ستاره مسافر
این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت ...ستاره مسافر
این وبلاگ داستان پسری است که دوست داشت تاثیر گذار و متفاوت باشه، به همین خاطر تصمیم گرفت ...درباره من
دوستان سلام ، من زی هستم هم اکنون مشغول تحصیل در کشور هلندم و خاطرات و تجربیاتم را در وبلاگ ستاره مسافر با شما به اشتراک می گذارم.
ادامه...
اهمیت معدل
شما هر تارنمایی مربوط به پذیرش را بخونید متوجه میشید که معدل چقدر اهمیت داره! همهٔ دانشجوها میگن اگر به عقب برمیگشتیم می‌رفتیم پهلوی استادا التماس نمره! معدل بالا در پذیرش و مخصوصاً بورس گرفتن نقش طلایی را ایفا می کنه و شاید اولین وظیفه شما باشه که تو دورهٔ تحصیلیم باهاش درگیرید و تا زمانی هم که بمیرید با شما همراه هستش، بقیه چیز هارو میتونید تغییر بدید ولی این را نه، بخاطر همین هم از بقیه مهمتر میشه! بعدم به نظرم اگر درسخون باشید و عملکرد ذهنی در مطالعه و استدلال را افزایش بدین باعث میشه که یک نویسنده خوب مقاله بشید همچنین در نمره های زبان شما به صورت غیر مستقیم تاثیر گذاره.
خیلی از دانشگاه ها براشون معدل مهمه و حتی بخاطر معدل خوب بورس تحصیلیم میدن مخصوصاً در دورهٔ ارشد. حالا نمیگم نمره خوب ندارید باید با ادامه تحصیل در خارج خداحافظی کنید، شما با هر معدلی پذیرش میگیرید، فقط کارتون برای بورس گرفتن سخت میشه (یکی از دوستام با معدل خیلی خیلی خیلی کم از آمریکا پذیرش گرفت و بعد یک ترم هم استاد پیدا کرد البته به نظرم در پژوهش آدم فعالی بود)! اینارو دارم میگم که تو دورهٔ تحصیلی یکم فشار بیارید (حداقل شبای امتحان) تا یک عمر مثل من استرس نداشته باشید، جبران کردن معدل به نظرم کمی سخته، چون میشه مقاله نوشت، دوباره امتحان زبان داد ولی معدل را نمیتونی تغییر بدی. خودم هم اهمیت نمره را میدونستم ولی هر چی تلاش کردم نتونستم به جایی برسم (البته باید بیشتر تلاش می‌کردم)! الانم کلی دلهره دارم برای آینده های دور.
قول قدیمی
یادمه سال پیش وقتی تصمیم گرفتم برم با توجه به تجربه‌هام با خودم قرار گذاشتم یا برم یک دانشگاه خوب آمریکا و اون رشته ای که دوست دارم بخونم و اگه نشد برم سربازی(خیلی به هم نزدیکن!) ولی وقتی رفتم تو روندش دیدم واقعا حوصله سربازی ندارم و گفتم هر جا شد میرم(از این همه زحمت آدم دوست داره نتیجه ای ببینه)! و نظرم را از اون چیزی که بود آوردم پایین! الانم تصمیم دارم اگر به این هدفم نرسیدم، دیگه به هر چی راضی نشم و سریعتر برم تو زندگی، امیدوارم باز نظرم تغییر نکنه! مطلب دیگه هم اینکه وقتی تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم(از بچگی داشتم، منظورم خارج از کشور) کلی برای خودم هدف و آرمان داشتم که الان همشون در ذهنم کمرنگ شده. متاسفانه الان هدف شده فقط رفتن!
تماس با اساتید
تماس و پیدا کردن استاد یکی از کارهای وقتگیر در گرفتن پذیرش هستش! که اگر استاد لطف کنه جواب هم نده خستگیتون علاوه بر این که در نمیره، بیشتر عصبیتون میکنه! حالا می‌خوام تو این پست به سوالاتی که احتمالا براتون بوجود میاد پاسخ بدم!
