قطار در ایتالیا

خطوط ریلی قطار تقریبا در سراسر ایتالیا کشیده شده و با قطار می توانید به تمام شهرهای مهم و حتی سایر کشورها سفر کنید. البته شاید اولش با ورود به ایستگاه های قطار کمی گیج بشید ولی نگران نباشید چون تقریبا همه کارکنان با زبان انگلیسی آشنا هستند و برای خرید بلیت نیز می توانید از روش های مختلفی استفاده کنید.

1- خرید از باجه بلیت فروشی (بلیتریا):

می توانید از فروشندگان داخل ایستگاه بلیت را تهیه کنید. همچنین بلیت بعضی قطارهای رجیناله در روزنامه فروشی و مغازه های ایستگاه (تاباکی) عرضه می شود.

2- خرید اینترنتی:

می توانید با مراجعه به تارنمای ترن ایتالیا بلیت مورد نظر را تهیه کنید در ضمن معمولا اگر بلیت را زودتر تهیه کنید و از پیشنهادهای ویژه استفاده کنید بلیت قطارهای تندرو را می توانید با پنجاه درصد تخفیف خرید کنید (و سایر پیشنهادهای ویژه). در ضمن می توانید اپلیکیشن قطار را هم که به زبان انگلیسی نیز موجود هست را بر روی گوشی خودتون نصب کنید (آگاهی از زمان، قیمت و ایستگاه ها).

3- خرید از دستگاه های خودکار فروش:

شاید بهترین و آسانترین روش خرید استفاده از این دستگاه های فروش هستند که به راحتی و با کمی دقت می توانید بلیت خود را تهیه کنید. هم با پول نقد (نه همه دستگاه ها) و هم با کارت بلیت قابل خرید است. فقط اگر با پول خرید می کنید پیشنهاد می شود پول زیادی در دستگاه قرار ندهید (برای بلیت 16 یورویی 500 یورو در دستگاه قرار ندهید!!) اگر با کارت خرید می کنید که هیچی ولی در صورت خرید با پول نقد فراموش نکنید باقی مانده پول را از داخل دریچه بردارید (همان دریچه دریافت بلیت).

 

- در ایستگاه های شلوغ مثلا میلان عده ای در کنار دستگاه ها ایستادن و با کمک کردن و حرف زدن کاری می کنند که شما از برداشتن بقیه پولتان فراموش کنید (اکثرا از این روش استفاده می کنند)!!! بعضی ها هم شاید تقاضای پول کنند.

- خرید از دستگاه های خودکار گاهی با کارت ریسکی است (چند دقیقه مانده به حرکت قطار) چون ممکنه گاهی وقت ها ارتباط بانک قطع شده باشه و شما نتوانید خرید کنید (جهت اطمینان همیشه پول همراه داشته باشید).

- دستگاه ارایه شده در فیلم کمی قدیمی است ولی تقریبا مشابه دستگاه های جدید عمل می کند.

بلیت و قطار:

از نکات مهم قبل از سوار شدن قطار پانچ کردن بلیت هستش!!! باید بلیت را در این دستگاه ها قرار دهید تا بر روی آن تاریخ و زمان بخورد. معمولا مامور قطار در داخل قطار بلیت را چک می کند و در صورت پانچ نشدن می تواند شما را جریمه کند.

قطارهای کوپه ای شماره صندلی، کوپه و واگن دارند ولی رجیناله نه! هر جا خواستید می توانید بشنید فقط باید توجه کنید واگنتون با درجه خریداری شده یکی باشد (روی واگن نوشته شده درجه یک و دو).

- کلاس درجه یک و دو با هم هیچ تفاوتی از نظر امکانات ندارند (در رجیناله) فقظ آدماشون با هم فرق می کنند!!!

- یک دفعه یک دقیقه مانده به حرکت قطار سوار شدم و وقت نکردم بلیت را پانچ کنم، به انتهای قطار رفتم و خوشبختانه مامور را دیدم و بلیت را نشان دادم و بعد از بررسی گفت ایرادی نداره، بشین و خودش با خودکار تاریخ و نام ایستگاه را زد .(ظاهرا میشه خودمونم این کار را انجام بدیم)

قیمت قطارها:

قطار ها دارای قیمت های مختلف، کلاس ها مختلف و همچنین سرعت های مختلف هستند. که در حالت عادی قطار رجیناله و کلاس درجه دو آن از همه ارزانتر و به صرفه تر هستش (معمولا مدت زمان سفر دو برابر قطار پر سرعت) در ضمن از دیگر ویژگی های این قطار ها (رجیناله) این هست که تا چند ساعت اگر از قطار جا بمانید می توانید از همان بلیت استفاده کنید (قطارهای رجیناله بعدی).

ایستگاه های قطار:

معمولا در ایستگا های بزرگ بر روی تابلوی بزرگی ورود و خروج قطارها اعلام می شود و با توجه به تابلو می توانید سکوی قطار مورد نظر خود بیابید.

