آزمون زبانم را چند میشم؟

یک سوالی‌ که برای همه قبل از زبان خوندن پیش میاد اینه که من نمرم در نهایت چند میشه؟ و یا چند وقت زمان نیاز دارم؟ 

راستش نمیشه جواب دقیقی داد ولی‌‌ من به نظرم ازمون زبان رابطهٔ مستقیمی‌ با عملکرده مغز شما داره (البته شاید حرفم مسخره به نظر برسه) در اینجا بیشتر بحثم آزمون تافل هستش فکر کنم قبول دارین که این آزمون مهارت های اکادمیک شما را میسنجه از گوش دادن به متنهای علمی‌ گرفته تا نت برداشتن و همچنین سریع خوندن و درک یک مطلب علمی‌ در زمان کم و تایپ کردن به وسیلهٔ رایانه! اگر تو دوره دانشگاه سره کلاس برین و به استادا گوش بدین (گوش دادن را یاد بگیرید) سریعتر در لیستنینگ رشد می‌کنید! من خودم چون گوش دادن را یاد نداشتم پدرم در اومد تا این مهارت را یاد گرفتم و جالب بود وقتی‌ بعد آزمون رفتم سره کلاس ها دیگه اصلا خوابم نمیگرفت و راحت میتونستم سر جام بشینم و از حرف استادا لذت میبردم! یا مثلا نت برداشتن و جزوه نوشتن در کلاس بهتون کمک میکنه که راحتتر به لاتین یادداشت بردارین همچنین اگر تمرین هاتون را با رایانه انجام بدین تایپتون سریعتر میشه. دانشجوهایی هم که بیشتر منابع لاتین میخونن ناخوداگاه زبانشون خوب میشه و تندخوانی هم یاد میگیرن به همین دلیل هستش دانشجوهایی که بعد ارشد امتحان زبان میدن نمرشون بهتر میشه چون کلی‌ با کتابا لاتین ور رفتن (به نظرم ریدینگ رو همه‌چیز تاثیر می‌گذره و باعث بهبود همهٔ مهارت ها میشه) حالا منظورم از تقویته مهارت چیه؟!  برای مثال دوستم برادری پنج ساله داره که وقتی‌ متن انگلیسی‌ میشنوه میتونه دقیقا تکرار کنه بدونی که بفهمه معنی‌ کلمات چیه! ولی‌ من اون اوایل اصلا هیچی‌ نمی‌فهمیدم! حالا بعضی‌ این مهارت را دارن بعضی‌ باید تقویتش کنند.

استادم میگفت شما زبان آموزان مثل یک قالب یخ میمونید که دارن حرارتش میدن اولش آب نمیشه ولی‌ یک دفعه شروع میکنه به آب شدن، پس فکر نکنید پیشرفت نمیکنید (گاهی اوقات آدم فکر میکنه دیگه پیشرفتی نداره) عملا ما تو این مدت داریم پیشرفت می‌کنیم، راستش اینطوری که من فهمیدم وقتی‌ شروع می‌کنیم به خوندن، داریم برای خودمون ظرفیت سازی می‌کنیم (فرض کنید یک مکعب میسازید) بعد در ماه آخر باید به حداکثرتون برسید (باید مکعب را تا میتونید پر کنید) پس شما باید بیشتر ظرفیت سازی کنید و اگرم مهارتاتون قوی باشه باید کمتر زحمت بکشید! مثلا اگر شما در ماه قبل آزمون تلاش خودتون را کرده باشین و مثلا ۸۰ گرفته باشین اگر بخواین به ۹۰ برسین باید چند ماه دیگه بخونید و مهارتاتون را افزایش بدین تا به این نمره برسید. اینم بگم در نمره های پایین راحتتر میشه نمره را افزایش داد و هر چی‌ میره بالاتر افزایش نمره سختتر میشه.