اگر می‌خواهید رایانامه نگاری کنید، یک متن ساده و کوتاه برای رایانامه به استاد انتخاب کنید! بعدم رزومتون را برای استاد بفرستین تا نظرش را به شما بده!(البته اکثرا جواب نمیدن) ارتباط با اساتید اصلا زمان نمیشناسه و هیچ وقت دیر نیست، به نظرم از آخرای شهریور برای رایانامه نگاری شروع کنید و اصلا متوقفش نکنید (روحیتون را از دست ندید و همین طور ادامه بدید، حتی بعد از اپلای)! حالا بعضی وقت ها بچه ها میگن ما نمره زبانمون نیامده! بعد که اومد به استادا رایانامه می‌زنیم، شاید حرف درستی به نظر بیاد ولی از نظر من کاملا اشتباه! شما نباید فرصت را از دست بدین، هرچه سریعتر بهتر (راستش اوایل هم انگیزتون بیشتره هم زمانتون)! منطقیم به نظر میاد اول استاد رزومتون را چک می کنه بعد اگر سوالیم از زبانتون براش پیش بیاد، میپرسه! یا میگه کی امتحان میدین! یک عده دیگم هستن که میگن ما چیزه خاصی نداریم یا اصلا فاند نمیخوایم چرا وقتمون را برای ارتباط با اساتید تلف کنیم! ولی حاصلش فقط پیدا کردنه استاد نیست! گاهی استاد از سیاست های دانشگاهش اطلاع میده و شما را راهنمایی میکنه که چی کار کنین! یا گاهی کمک میکنه که پولتون از بین نره (مثلا میگه اپلای نکن یا یک دانشگاه دیگه برو)! پس اگر حوصلهٔ ارتباط گیری با اساتید را ندارین در نهایت وقتی دانشگاه هاتون انتخاب شد با استادای اون دانشگاه یک جور ارتباط برقرار کنید، شاید مثلا اعلام کنند که دانشگاهشون دانشجو بین‌المللی نمیگیره یا تا استاد پیدا نکنی پذیرش نمیگیری! در ضمن، هم زمان به همهٔ استادای یک دانشگاه رایانامه نزنید بذارین یک هفته بگذره بعدش استاد بعدی! اگرم استاد جواب نداد یک هفته بعد مجدد باهاش ارتباط بگیرید.
برای اینکه استادام جواب بدن چند تا کار میتونید بکنید. اول اینکه تلفنی تماس بگیرید! راحت ترین کار همینه، دوستم زبانش معرکه بود هر دفعه سوالی براش پیش میامد سریع زنگ میزد! و جوابشم میگرفت! راه دوم اینه که برای هر استاد متن خاصی بنویسید که واقعا وقت گیره (باید کل تارنما و رزومش رابخونید تا بتونید متن خوبی بنویسید)! موضوع رایانامتونم را اگر مرتبط با یکی از مقالات استاد بذارید، استاد نظرش جلب میشه! بچه هام میگفتن جوری رایانامه بزنید که استاد دوشنبه صبح، اولین چیزی که میبینه نامهٔ شما باشه (روز اول هفته).
ولی در مورده خودم هر جا که موضوع کاریم با استاد مرتبط بود، استاد سریع پاسخ می داد، البته خوب، بیشترشون میگفتن جا ندارند! ولی خیلیا اصلا جواب نمی دادن! وتقریبا کسی که جواب نده دیگه تا آخرم جواب نمیده. به نظر من استادی که جواب نمیده معنیش این نیست که مطلب شما را نخونده! شاید نمی خوادتون و شایدم منتظر بقیه دانشجوهاست، تا بعدش نظرشو اعلام کنه! البته عده ای هم هستن که کلا پاسخ نمیدند! و فقط کسایی که برای دانشگاه اقدام کردن را بررسی میکنند. در ضمن اونجوری که من دیدم رایانامه اکادمیک با عادی، زیاد تاثیری در پاسخ اساتید نداره، پس اگر ندارید نگران نباشید. یک نکتهٔ مهم دیگم هستش که فکر نکنید چون از استاد جواب ندارید پس نه بورس میگیرید و نه پذیرش! اصلا اینطور نیست! حتی بعضی از استادا بعد از پذیرش با دانشجو ارتباط برقرار می کنند! در آخرم بگم ارتباط با اساتید معمولا برای آمریکا، کانادا و استرالیا کاربرد داره.