در خارج از ایستگاه نیز اتوبوس های شهری، تاکسی و ... برای رسیدن به مسیرهای گوناگون موجود است. همچنین در ایستگاه های مرکزی (چنتراله) اتوبوس مستقیم به فرودگاه و بلعکس با قیمت مناسب موجود است.

سوپرمارکت های ایتالیا

کشور ایتالیا دارای سوپرمارکت های فراوان و متفاوتی است که با توجه به نیازتون می توانید انتخابشون کنید. تا جایی که دیدم شش برند Pam، Carrefour، Lidl، Conad، Coop و in's در این کشور معروفتر هستند و دانشجوها و مردم بیشتر از این ها خرید می کنند. در این پست ابتدا به بررسی این فروشگاه ها و در ادامه به بررسی سایر محل های خرید و یک سری از نکات می پردازم.
از نظر قیمتی شاید بشه این فروشگاه ها را این طوری طبقه بندی کرد: کوپ، کناد،کرفور، پَم و اینز=لیدل. البته فکر نکنید تفاوت ها خیلی زیاده ولی بازم در ماه شاید ده تا سی یورو تفاوت ایجاد کنه. خیلی از دانشجوها فقط میرن از لیدل خرید می کنند و اصلا حاضر نیستن به جاهای دیگه سر بزنند! ولی این کار کاملا اشتباهه!!! من خودم خیلی کم میشه از لیدل خرید کنم ولی بازم هزینم مثل بقیه میشه!!! حالا چطوری؟؟!! روزای اولی که پا به این کشور گذاشتم به همه جا سر زدم و قیمتارو بررسی کردم... چیزایی که فهمیدم اینا بود:
- کوپ کلا گرونه، حتی جنسایی که گذاشته از همه لحاظ حتی نوع برند با فروشگاه های دیگه یکیه ولی گرونتره (شاید چون فروشگاهش شیکتره)!!!

- لیدل و اینز ارزونترند ولی گاهی این ارزونی بخاظر کیفیت پایینتره و نه تخفیف (البته نه همه چیز)! البته من اینز را به لیدل ترجیح میدم. همچنین کناد و کارفورم در یک سطح که من کارفور را ترجیح میدم.

 

- هر فروشگاه یک جنس خاص و ارزونتر داره بخصوص فروشگاه های بزرگ و برندهای معتبرتر تخفیفاشون بیشتره...بخصوص هر فروشگاه یک سری محصول را خودشون تولید می کنند که اونا ارزونتره (اینز و لیدل جنس های ارزونتر را عرضه می کنند) مثلا آب هلو یک لیتری اگر 1.2 یورو باشه گاهی کرفور با برند خودش عرضه میکنه که میشه 1 یورو ولی همین را میشه در لیدل گیر آورد 0.90 ولی پنجاه درصد هستش البته همین لیدل آب سیب 1.5 لیتری صد در صد میده یک یورو!! خلاصه باید فهمید هر فروشگاه چیش بهتره، قرار نیست چون اسمش پم یا کناد هست کلا گرونتر باشه... پس میشه از همین کرفور یه جنس را با تخفیف خرید، بطوری که از لیدل ارزونتر شه.

- برای خرید میوه معمولا همه از سوپرهای شخصی خرید می کنند چون ارزونتره (معمولا سوپرمارکتا در حالت عادی گرونترند) ولی فروشگاه پم معمولا پیشنهادای خوبی میده که باعث ارزونتر شدن میشه، یا فروشگاه کارفور که طرح هر کیلو میوه یک یورو را آورده! یعنی ارزونتر از همه جا!!! ولی خوب این طرح ها دایمی نیست پس باید همه فروشگاه ها رو بررسی کنید!! مثلا بعضی فروشگاه های کرفور طرح گذاشتن تخفیف 10 درصد برای دانشجویان و سالمندان! ولی فقط تو فروشگاه های کوچکش اجرا میشه نه داخل سوپرمارکت های بزرگش.....

- بهتر کارت عضویت هر فروشگاه را بگیرید چون بعضی تخفیف ها با کارت داده میشه و خریدتونم به یه حدی برسه مجدد یه تخفیف دیگه میدن.
- معمولا فروشگاه های بزرگ یه قسمتی دارند که جنسای تخفیفی را میذارند... مثلا اعلام میکنند به مدت ده روز 50 درصد تخفیف ولی بعد از ده روز تخفیف تموم میشه قیمت جنس مورد نظر مثل اولش میشه! با این کار میخواد بگه نخری از دستت رفته!!! و کاری می کنه باهات که وقتی وارد فروشگاه میشی حتی اگر چیزیم نخوای (با برانگیختن حس طمع) با کلی خرید بیرون میای!!!!
- برای خرید لوازم بهداشتی بهتر به فروشگاه های Tigota مراجعه کنید (یکی دیگم هست که اسمش یادم نمیاد).

در مجموع من بیشتر خریدم را به ترتیب از پم، کارفور و اینز می کنم و به نظرم خریدام ارزونتر از بقیه میشه....در آینده اگر عمر و وقت باشه می نویسم هر جایی چیش بهتره ....... همچنین میگم در هنگام خرید به چه نکاتی توجه کنید...

