میشه که آزمون اینترنتی در ایران برگزار نمیشه ولی تا حالا همچین اتفاقی نیفتاده شما هم این شایعه ها را جدی نگیرد. برای ثبت نام آزمون هم حتما باید با کارت اعتباری بین المللی آزمون را ثبت نام کنید و مانند گذشته ووچر ارایه نمی شود.
رزومه Resume
ارائه رزومه Resume (کارنامک) حرفه ای، با نگارش استاندارد، یکی از نقاط قوت شما در فرآیند پذیرش است و احتمال پذیرشتون را افزایش خواهد داد. هر کسی برای ترتیب مطالب گفته شده نظری داره ولی من خودم در نهایت به این ساختار رسیدم:
Contact Information
Education
Professional Experiences
Research Interests
Publications
Honors and Awards
Technical Training
Skills
Memberships
Extracurricular Activities
References
چند توصیه مهم
*مطمئن شید رزومتون (Curriculum vitae) عاری از اطلاعات غلط و یا اشتباهات دستوری، املائی است. رزومه نهایی را ۱۰۰ بار بخوانید و به دوستانتان التماس کنید در مورد آن نظر بدند (بعضی وقت ها چشای خود آدم نمیبینه!). من خودم تازه بعد از یک سال فهمیدم رزومم غلط داره!
*معمولا رزومه ها (CV) بیشتر از 2 صفحه نیستند و توصیه میشه بدونه عکس باشند. مگر اینکه ازتون بخوان! حالا اگر بیشتر میشه فونتش را کوچیک کنید و اگر کمتر میشه فونتش را بزرگ! رزومتون هم هر چقدر ساده تر باشه به نظر من بهتره (بچه های هنر را نیمیدونم). به نظر من اگر می خواهید متفاوت جلوه کنید برین یک سایت به اسم خودتون بزنید و کارایی که کردین توش بذارین! یا لینک لینکدین را تو رزومتون بذارید (البته فکر نکنید این کار را بکنید، استادا میفتن به پاتون تا برین براشون کار کنید).
*بعضی چیزا برای خودتون جالبه و فکر می‌کنید مهمه و شایدم سال ها براش تلاش کردین، ولی اگر به حرفه شما مربوط نباشه نباید در رزومه نوشته شه. درضمن از قراردادن اطلاعات فردی مثل قد، وزن و ... خودداری کنید (خلاصه این که خودتون را تبلیغ نکنید!).
*با قیمت های مختلف رزومه مینویسن ولی بهترین نویسنده خودتون هستین! ۱۰ تا رزومه بذارین جلوتون و شروع کنید به نوشتن! خواهشا پولتون را دور نریزین! به خودتون اعتماد کنید، هر چند اولش سخته! به نظرم اگر خواستین بدین بیرون فقط برای رفع اشکال بدین.
*برای پر کردن رزومه، اگر در یک قسمتی ضعف دارین، میتونید به درسایی که نمرهٔ خوب گرفتید اشاره کنید، میتونید به پروژه هایی که انجام دادین اشاره کنید (حتی پروژه هایی که برای یک درس انجام دادین) اگر هیچ کدوم از این ها رو ندارین میتونید قسمت علایق را به جای ذکر مورد، بصورت توضیحی و جمله ای توضیح بدین! یا حتی همایش هایی که شرکت کردین (البته فکر نکنید باعث میشه تا بورس کامل شید)! کلا تلاشتون را بکنید تا به ۲ صفحه برسین!
*از آنجا که مبنا بر صداقته پس هرچی در رزومهٔ خودتون مینویسید کاملا درسته! پس خواهشا زیاد بزرگ نمایی نکنید! شاید یک جا گیر افتادید!
*در ضمن فکر نکنید بخاطر ذکر نکردن و یا اشتباه ذکر کردن یک عمل یا یک لغت رد میشید (دیده شده کسانی سال ها رو ترتیب ساختار و شکل رزومشون تلاش می کنند!) کلا خودتون را براش نکشید! همه پذیرش میگیرند! خیالتون راحت!
*** در آخر هم بگم من در بهترین دانشگاه دنیا درس نمیخونم و سطح علمیم هم بالا نیست فقط حرفایی که نوشتم تجربه ۲ ساله ام بود که گفتم شاید به درد بعضی ها بخوره! پس شاید همش درست نباشه!