توصیه نامه Recommendation Letter
توصیه نامه یکی دیگه از مدارک لازم برای ادامه تحصیل در دانشگاه های کشور های دور هستش! توصیه نامه یا Reference Letterیا Recommendation Letter باید توسط یک مرجع نوشته یا به صورت الکترونیکی تکمیل شود.
معمولاً توصیه نامه کاغذی شامل دو بخشه. بخش اول یک متن از پیش تهیه شده است که شخص مرجع مشخصات خودش را می‌نویسه و اینکه یک ارزیابی سریع از شما انجام میده. بخش دوم هم معمولاً به نکاتی شامل میزان علاقه و جدیت متقاضی در درس هایی که با مرجع داشته و یا مهارت متقاضی در انجام تحقیق و پژوهش اشاره میشه. طولانی یا کوتاه بودن توصیه نامه مهم نیست، بلکه این که چه اطلاعاتی را منتقل میکنه مهم است. بایستی به گونه ای باشه که فرد ارزیابی کننده را مجاب کند که شما همون موردی هستید که اونا دنبالش می گردند (جدی، منظم و دارای پتانسیل خوب پژوهشی و ...). در ادامه به چند تا نکته ای که به نظرم مهم هستش اشاره می‌کنم!
*این که چه شخصی توصیه نامه علمی را بنویسه، خیلی تصمیم سخت و مهمی است که شما باید راجع به آن تصمیم بگیرد. در مجموع استاد یا فردی که براتون می‌نویسه بهتره دارای این ویژگیا باشه: زبان انگلیسیش خوب باشه و شما رو خوب از نظر رفتاری و علمی بشناسه، از همه مهم تر باهاتون صمیمی و کلا آدم مهربونی باشه! فرد نویسنده میتونه استاد راهنما، استاد مشاور، استادی که درسی با او داشتید یا رییس محل کارتون باشه و اگر بازم کسی نبود هر نفری که به ذهنتون میرسه!! حالت ایده‌آلش اینه که این مرجع در دانشگاه مقصد فردی از بین اساتید را بشناسه و یا کلا ادم شناخته شده ای باشه!
*اگر فکر می‌کنید به توصیه کاغذی نیاز ندارید! به نظر من همون اول ۱۰ تا کاغذ چاپ کنید برین پهلوی استاد (زمانی که سرش خلوته) و از طرف امضا بگیرین! چون می‌بینید بعدا استاد وقت نمیکنه توصیه آنلاین پر کنه و یا کلا یک تعداد محدود پر میکنه که اون موقع کاغذی میفرستین و شانساتون را از دست نمیدین!
*بعضی دانشگاه ها هستن همه دانشجو هاش میخوان برن به همین خاطر استادا زیاد وقت نمیکنن برای همه دانشجو ها توصیه نامه بنویسن! پس بیشتر از سه مرجع برای نوشتن انتخاب کنید! و ازشون به تناوب استفاده کنید! اگرم دیدید استادی که می‌خواین نمینویسه! ناراحت نشید! اصلا اتفاق خاصی نیفتاده!
*نکته دیگه ای که باید بهش توجیه کنید این هست که بدونید نویسنده نظرش نسبت به شما چه جوریاست؟ و از همه مهمتر چند تا توصیه می‌نویسه! بعضی استادا ۳ تا به زور مینویسن! حالا کاغذیه را میشه ۱۰۰۰ تا امضا بگیری ولی اگر انلاین باشه واقعا به بدبختی میفتین اگر استاد اذیت کنه!