کد مالیاتی در ایتالیا

اولین کاری که در بدو ورود به ایتالیا انجام میدید گرفتن کد مالیاتی (کدیچه فیسکاله) Codice Fiscale هستش (توصیه میشه) چون برای باز کردن حساب بانکی به این کد احتیاج دارید. برای گرفتن این کد شما باید با پاسپورت خود به Agenzia delle Entrate در شهری که در آن تصمیم به تحصیل دارید مراجعه کنید و با پر کردن فرم زیر (در اداره موجود) همان جا کاغذ مهر شده را دریافت کنید. برای پیدا کردن آدرس این اداره در شهر مورد نظرتون نیز کافیست این عبارت را در اینترنت جستجو کنید (اسم شهر+Agenzia delle Entrate) البته به صورت غیر رسمی می توانید این کد را از این تارنما بگیرید و بعضی کارهای کم اهمیت خود را با آن جلو ببرید (برای بانک به کد رسمی مهر شده نیاز دارید).

 

در ضمن اگر آدرستون هنوز قطعی نیست بعد از عوض شدن آدرس باید مجدد به اداره مراجعه کنید و آدرس جدید را اعلام کنید.

زیر آسمان ایتالیا

این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت سفرشو به آمریکا شروع کنه، اما ......

اما یه روز از خودش پرسید چرا آمریکا!!! آیا این جوری از زندگی لذت می برم؟! به هدفام می رسم؟!!! و در نهایت اومد کشور و دانشگاهی که هیچ وقت فکرش را نمی کرد......

سفرنامه رم - روز دوم

صبح زود برای بازدید از فروم تراژان (شامل ستون تراژان، کلیسای مریم مقدس، بازار تراژان و ...) و یادبود امانوئل دوم (و سرباز گمنام) که در نزدیکی محل اقامتمون قرار داشت به سمت میدان ونیزی حرکت کردیم (تمام این بناها تقریبا در کنار میدان قرار دارند).

بعد از بازدید از میدان، فروم و همچنین داخل قصر (رایگان همچنین بعد از ظهرها بسته است) و جمع شدن سایر دوستان به طرف واتیکان راه افتادیم* (با توجه به طولانی بودن توضیحات واتیکان آن را در یک پست جداگانه توضیح می دهم و سفرنامه را از بعد از خروج از واتیکان ادامه می دهم) بعد از بازدید چند ساعته از واتیکان با توجه به نقشه های موجود از خیابان Della Conciliazione به سمت قلعه سنت آنجلو که در نزدیکی این مکان قرار داشت راه افتادیم (بهتر است این دو مکان در یک روز مورد بازدید قرار گیرند).

نمای خیابان از بالای کلیسای واتیکان

البته از داخل این قصر انتظار و تصور عجیبی نباید داشته باشید (خیلی از دوستان به نظرشون پولشون را دور ریخته بودند) و اگر به ساختمان های تاریخی و موزه ها علاقه ندارید بهتره به درون سازه نرید (البته من که پشیمون نیستم). با تاریک شدن هوا و تمام شدن شارژ دوربین (به همین خاطر تصاویر کامل نیست) تصمیم گرفتیم با مترو (ترمینی) به محل اقامتمون برگردیم (از باجه های فروش بلیت کاغذی می خرید و دستگاه بر روی بلیت اطلاعات شما را ثبت می کنه و تا یک زمان مشخص می تونید هر چند بار از قطار استفاده کنید)، متروی رُم واقعا قدیمی بود (یه چیزی مثل خود رم ولی به نظرم زیاد بهش نمی رسیدن) متاسفانه نتونستم عکس بگیرم (دورینم شارژ نداشت) ولی برای من خیلی دور از تصور بود، حتی بعضی از ایستگاه هایش ترسناک بود (یک دفعه به ایستگاه های اطراف شهر رفته بودیم ایستگاه ها و قطارها، فیلم های زامبی را تداعی می کرد)! به هر حال با خروج از مترو و خرید چند یادگاری از دست فروش های مهاجر (دست فروش ها با این که جنساشون ارزانتره ولی باید 50 تا 70 درصد ازشون تخفیف گرفت!) که تعدادشون هم در رم زیاد هست به هاستلمون برگشتیم، البته با اون همه خستگی بالا رفتن از پله های دوارِ هاستل (مسافرخانه!) بسیار بسیار قدیمیمون که برامون فیلم های ایتالیایی و مافیایی را تداعی می کرد (آسانسور یا بهتر بگم بالابر با سکه کار می کرد) واقعا کار دشواری بود.

* بهتر بود با توجه به این که خیابان دل کرسو در امتداد میدان ونیزی بود به این خیابان می رفتیم (اکثر دیدنی های رم در امتداد این خیابان).

**متاسفانه به علت فاصله سفر و  نوشتن سفرنامه بسیاری از اتفاقات و جزئیات را فراموش کردم، امیدوارم اطلاعات نادرست نداده باشم (بعضی از تصاویر را هم از نت گرفتم).

***چندین هفته نوشتن این مطالب زمان برد، هنوزم جای کارداشت ولی دیگه وقتم بهم بیشتر اجازه نمیده تا ...