امیدوارم منظورم از مهارت ها را فهمیده باشد (خیلی‌ بد توضیح دادم)، با توجه به حرفام میشه از معدلامون یک حدسی برای خودمون بزنیم البته خوب ممکنه یکی‌ این مهارتش قوی باشه ولی‌ به درس دانشگاهش توجهی‌ نکرده باشه ولی‌ من برای کسی‌ که معدلش بین ۱۵ تا ۱۶ باشه و کلا منبع زبان اصلی نخونده باشه با دانستن نکات اولیه و مطالعه ۳ ماهه (البته اگر ماه آخر فشار بیارین) معمولا (حداکثر) به ۹۰ تافل و شش و نیم ایلتس دست پیدا میکنه و اگر بیشتر می‌خواد باید بیشتر زمان بگذاره. این شخص باید بدونه حداکثرش اینه (معمولا و به نظرم) و اگر بیشتر می‌خواد باید بیشتر وقت بذاره و برای خودش ظرفیت سازی کنه و برنامه ریزی بلند مدت کنه، و اگر بخواین از ۹۰ به ۱۰۰ برسید باید یکسال خودتون را با زبان کمی‌ درگیر کنید یا ۳ ماه مداوم اضافه بر گذشته مجدد و خیلی خیلی خوب بخونید. در نهایت اگر دوست دارید سریع تر پیشرفت کنید خودتون را با زبان درگیر کنید، متن زیاد بخونید و سعی‌ کنید گوش دادن را یاد بگیرید.

انگیزه نامه Motivation Letter

یکی از مدارکی که اغلب دانشگاه ها به هنگام اقدام برای پذیرش از شما میخواند انگیزه نامه Motivation Letter هستش. یکی از مهمترین دلایل درخواست چنین نامه ای شناخت بیشتر شما، سنجش اشتیاق شما برای دریافت پذیرش و ادامه تحصیل و البته میزان سازگاری شما و اهدافتان با ساختار و امکانات موجود در آن دانشگاه می باشد. یک انگیزه نامهٔ قوی می‌‌تونه تأثیر بسزایی در جلب نظر استاد در گرفتن پذیرش و مخصوصاً کمک هزینه تحصیلی‌ داشته باشه. به نظرم برای خیلی‌ از دانشگاه ها این نامه فرمالیته است و اصلا بهش نگاه نمیکنند! ولی‌ برای بعضی از دانشگاه ها مخصوصاً در مقطع دکترا اهمیت فراوانی‌ پیدا میکنه و تا اینجا که دیدم وقتی‌ استاد می‌خواد روتون قضاوت کنه، انگیزه نامتون را میخونه! برای مثال دوستم در یک دانشگاه بسیار خوبه آمریکایی‌ پذیرش گرفت! بعد که رفت دنباله استاد، استاد انگیزه نامه را خونده بود و چند تا ایراد  گرفته بود مثلا اینکه در آینده نمی‌خوای دکترا بخونی؟ رفیقم هم گفته بود هدف زندگیم اینه! بعد استاد گفته بود پس چرا هیچ اشاره ای نکردی! علاوه بر اینکه باید از هدف آیندتون بگید، کلا به نظرم آدم باید یکم متفاوتم جلوه کنه و به یک نقطه عطف هم تو زندگیش اشاره کنه که باعث شده تغییر کنه، همچنین سعی‌ کنید صفحهٔ نوشتارتون ساده باشه، همچنین این متن یک جورایی نشان دهندهٔ قدرت نوشتارتون هست، پس حسابی‌ دقت کنید. درضمن معمولا محدودیتی برای تعداد کلمه ها ندارین ولی‌ زیاد طولانیش نکنید. من خودم ۱۰۰ تا انگیزه نامه گذاشتم جلوم و از روشون نوشتم (بهتون ایده میده)، البته خودم عوضش کردم! ولی‌ به نظرم شما در انتها به یکی‌ بدین که غلطاش را در بیاره چون متن طولانی بدون اشکال نمیشه! انگیزه نامه را بیرونم مینویسند ولی‌ باور کنید میتونید خودتون بنویسید فقط یکم وقت بذارین، اونایی هم که ببیرون مینویسند فکر نکنید آدمای خاصین، یک متن دارند، فقط اسمتون را عوض میکنند (البته نه همه جا) ولی واقعا اگه نتونستید بنویسید خودتون هم همین کار را بکنید! راستی‌ بعضی از دانشگاه ها هم به جای یک متن چند تا سوال میپرسند که باید بهشون جواب بدین که میتونید از همون متن انگیزه نامه، برای پاسخ به سوالات استفاده کنید. 