*معمولاً برای دانشگاه های آمریکا توصیه نامه باید به صورت الکترونیکی ارسال بشه. در صورت ارسال الکترونیکی، باید رایانامه مربوط به "مرجع" را در سایت دانشگاه وارد کنید و بعدش اونا خودشون فرم آنلاین را به استاد میفرستند و استادم به سوال ها جواب میده (حداکثر ۱۰ دقیقه وقتش را میگیره! ولی یک دفعه پر کرده باشه فقط ۲ دقیقه). سوالاتی هم که می پرسند ایناست: شما را از کجا میشناسه؟ از نظر درسی چطورید؟ از نظر پژوهشی چطورید؟ از نظر پشتکار چطورید؟ شایدم بپرسه از نظر اخلاقی چطورید؟ و در نهایت این که شما را توصیه می‌کند یا خیر؟ معمولا سوال ها هم ۴ تا گزینه داره که از ضعیف تا خوب مرجع می تونه انتخاب کنه! کلا چیز خاصی نیست! خیلیم کنجکاوید برید دانشگاه نورس داکوتا استیت فرم انلاینش را پر کنید و آدرس خودتون را بدید تا ببینید سوالات چی هست! (جز دانشگاه هایی هست که قبل واریز پول فرم آنلاین را میفرسته.)
*میگن بهتر رایانامه دانشگاهی استاد را بدین ولی اگر استاد نداشت فکر نکنید بخاطر یک رایانامه رد میشید! اونا فقط به حرفای استادتون توجه میکنند نه رایانامش!!! خواهشا وقتتون را برای این چیزا تلف نکنید! (مبنا بر صداقت هستش، پس هرکی را معرفی کنید با هر رایانامه ای حتما وجود خارجی داره! انشالله!!)
*یک نکته دیگه، فکر نکنید توصیه نوشتن وظیفهٔ استادتون هستش استاد داره بهتون لطف میکنه که توصیتون میکنه تازه کلیم خالی میبنده (که باید اون دنیا جواب خدا را هم بده) بعضی کشورا، دانشجو باید تا آخرین قطرهٔ خونش تلاش و کار کنه که استاد براش یک خط بنویسه!
*بد نوشتن یعنی صفت منفی نسبت دادن نه واقعیت را گفتن و اغراق نکردن! بعضیا میان میگن بخاطر توصیه نامه استاد دانشگاه مارو رد کرد! این یکی از خنده دارترین حرفای دنیاست! یعنی همه چیتون خوب بوده و اون دانشگاه فقط بخاطر استاد ردتون کرده! خواهشا با خودتون رو راست باشین! بعضی کشورا که همین طوری پذیرش میدن!! اصلا توصیه نامه را نمیخونند! (که خودتون میدونید کجاها هستن!) بعدم توصیه نامه با بقیه مدارک سنجیده میشه و اهمیتش برای بورس و مقاطع بالا بیشتر احساس میشه! پس فقط بخاطر یک کلمه شما رد نمیشید! هیچ وقت نوشته این طرف یادم نمیره! که نوشته بود خدا لعنت کنه استادم را بخاطر توصیش زندگیم عوض شد! حالا استاد بدبخت تازه کاغذی نوشته بود و از طرفم تعریف کرده بود تازه پسره خونده بود و فرستاده بود (اگر بد بود میتونست نفرسته)! متاسفانه بعضی اوقات نمیفهمیم مشکل از خودمون هست!
*معمولاً توصیه نامه به همراه سایر مدارک ارسال شده، بررسی میشه، پس اگر در بخش رزومه و یا انگیزه نامه بر روی گرایش یا نکتهٔ خاصی تاکید کرده اید؛ بهتره که مراجع از این چیزا تعریف کنند!
***من تو نوشته هام زیاد به روش نوشتن اشاره نمی کنم (کلی سایت برای کمک هست)! و فقط سعی می‌کنم به مشکلاتی که باهاشون احتمالا روبرو میشید، اشاره کنم که شاید شما در وقتتون صرفه جویی بشه و حتی ترافیک و آلودگیه هوا و مصرف بنزین هم کمتر شه! پس شما هم اگر نکته ای به ذهنتون رسید لطفا اشاره کنید.
پدیده ای به نام اپلای ابراد
تقریبا همه کسانی که دوست دارند در خارج از کشور ادامه تحصیل بدن حداقل یک بار اسم این تارنما را شنیدن. تارنمایی جامع که تقریبا به تمام نیازها پاسخ میده! واقعا این تارنما به خیلیا در زمینه های مختلف کمک کرده و تقریبا همهٔ استفاده کنندگان از آن راضیند (همگی دعاگوی سازندگانش هستند)! در ضمن یکی از سازندگان جدا شده و تارنما آکادمیا کافه را درست کرده، که اینم به نظرم تارنما خوب و جالبی هستش.
اما یک سوال به ذهن هر کس میاد که چقدر به حرفای این تارنما ها میشه اعتماد کرد؟
قسمت ویکی این تارنما به نظرم کاملا درست و کمک کنندست و هر کس باید یک دفعه این قسمت را بخونه! اما فروم؟! قسمتی که همه نظرا و سوال ها شون را مینوییسن! راستش اون اوایل که با این تارنما آشنا بودم اکثر پاسخ دهندگان کسانی بودن که در خارج کشور بودن و یا حداقل در زمینه ای که پاسخ میدادن صاحب نظر! اما متاسفانه در این یک دو سال اخیر بعضی بخش های آن از مدیران خوبی استفاده نمیکنه! چند تا مثال: مدیر یکی از بخش های آزمون ها حدود یک سال بود در مورد منابع و چطور خوندن نظر میداد که بعدا مشخص شد هنوز آزمون نداده! یک دوستی بود با هزاران پست که در مورد یک کشور اروپایی نظرات قطعی میداد که بعدا متوجه شدم در یک کشور اسیایی مشغول تحصیله! و در زمینه هایی که نظر میده اصلا تجربه ای نداره! یا دوستی که سال اول دانشگاه بود و مشاور برای تحصیلات تکمیلی میداد! اخریشم مربوط میشد به جریان سفارت که طرف خودشم هنوز سفارت نرفته بود و داشت نظر میداد! خوب هدف این دوستان انشالله که کمک به سایرین هستش (البته عده ای هستن که مشکل ساختار ذهنی دارند!) ولی خوب ما باید کمی دقت کنیم و خودمون هم علاوه بر صحبت های این تارنما تحقیق کنیم! همیشه قرار نیست حرف های این تارنما درست باشه! یک ایراد دیگه هم هست البته خیلی خیلی نادر هست! یک عده مخصوصاً اطلاعات غلط میدن و بقیه را ناامید می کنند به این امید که شاید رقیبشون کم بشه و شایدم فکر می کنند هرچی ایرانی کمتر باشه تو رشتشون کلاسشون بالاتر میره (راستش باورش سخته ولی واقعیت هستش، راستش دیدم که میگم) البته تاکید می‌کنم خیلی کم هستن! در ضمن نظر ادم ها باهم فرق میکنه پس شاید یکی شما را ناامید میکنه فقط نظرش را گفته پس ناامید نشید! تلاش کنید تا به هدفتون برسین! درنهایتم این که در اپلای شرایط هیچ کس مانند دیگری نیست پس نمی‌شه نظر دقیقی در مورد آیندتون داد اگر اینطوری بود همه می دونستند که کجا اپلای کنند و برنامه سال های بعدشون را می دونستند پس به هیچ وجه هیچ وقت نا امید نشید!