یادش بخیر، وقتی‌ داشتم انگیزه نامه می نوشتم نزدیک یک ماه وقت گذاشتم، حدود ساعت سه صبح بود که مطمئن شدم بهترین انگیزه نامه دنیا را نوشتم و همین طوری داشتم به صفحهٔ لپتابم نگاه می‌کردم و لبخند میزدم که ناگهان ... لپتابم سوخت! متاسفانه هیچ جام ازش بکآپ نگرفته بودم! فرداش هم که داشتم میرفتم لپتاب را بدم درست کنند تصادف کردم! تا چند وقت تو خودم بودم که چی‌ کارکنم (لپتابم هم درست نشد) و فکر می‌کردم، آیا این اتفاق ها نشانه چیزیه! در آخر هم مجبور شدم یک روزه انگیزه نامه بنویسم ولی‌ هیچ شباهتی‌ به اون اولیه نداشت! تا امروز هم این داستان یادم رفته بود، ولی‌ مجدد دارم بهش فکر می‌ کنم!

اهمیت معدل

شما هر تارنمایی مربوط به پذیرش را بخونید متوجه میشید که معدل چقدر اهمیت داره! همهٔ دانشجوها میگن اگر به عقب برمیگشتیم می‌رفتیم پهلوی استادا التماس نمره! معدل بالا در پذیرش و مخصوصاً بورس گرفتن نقش طلایی را ایفا می‌ کنه و شاید اولین وظیفه شما باشه که تو دورهٔ تحصیلیم باهاش درگیرید و تا زمانی‌ هم که بمیرید با شما همراه هستش، بقیه چیز هارو میتونید تغییر بدید ولی‌ این را نه، بخاطر همین هم از بقیه مهمتر میشه! بعدم به نظرم اگر درسخون باشید و عملکرد ذهنی‌ در مطالعه و استدلال را افزایش بدین باعث میشه که یک نویسنده خوب مقاله بشید همچنین در نمره های زبان شما به صورت غیر مستقیم تاثیر گذاره.

خیلی‌ از دانشگاه ها براشون معدل مهمه و حتی بخاطر معدل خوب بورس تحصیلیم میدن مخصوصاً در دورهٔ ارشد. حالا نمیگم نمره خوب ندارید باید با ادامه تحصیل در خارج خداحافظی کنید، شما با هر معدلی پذیرش میگیرید، فقط کارتون برای بورس گرفتن سخت میشه (یکی‌ از دوستام با معدل خیلی‌ خیلی‌ خیلی‌ کم از آمریکا پذیرش گرفت و بعد یک ترم هم استاد پیدا کرد البته به نظرم در پژوهش آدم فعالی‌ بود)! اینارو دارم میگم که تو دورهٔ تحصیلی‌ یکم فشار بیارید (حداقل شبای امتحان) تا یک عمر مثل من استرس نداشته باشید، جبران کردن معدل به نظرم کمی‌ سخته، چون میشه مقاله نوشت، دوباره امتحان زبان داد ولی‌ معدل را نمیتونی تغییر بدی. خودم هم اهمیت نمره را میدونستم ولی‌ هر چی‌ تلاش کردم نتونستم به جایی برسم (البته باید بیشتر تلاش می‌کردم)! الانم کلی‌ دلهره دارم برای آینده های دور.

گفتگوی ارزی

سلام حالت چطوره؟ چه خبر؟ چه میکنی؟ خوبم، خدارو شکر، دارم زبان میخونم! چطوری با اوضاع ارز؟ خوبم، مگه چطور باید باشم؟ (نوسان ها تازه داشت به اوج میرسید) خیلیا با این اوضاع بی‌خیال رفتن شدن، تو چطور بهش فکر نمیکنی؟ نکنه رفتی‌ ارز ارزون خریدی!؟ اگه داری لطفا به منم بده، چطوری زبان میخونی با این اوضاع؟ آخه من که کاری نمیتونم بکنم! وظیفهٔ من الان زبانه (تا اون روز اصلا بهش فکر نمیکردم)! اول باید پذیرش بگیرم تا به ارز فکر کنم! بعدم به نظرم اون وقتی‌ که من می‌خوام برم اوضاع بهتر میشه! خوشبحالت انقدر خونسرد و خوشبینی‌! .......کاری نداری؟ نه، خداحافظ، ممنون زنگ زدی.

حالا من که انقدر خودم خونسرد بودم و اصلا به این چیزا فکر نمیکردم و بقیه را توصیه می‌کردم به آرامش از اون شب آرامش خودم را از دست دادم! و نتونستم درس بخونم! حالا بببینید این چرخه نگرانی چطور بزرگ میشه! و یک عده اگر شروع کنند به خرید چه اوضایی پیش میاد! اول در چرخه شایعه پیش میاد بعد نگرانی بعدم که اوضاعی که میدونید! حالا جالبه همه این حرفا رو میدونیم ولی‌ ....! با این وجود بازم هنوز به آینده خوشبینم! (امیدوارم چرخه مثبت تشکیل شه)

حالا اینم آخرین گفتگوی من با یک دوست دیگه که امروز اتفاق افتاد!

سلام سفارت چطور بود؟ کارت راه افتاد؟ برسم برات تعریف می‌کنم، معلوم نبود این همه ادم از کجا اومده بودن! ساعت چهار و پنج دقیقه صبح اونجا بودم تا تونستم نوبت بگیرم!

هزینه های‌ اپلای

به نظرم هرکسی می‌ خواد وارد این روند بشه باید بدونه حدودا چقدر باید هزینه کنه. هزینه ها شامل هزینه های ثابت و متغیر هستش که بعضی‌ از این هزینه ها اجتناب ناپذیرند ولی‌ میتونید هزینشون را کم کنید.

آزمون زبان (تافل):۱۹۰ دلار + هزینه ارسال رسمی‌ نمره به هر دانشگاه ۱۸ دلار

آزمون جی ار ای: ۱۷۵ دلار (مورد نیاز برای آمریکا) + هزینه ارسال رسمی‌ نمره به هر دانشگاه ۲۵ دلار

هزینهٔ ارسال رسمی‌ نمرات زبان: تا ۴ دانشگاه رایگان، از ۴ تا بیشتر باید هزینه پرداخت کنید، در ضمن بعضی‌ دانشگاه ها کپی‌ نمره را قبول می‌ کنند(اما دانشگاه های آمریکایی‌ باید نمرتون رسمی‌ گزارش شه)، در ضمن اگر بتونید آنلاین واریز کنید، انقدر می‌شه و گرنه باید یک پولیم برای کارمزد به شخص ارسال کننده بذارین کنار.

ترجمه مدارک: (در صورتی که دانشگاهتون ترجمه نکنه) این هزینه نیز اجتناب ناپذیر هستش اما میشه کاهشش داد. به جز نسخهٔ اول که حدود ۲۰ تا ۳۰هزار تومان میشه بقیه نسخه‌ ها را میشه با ۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰هزار تومان تهیه کرد.

هزینه پرداختی به دانشگاه برای بررسی مدارک (Application Fee): بیشتر مربوط به آمریکا و کانادا هستش و بین ۳۵ تا ۱۲۰ دلار برای هر دانشگاه متغیره.

هزینه پست: این هزینه نیز اجتناب ناپذیر ولی‌ میشه هزینش رو کاهش داد(در پست های قبلی‌ توضیح دادم) با توجه به نوع پستتون(شرکت پستی) باید از ۱۰ تا ۹۰ هزار تومان برای هر ارسال پرداخت کنید. البته بعضی‌ از دانشگاه ها نیاز به پست مدارک ندارند.

هزینه کلاس و خرید کتاب: میتونید خودتون بخونید و از کتاب های الکترونیکی استفاده کنید.

هزینه های جانبی شامل سفر و ...: کاملا به خودتون بستگی داره.

حداقل حداقل هزینه: ۳۶۵ دلار هزینه آزمون ها+۲۵۰ دلار هزینه اپلیکیشن فی +۳۰۰ هزار تومان پست+ ۵۰ هزار تومان ترجمه

البته این میشه هزینه اپلای کردن ۴ دانشگاه در آمریکا و تعدادی دانشگاه دیگر که آنلاین مدارک را قبول میکنند.

هزینه های خودم : ۱۲۵۴۹۵۰ تومان +۶۰۱ دلار

این هزینه ها شامل: آزمون، کلاس زبان، ترجمهٔ مدارک، پست، اپلیکیشن فی، سفر به تهران، اقامت چند روزه و سایر موارد(هزینهٔ کپی‌ کردن و آماده سازی مدارک)، البته من با تجربه ای که داشتم کلی‌ در هزینه هام صرفه جویی کردم.